Read the Bible

¹ Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:² Czy mądry człowiek ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?³ Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?⁴ Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.⁵ Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.⁶ Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.⁷ Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?⁸ Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?⁹ Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?¹⁰ Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.¹¹ Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?¹² Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;¹³ Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?¹⁴ Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?¹⁵ Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.¹⁶ Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, który pije nieprawość jak wodę.

¹⁷ Wykażę ci, tylko mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;¹⁸ Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;¹⁹ Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.²⁰ Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie swoje dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.²¹ Głos przerażenia brzmi w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.²² Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się zewsząd miecza.²³ Tuła się za chlebem, pytając, gdzie go znaleźć. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.²⁴ Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.²⁵ Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.²⁶ Naciera na niego, na jego szyję, która jest okryta pod gęstymi grzbietami jego tarcz.²⁷ Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.²⁸ Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.²⁹ Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.³⁰ Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.³¹ Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.³² Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.³³ Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.³⁴ Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.³⁵ Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.