Read the Bible

¹ Wtedy odpowiedział Elifaz z Temanu, mówiąc:² Czy mędrzec odpowiada pustymi wywodami i nadyma swoją pierś wschodnim wiatrem?³ Czy szermuje mową, która nic nie pomoże, i słowami, którymi nic nie wskóra?⁴ Przecież ty podważasz bojaźń Bożą i podrywasz życie modlitewne!⁵ Twoja wina czyni wymownymi twoje usta, posługujesz się mową przebiegłych.⁶ Potępiają cię twoje usta, a nie ja, twoje własne wargi świadczą przeciwko tobie.⁷ Czy urodziłeś się jako pierwszy z ludzi? Czy zostałeś wydany na świat jeszcze przed pagórkami?⁸ Czy podsłuchiwałeś na radzie Bożej i stamtąd zaczerpnąłeś mądrości?⁹ Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Co ty rozumiesz, co nam nie jest wiadome?¹⁰ I wśród nas są sędziwi i starcy, starsi niż twój ojciec.¹¹ Czy błahe są dla ciebie pociechy Boga i słowo, które łagodnie odezwało się do ciebie?¹² Czemu się tak uniosło twoje serce? I dlaczego mrugają twoje oczy,¹³ Że zwracasz przeciwko Bogu swoją złość i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?¹⁴ Czymże jest człowiek, że miałby być czysty, czymże zrodzony z niewiasty, że miałby być sprawiedliwy?¹⁵ Jeżeli nawet swoim Świętym nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach,¹⁶ To tym bardziej ohydny i zepsuty jest człowiek, który pije nieprawość jak wodę.

¹⁷ Wykażę ci to, tylko posłuchaj mnie, i co widziałem, opowiem,¹⁸ Co mędrcy przekazali, a czego ich ojcowie nie zataili.¹⁹ Im samym była dana ziemia i żaden cudzoziemiec nie osiadł jeszcze wśród nich.²⁰ Bezbożny żyje w trwodze po wszystkie dni i tylko niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.²¹ Odgłos strasznych wieści rozbrzmiewa w jego uszach, w czasie pokoju napada nań rozbójnik.²² Nie wierzy, że ujdzie ciemności, a przeznaczony jest pod miecz.²³ Tuła się za chlebem, gdzie by go znaleźć, wie, że czeka go dzień ciemności.²⁴ Przerażają go udręka i trwoga; przemagają go jak król, gotowy do natarcia.²⁵ Bo podniósł rękę przeciwko Bogu i stawił czoło Wszechmocnemu,²⁶ Zuchwale uderza na niego pod gęstą osłoną grzbietów swych tarcz.²⁷ Twarz ma nabrzmiałą tłuszczem, a lędźwie napęczniałe sadłem.²⁸ Miasta, w których osiadł, legną w ruinach, jego dom zostanie opuszczony, stanie się kupą gruzów.²⁹ Niedługo będzie bogaty, jego mienie nietrwałe, nie zapuści korzeni w ziemi.³⁰ Nie ujdzie on ciemności, płomień wysuszy jego pędy, a jego kwiat rozwieje wiatr.³¹ Niechaj nie ufa złudzeniu, bo się zawiedzie, gdyż złudzenie będzie jego odpłatą.³² Nim nadejdzie jego dzień, dopełni się jego los, a jego liść palmowy już się nie zazieleni.³³ Jak krzew winny odrzuci niedojrzałe swoje grona, jak drzewo oliwne zrzuci swój kwiat.³⁴ Bo rzesza niegodziwych jest bezpłodna, a ogień trawi namioty postawione za łapówki.³⁵ Poczęli krzywdę i porodzili bezprawie, a dzieckiem ich łona jest oszukaństwo.