Bible Commentaries
Ezechiël 42

Inleiding

Dit hoofdstuk voltooit de beschrijving en meting van dezen mystieken tempel, waarvan de bouworde moeilijk tot in alle bijzonderheden te begrijpen is en welks mystieke beteekenis nog moeilijker te verstaan is. Hier is, 11. Eene beschrijving van de kamers, die om de voorhoven heen lagen, hun ligging en bouw, Ezekiel 42:1, en het gebruik, waarvoor zij bestemd waren Ezekiel 42:13, Ezekiel 42:14. 11. Een overzicht van den geheelen omtrek van den grond, die het Huis met bijbehoorende voorhoven besloeg, Ezekiel 42:15.

Inleiding

Dit hoofdstuk voltooit de beschrijving en meting van dezen mystieken tempel, waarvan de bouworde moeilijk tot in alle bijzonderheden te begrijpen is en welks mystieke beteekenis nog moeilijker te verstaan is. Hier is, 11. Eene beschrijving van de kamers, die om de voorhoven heen lagen, hun ligging en bouw, Ezekiel 42:1, en het gebruik, waarvoor zij bestemd waren Ezekiel 42:13, Ezekiel 42:14. 11. Een overzicht van den geheelen omtrek van den grond, die het Huis met bijbehoorende voorhoven besloeg, Ezekiel 42:15.

Vers 1

De profeet heeft den tempel en de gebouwen, die er bij hooren, zeer nauwkeurig in oogenschouw genomen, en wordt nu opnieuw naar het buitenste voorhof gevoerd, om de kamers op te nemen, die binnen dat vierkant waren.

1. Hier is eene beschrijving van deze kamers, die, evenals de voorafgaande, ons zeer ingewikkeld en onbegrijpelijk toeschijnt, door onze onbekendheid met de Hebreeuwsche taal en de regels van de bouwkunde uit dien tijd. Wij zullen alleen in `t algemeen opmerken

1. Dat er in den tempel, de plaats van den openbaren eeredienst, bijzondere kamers weren, om ons te leeren, dat het bijwonen van de plechtige godsdienstoefeningen ons niet omslaat van de verplichting tot het gebed in onze binnenkamer. Wij moeten niet alleen aanbidden in de voorhoven van Gods huis, maar beide daarvoor en daarnaar, ons huis binnengaan, onze binnenkamer opzoeken, en lezen en bepeinzen, en tot onzen Vader in het verborgene bidden, en het volk van God vindt grooten troost in hun gemeenschap met God in de eenzaamheid.

2. Dat er veel van deze kamers waren, er waren drie verdiepingen, en hoewel de bovenste verdiepingen niet zoo groot waren als de benedenste, dienden zij toch evenzeer om er zich in terug te trekken, Ezekiel 42:5, Ezekiel 42:6. Er waren er vele, opdat er voor veel vrome menschen, als de profetes Anna, dewelke niet week uit den tempel, nacht en dag, Luke 2:37, gelegenheid zou zijn tot afzondering. In Mijns vaders huis zijn vele woningen. Ook in Zijn huis op aarde zijn er vele, zeer velen hebben door het geloof eene plaats gevonden in Zijn heiligdom, en nog is er plaats.

3. Dat deze kamers, al waren zij afgezonderd, toch dicht bij den tempel waren, binnen het gezicht daarvan, binnen het bereik er van, om ons te leeren den openbaren eeredienst te verkiezen boven den persoonlijken. De Heere bemint de poorten Zions boven alle woningen Jakobs, en dat moeten wij ook, en om onze persoonlijke aanbidding te doen aansluiten bij de openbare. Onze godsdienstige verrichtingen in onze kamers moeten dienen om ons voor te bereiden voor de openbare oefeningen van vroomheid, en om onze volmaking daarin te bevorderen, naardat wij gelegenheid hebben.

