Bible Lexicons

ἀνα -βάλλω ,

[in LXX: Psalms 78:21; Psalms 89:38 (H5674), 1 Samuel 28:14, Psalms 104:2 (H5844);]

to defer, put off (MM, VGT, s.v.): mid., Acts 24:22.†

ἀναβάλλω, in something like the forensic sense ";defer"; a case, occurs in P Tebt I. 22.9 (B.C. 112) ἀναβαλλόμενος εἰς τὸν φυλακίτην, ";referring the matter to the inspector"; : cf. P Par 66.71 (i/B.C.) ὧν τὰ ἔργα ἀναβάλουσιν (l. -λλ -), ";whose work is postponed."; Elsewhere it is generally = ";cast up"; or ";send back"; : in Ostr 1154 (Rom.) ἀναβαλεῖν τὰ ἱμάτιά σου appears to be used of the ";setting up"; of a weaver’s warp. Cf. P Giss I. 20.16 ff. (ii/A.D.) ει ̣ς ̣ θέλεις ἀναβληθῆναί σ [ου τ ]ὴν ἰσχνὴν ̣ [λε ]υκ ̣ὴν στολήν, φρόντισον τῆς πορφύρας. In Ostr 1399 (A.D. 67–8) ἀνεβ (άλετε) εἰς τὸ κενὸν (l. καινὸν) χῶ (μα) ναύβ (ια) δέκα πέντε, 1567 (A.D. 105) ἀναβ (εβλήκατε) εἰς χῶ (μα) Ἀθην (αίων) ν (αύβιον) (ἥμισυ), it may mean ";throw up,"; of a measure of earth excavated (cf. Mahaffy Petrie Papyri, III. p. 344) : this is a return to its most primitive sense—cf. Syll 587.185 (B.C. 329–8) τέκτοσιν τοῖς ἀναβαλοῦσιν τὰς πλίνθους. Another physical sense appears in P Flor II. 233.8 (A.D. 263), where Comparetti renders ἵνα. . . [ἀ ]ναβληθῶσι ";‘vi si adattino’ (le spalliere)."; The verb is MGr. The expressive compd. διαναβάλλομαι ";procrastinate"; occurs P Tebt I. 50.27 (B.C. 112–1).

 

αναβαλλόμενος αναβάσει αναβάσεις αναβάσεως ανάβασιν ανάβασις αναβάται αναβάταις αναβάτας αναβάτην ανάβατην αναβάτης αναβεβλημένον Ανεβαλετο ανεβάλετο Ἀνεβάλετο ανέβαλον ανεβάλου ανεβάσταζεν Anebaleto Anebáleto