Bible Commentaries
Deuteronomium

(Herhaling van de Wet).

Het vijfde boek van Mozes wordt door de Hebreeën naar het eerste woord, of de eerstewoorden: Elh-Haddebarim, of Debarim, d. i.: Dit zijn de woorden, geheten.

Door ons, innavolging van de Septuaginta en de Vulgata, Deuteronomium, d. i.: Herhaling van de Wet.

Zeer juist is deze benaming niet, omdat dit boek, zoals Luther terecht heeft opgemerkt, bevat:"de samenvatting, of de hoofdinhoud van de gehele wet en de wijsheid van het volk Israël,waarin, met voorbijgang van wat op de Levieten en de priesters betrekking heeft, slechts datgeleerd wordt, wat voor het volk en voor de grote menigte noodzakelijk was om te weten.

"Deuteronomium sluit zich onmiddellijk aan het vorige boek Numeri aan.

Wij vinden hierIsraël gelegerd aan de grenzen van het beloofde land en gereed, om de Jordaan over te steken.

Maar voordat dit geschiedt, zal Mozes, op bevel van God, nog eens Israël de Wet inscherpenen zijn volk wijzen op hetgeen God, hun Verbondsgod, van hen vraagt.

Al wat dan ook onshierin wordt bericht-en dit is voornamelijk de inhoud van de redenen van Mozes, aan heteinde van zijn leven uitgesproken-heeft ten doel, om de wetten aan Israël, door zijnVerbondsgod gegeven, te verduidelijken, aan te vullen en te verscherpen.

Het boek laat zichverdelen in twee hoofddelen, waarvan het eerste deel verreweg het grootste is.

hoofdstuk1-30, bevattende de drie grote redevoeringen, welke Mozes, op het punt staande om van zijnvolk te scheiden, heeft gehouden.

De eerste, hoofdstuk 1-5.

De tweede, hoofdstuk 5-16.

Dederde, hoofdstuk 17-30.

Het tweede deel omvat hoofdstuk 31-34, en deelt ons mee, de laatstewerkzaamheden van de man Gods Mozes, zijn lied, zijn zegen en zijn dood op de berg Nebo.

God had de kinderen van Israël voor hun ongehoorzaamheid bestraft, en met gunstbewijzengelokt, opdat zij uit dankbaarheid tegenover Hem, die hun twee koninkrijken schonk, degeboden met liefde en lust zouden onderhouden.

Daarop herhaalde Mozes in het vijfde boekde gehele wet (uitgezonderd de inrichting van de priesterlijke bediening) met alles watgeschied was, en verklaarde aldus, opnieuw, wat tot beide, de lichamelijke en de geestelijkebesturing van een volk, nodig is.

Zo voldoet Mozes, als een volmaakt leraar van de wet aanalle eisen van zijn ambt, en geeft niet alleen de wet, maar draagt ook zorg, dat, waar men haarten uitvoer moet leggen, de leemten aangevuld zijn en het onduidelijke opgehelderd is.

Dezeverklaring in het vijfde boek bevat eigenlijk niets anders dan het geloof in God en de liefdetot de naaste; want daarheen zijn alle wetten van God gericht.

Daarom bestrijdt Mozes doorzijn verklaring, tot hoofdstuk 20, alles, wat het geloof aan God zou kunnen vernietigen, en tothet einde van het boek alles, wat de liefde zou kunnen belemmeren.