4. Dat er voor deze kamers eene wandeling van hen ellen de breedte was, Ezekiel 42:4, waar de bewoners van deze kamers elkander ontmoeten konden voor een gesprek, waar zij samen konden wandelen en spreken tot wederzijdsche stichting, waar zij elkaar hun kennis en bevindingen konden mededeelen. Want wij moeten niet al onzen tijd besteden aan kerk en kamer, hoewel in beide zeer veel tijd besteed kan worden met den besten uitslag. Maar de mensch IS voor de gemeenschap gemaakt, en de christenen voor de gemeenschap der heiligen, en van de plichten van die gemeenschap moeten wij gewetenswerk maken, en door de voorrechten en genoegens van die gemeenschap moeten wij ons laten troosten. Aan Jozua, den hoogepriester in den tweeden tempel, werd beloofd dat God hem wandelingen onder deze, die hier staan, geven zou, Zacheria 3:7.

11. Hier is de aanwijzing van de bestemming dezer kamers, Ezekiel 42:13, Ezekiel 42:14.

1. Zij waren bestemd voor de priesters, die tot den Heere naderen, opdat zij altijd dicht bij hun werk mochten zijn en niet ver daar vandaan woonachtig. Daarom worden het heilige kamers genoemd, omdat zij dienden ten gebruike van hen, die den dienst der heilige dingen waarnamen, gedurende hun dienst. Die in `t openbaar werk voor God hebben te doen aan de zielen der menschen, hebben veel behoefte aan afzondering, om er zich toe bekwaam te maken. Predikanten moeten veel van hun tijd in hun kamer doorbrengen, met lezen, overpeinzen en gebed, opdat hun toenemen openbaar zij, en zij moeten voorzien worden van gelegenheid daartoe.

2. Daar moesten de priesters de allerheiligste dingen henenleggen, die deelen van de offers, die hun ten deel vielen, en daar moesten zij die eten, zij en hun gezin, op godsdienstige wijze, want de plaats is heilig, en aldus moesten zij verschil maken tusschen den offermaaltijden de andere maaltijden.

3. Onder anderen moesten zij daar ook hun kleederen neerleggen, die God hun bevolen had te dragen, als zij het altaar bedienden de linnen efods, overkleederen, gordels en mutsen. Wij lezen van aanschaffing van priesterkleeding na hun terugkeer uit de gevangenschap, Nehemiah 7:70, Nehemiah 7:72. Als hun dienst bij het altaar afgeloopen is, moesten zij die kleeding afleggen om aan te duiden, dat het gebruik er van slechts geoorloofd was gedurende hun dienst maar zij moesten andere kleederen aantrekken, zooals iedereen die droeg, als zij naderden tot hetgene, dat voor het volk was, dit is om dat deel van hun dienst te verrichten, dat met het volk in verband stond, namelijk hun de wet te onderwijzen, en hun vragen te beantwoorden. Hun heilige kleeding moest opgeborgen worden, om rein en in orde te blijven voor den dienst.

Vers 1

De profeet heeft den tempel en de gebouwen, die er bij hooren, zeer nauwkeurig in oogenschouw genomen, en wordt nu opnieuw naar het buitenste voorhof gevoerd, om de kamers op te nemen, die binnen dat vierkant waren.

1. Hier is eene beschrijving van deze kamers, die, evenals de voorafgaande, ons zeer ingewikkeld en onbegrijpelijk toeschijnt, door onze onbekendheid met de Hebreeuwsche taal en de regels van de bouwkunde uit dien tijd. Wij zullen alleen in `t algemeen opmerken

1. Dat er in den tempel, de plaats van den openbaren eeredienst, bijzondere kamers weren, om ons te leeren, dat het bijwonen van de plechtige godsdienstoefeningen ons niet omslaat van de verplichting tot het gebed in onze binnenkamer. Wij moeten niet alleen aanbidden in de voorhoven van Gods huis, maar beide daarvoor en daarnaar, ons huis binnengaan, onze binnenkamer opzoeken, en lezen en bepeinzen, en tot onzen Vader in het verborgene bidden, en het volk van God vindt grooten troost in hun gemeenschap met God in de eenzaamheid.

