Bible Lexicons

παρίημι,

fut. παρήσω Hdt. 7.161, S. Ant. 1193: aor. 1 παρῆκα Id. OC 570: 3 pl. aor. 2 παρεῖσαν Antipho 6.44; part. παρείς S. El. 732: pf. παρεῖκα (v. infr.); παρῆκα Thphr. HP 5.3.6: — Pass., aor. 1 παρείθην Il. 23.868; inf. παρεθῆναι D. 21.105: aor. 2 παρείμην S. OC 1666: pf. παρεῖμαι E. Ph. 852: — let fall at the side, let fall, πὰρ δ' ἴεισι τὰ πτέρα Sapph. 16; τὴν χεῖρα παρεικώς Clearch. 25; παρεῖσ' ἐμαυτήν S. El. 819; π. ἀπ' ὀμμάτων πέπλον E. HF 1203 (lyr.); τὸ μάργον τῆς γνάθου Id. Cyc. 310: — Pass., ἡ δὲ παρείθη μήρινθος ποτὶ γαῖαν it hung down to earth, Il. 23.868. II pass by, pass over, πᾶν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν παριείς Hdt. 1.177; π. κλύδων' ἔφιππον S. El. 732, cf. D. 18.263; π. τι ἄρρητον Pl. Lg. 754a: — Pass., περὶ μὲν τούτου παρείσθω Plb. 2.59.3.

2. pass unnoticed, disregard, τι Pi. P. 1.86, Hdt. 1.14, A. Ag. 291, Ch. 925, 1032, S. Ant. 1193, etc.; τὰ παθήματα.. παρεῖσ' ἐάσω Id. OC 363: — Pass., παίδων πόθος παρεῖτο Id. El. 545; μηδαμῇ παρεθῆναι D. 21.105: c. inf., omit to do, παρέντα τοῦ μὲν τὸ φρόνιμον ἐγκωμιάζειν, τοῦ δὲ τὸ ἄφρον ψέγειν Pl. Phdr. 235e, cf. PCair.Zen. 369.2 (iii B.C.), Iamb. Comm.Math. 1: with a neg.repeated, μὴ παρῇς τὸ μὴ οὐ φράσαι S. OT 283: c. part., οὐ παρίει σείων ὁ θεός Paus. 3.5.9: abs., αἰ δέ κα παρῇ Berl.Sitzb. 1927.169 (Cyrene): — Med., neglect, E. HF 778 (lyr.); τὸν δῆμον D.C. 51.5.

3. of Time, let pass, τὸν χειμῶνα Hdt. 1.77; ἕνδεκα ἡμέρας Id. 7.183; νύκτα μέσην Id. 8.9; τὸν καιρόν Th. 4.27, etc.

III relax, τοὺς τερθρίους παρίει Ar. Eq. 440; οἶνος παρίησι weakens, D.L. 9.86; remit, γόον, πόθον, χόλον, E. Supp. 111, Tr. 650, IA [1609]; give up, μελέτας Th. 1.85; τὸν φελλόν give up the use of.., Thphr.l.c.: — Pass., to be relaxed, weakened, κόπου δ' ὕπο.. παρεῖται E. Ba. 635; κόπῳ παρεῖμαι Id. Ph. 852; παρειμένος νόσῳ Id. Or. 881; ὕπνῳ Id. Cyc. 591; γήρᾳ Pl. Lg. 931d; σώμασι παρειμέναι E. Ba. 683; παρειμένα μέρη τοῦ σώματος Dsc. 3.73, cf. Aret. SD 1.7, etc.; καὶ δὴ παρεῖται σῶμα E. Supp. 1070; τῷ λίαν παρειμένῳ Id. Or. 210; τὰ σώματα παρειμένοι D.S. 14.105; ὥστε καὶ τοῦ σώ ματός τι παρεθῆναι D.C. 68.33.

2. τοῦ ποδὸς παρίει slack away the sheet, Ar. Eq. 436: so perh. metaph., τοῦ μετρίου παρείς letting go one's hold of moderation, i. e. giving it up, S. OC 1212 (lyr.).

3. remit punishment, τιμωρίαν Lycurg. 9 (Pass.); pardon, τὴν συμφοράν Ar. Ra. 699: — Pass., ἐποίησεν παρεθῆμεν (Dor. for παρεθῆναι) secured our release from the obligation, IG 42(1).66.47 (Epid., i B.C.):

c. gen., παρεῖσθαι τὰς πόλεις τῶν τόκων OGI 444.15 (Ilium, iB.C.). yield, give up, νίκην τινί Hdt. 6.103, cf. A. Ag. 943; τυραννίδα τινί E. Ph. 523; αὑτοὺς κυμάτων δρομήμασιν Id. Tr. 693; π. τινὶ τὴν ἀρχήν Th. 6.23, cf. Arist. Pol. 1285b15; οὐδὲ δεῖν δυνάμενον ἄρχειν παριέναι τῷ πλησίον ib. 1325a37; leave a thing to another, σοὶ παρεὶς τάδε S. Ph. 132; Ζεὺς τὰ μικρὰ.. ἄλλοις δαίμοσιν παρεὶς ἐᾷ Trag.Adesp. 353: — Med., give up, συμμαχίαν Arist. Rh.Al. 1446b28; resign, στρατηγίαν D.C. 39.23, etc.: — Pass., [ γῆ] παρειμένη left in private ownership, PHib. 1.53.5 (iii B. C.).

2. permit, allow, c. dat. pers. et inf., ἄλλῳ δὲ παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν Hdt. 7.161, cf. S. El. 1482, Ar. Eq. 341, Arist. Pol. 1336b29: c. subj., πάρες ὑπερβῶ suffer me to.., E. Fr. 308 (anap.): abs. (the inf. being understood), S. OC 591, Ar. Eq. 340, Pl. Smp. 199c, etc.; μὴ παρῇς σαυτοῦ βροτοῖς ὄνειδος do not allow them to have cause to reproach thee, S. Ph. 967; παρῆκεν, ὥστε βραχέα μοι δεῖσθαι φράσαι has allowed that there should be but little for me to say, Id. OC 570. allow to pass, admit, οὐδεὶς ὅστις οὐ παρήσει [ἡμέας] Hdt. 3.72, cf. 4.146; π. ἐς τὴν Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους, τὸν Μαρδόνιον ἐπὶ τὴν Ἑ., Id. 8.15, 9.1; Ἄδραστον εἰς γῆν π. E. Supp. 468; λόγον π. εἰς τὸ φρουρίον Pl. R. 561b; μὴ παρίωμεν εἰς τὴν ψυχήν let us not admit [the thought], Id. Phd. 90e: — Med., βαρβάρους εἰς τὰς ἀκροπόλεις παρεῖνται have admitted them into their very citadels, D. 15.15; of innkeepers, admit, τοὺς καταλύτας ἡμιασσαρίου Plb. 2.15.6.

Med., obtain the leave of a magistrate, παρέμενος τοὺς ἄρχοντας Pl. Lg. 742b, cf. 951a.

2. beg to be excused or let off something, οὐδέν σου παρίεμαι I ask no quarter, Id. R. 341b; οὐκ ἂν παρείμην οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν I ask no favour of them, S. OC 1666; so παριέμεσθα καί φαμεν κακῶς φρονεῖν I ask pardon.., E. Med. 892; τοῦτο ὑμῶν δέομαι καὶ παρίεμαι Pl. Revelation 17:1-18 c.