2. Dat er veel van deze kamers waren, er waren drie verdiepingen, en hoewel de bovenste verdiepingen niet zoo groot waren als de benedenste, dienden zij toch evenzeer om er zich in terug te trekken, Ezekiel 42:5, Ezekiel 42:6. Er waren er vele, opdat er voor veel vrome menschen, als de profetes Anna, dewelke niet week uit den tempel, nacht en dag, Luke 2:37, gelegenheid zou zijn tot afzondering. In Mijns vaders huis zijn vele woningen. Ook in Zijn huis op aarde zijn er vele, zeer velen hebben door het geloof eene plaats gevonden in Zijn heiligdom, en nog is er plaats.

3. Dat deze kamers, al waren zij afgezonderd, toch dicht bij den tempel waren, binnen het gezicht daarvan, binnen het bereik er van, om ons te leeren den openbaren eeredienst te verkiezen boven den persoonlijken. De Heere bemint de poorten Zions boven alle woningen Jakobs, en dat moeten wij ook, en om onze persoonlijke aanbidding te doen aansluiten bij de openbare. Onze godsdienstige verrichtingen in onze kamers moeten dienen om ons voor te bereiden voor de openbare oefeningen van vroomheid, en om onze volmaking daarin te bevorderen, naardat wij gelegenheid hebben.

4. Dat er voor deze kamers eene wandeling van hen ellen de breedte was, Ezekiel 42:4, waar de bewoners van deze kamers elkander ontmoeten konden voor een gesprek, waar zij samen konden wandelen en spreken tot wederzijdsche stichting, waar zij elkaar hun kennis en bevindingen konden mededeelen. Want wij moeten niet al onzen tijd besteden aan kerk en kamer, hoewel in beide zeer veel tijd besteed kan worden met den besten uitslag. Maar de mensch IS voor de gemeenschap gemaakt, en de christenen voor de gemeenschap der heiligen, en van de plichten van die gemeenschap moeten wij gewetenswerk maken, en door de voorrechten en genoegens van die gemeenschap moeten wij ons laten troosten. Aan Jozua, den hoogepriester in den tweeden tempel, werd beloofd dat God hem wandelingen onder deze, die hier staan, geven zou, Zacheria 3:7.

11. Hier is de aanwijzing van de bestemming dezer kamers, Ezekiel 42:13, Ezekiel 42:14.

1. Zij waren bestemd voor de priesters, die tot den Heere naderen, opdat zij altijd dicht bij hun werk mochten zijn en niet ver daar vandaan woonachtig. Daarom worden het heilige kamers genoemd, omdat zij dienden ten gebruike van hen, die den dienst der heilige dingen waarnamen, gedurende hun dienst. Die in `t openbaar werk voor God hebben te doen aan de zielen der menschen, hebben veel behoefte aan afzondering, om er zich toe bekwaam te maken. Predikanten moeten veel van hun tijd in hun kamer doorbrengen, met lezen, overpeinzen en gebed, opdat hun toenemen openbaar zij, en zij moeten voorzien worden van gelegenheid daartoe.

2. Daar moesten de priesters de allerheiligste dingen henenleggen, die deelen van de offers, die hun ten deel vielen, en daar moesten zij die eten, zij en hun gezin, op godsdienstige wijze, want de plaats is heilig, en aldus moesten zij verschil maken tusschen den offermaaltijden de andere maaltijden.

3. Onder anderen moesten zij daar ook hun kleederen neerleggen, die God hun bevolen had te dragen, als zij het altaar bedienden de linnen efods, overkleederen, gordels en mutsen. Wij lezen van aanschaffing van priesterkleeding na hun terugkeer uit de gevangenschap, Nehemiah 7:70, Nehemiah 7:72. Als hun dienst bij het altaar afgeloopen is, moesten zij die kleeding afleggen om aan te duiden, dat het gebruik er van slechts geoorloofd was gedurende hun dienst maar zij moesten andere kleederen aantrekken, zooals iedereen die droeg, als zij naderden tot hetgene, dat voor het volk was, dit is om dat deel van hun dienst te verrichten, dat met het volk in verband stond, namelijk hun de wet te onderwijzen, en hun vragen te beantwoorden. Hun heilige kleeding moest opgeborgen worden, om rein en in orde te blijven voor den dienst.

Verzen 15-19

Wij hebben het meten van dezen mystieken tempel bijgewoond en zullen nu zien, hoever de heilige grond, waarop wij staan, zich uitstrekt, ook dat wordt hier gemeten, en eene groote ruimte bevonden in te nemen. Ziehier,

1. Wat de afmetingen er van waren. Hij strekte zich naar iedere zijde vijfhonderd rieten uit, Ezekiel 42:16, ieder riet van ongeveer drie Meter, zoodat de ruimte bijna vijftienhonderd meter lang en breed, en de omtrek zesduizend meter was. Zoo groot waren de voorsteden (zooals ik ze wel noemen mag) van dezen mystieken tempel, hetgeen de groote uitgebreidheid van de kerk in de dagen van het Evangelie beteekent, als het onder alle volken gepredikt en de koninkrijken dezer wereld tot het koninkrijk van Christus gemaakt zouden worden. In Gods voorhoven moet ruimte gemaakt worden voor de talrijke menigte der heidenen, die daar binnenstroomen zal, zooals voorspeld was, Isaiah 49:18, Isaiah 60:4. Dit is ten deele reeds vervuld in de toelating van de heidenen tot de kerk, en wij vertrouwen, dat het volkomen vervuld zal worden, als de volheid der heidenen zal ingaan en geheel Israël zalig zal worden.

2. Waarom de afmetingen er van zoo groot werden gemaakt. Het was om onderscheid te maken door den afstand tusschen het heilige en onheilige te vergrooten, en daarom was er ook een muur om heen om wat onrein was, buiten te houden en scheiding te maken tusschen het kostelijke en het vuile. Er moet verschil gemaakt worden tusschen gewone en heilige dingen, tusschen Gods naam en andere namen tusschen Zijn dag en andere dagen, Zijn boek en andere boeken, Zijne inzettingen en andere instellingen, en er moet eene tijdruimte zijn tusschen onze wereldsche en godsdienstige handelingen, zoodat wij niet tot de aanbidding van God overgaan dan na eene plechtige pauze.

Verzen 15-19

Wij hebben het meten van dezen mystieken tempel bijgewoond en zullen nu zien, hoever de heilige grond, waarop wij staan, zich uitstrekt, ook dat wordt hier gemeten, en eene groote ruimte bevonden in te nemen. Ziehier,

1. Wat de afmetingen er van waren. Hij strekte zich naar iedere zijde vijfhonderd rieten uit, Ezekiel 42:16, ieder riet van ongeveer drie Meter, zoodat de ruimte bijna vijftienhonderd meter lang en breed, en de omtrek zesduizend meter was. Zoo groot waren de voorsteden (zooals ik ze wel noemen mag) van dezen mystieken tempel, hetgeen de groote uitgebreidheid van de kerk in de dagen van het Evangelie beteekent, als het onder alle volken gepredikt en de koninkrijken dezer wereld tot het koninkrijk van Christus gemaakt zouden worden. In Gods voorhoven moet ruimte gemaakt worden voor de talrijke menigte der heidenen, die daar binnenstroomen zal, zooals voorspeld was, Isaiah 49:18, Isaiah 60:4. Dit is ten deele reeds vervuld in de toelating van de heidenen tot de kerk, en wij vertrouwen, dat het volkomen vervuld zal worden, als de volheid der heidenen zal ingaan en geheel Israël zalig zal worden.

2. Waarom de afmetingen er van zoo groot werden gemaakt. Het was om onderscheid te maken door den afstand tusschen het heilige en onheilige te vergrooten, en daarom was er ook een muur om heen om wat onrein was, buiten te houden en scheiding te maken tusschen het kostelijke en het vuile. Er moet verschil gemaakt worden tusschen gewone en heilige dingen, tusschen Gods naam en andere namen tusschen Zijn dag en andere dagen, Zijn boek en andere boeken, Zijne inzettingen en andere instellingen, en er moet eene tijdruimte zijn tusschen onze wereldsche en godsdienstige handelingen, zoodat wij niet tot de aanbidding van God overgaan dan na eene plechtige pauze.