Read the Bible

¹ Natomiast pierwszego dnia tygodnia, ledwie zaczęło świtać, kobiety przyszły do grobowca, niosąc wcześniej przygotowane wonności.² Kamień zamykający wejście zastały jednak odsunięty,³ a po wejściu do środka nie znalazły ciała Pana Jezusa.⁴ Gdy już nie wiedziały, co począć, oto nagle stanęli przy nich dwaj mężczyźni w połyskujących szatach.⁵ One, zdjęte strachem, pochyliły twarze ku ziemi i wówczas padły słowa: Dlaczego szukacie Żywego wśród umarłych?⁶ Nie ma Go tu, zmartwychwstał! Przypomnijcie sobie, co wam zapowiedział jeszcze w Galilei,⁷ że Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi, zostać ukrzyżowany i trzeciego dnia zmartwychwstać.⁸ Wtedy przypomniały sobie Jego słowa.⁹ A po powrocie od grobowca doniosły o tym jedenastu oraz całej reszcie.¹⁰ Były to Maria Magdalena i Joanna, Maria, matka Jakuba, oraz pozostałe wraz z nimi. Opowiadały one o tym apostołom,¹¹ słowa te jednak brzmiały w ich uszach jak niedorzeczność - nie wierzyli tym kobietom.¹² Piotr natomiast wstał i pobiegł do grobowca. Tam nachylił się, zajrzał do środka, zobaczył tylko wstęgi płótna i odszedł do siebie, zdumiony tym, co zaszło.

¹³ Tego samego dnia dwaj spośród nich szli do wsi zwanej Emmaus, leżącej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.¹⁴ Wymieniali między sobą myśli o tym, co zaszło.¹⁵ Gdy tak rozmawiali i stawiali sobie nawzajem pytania, sam Jezus zbliżył się i zaczął iść z nimi.¹⁶ Lecz ich oczy były zasłonięte, tak że Go nie rozpoznali.¹⁷ On zapytał ich natomiast: Cóż to za sprawy omawiacie po drodze między sobą? Stanęli ze smutkiem na twarzach.¹⁸ A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział: Chyba jesteś jedynym przybyszem w Jerozolimie, który nie wie, co się w niej ostatnio wydarzyło.¹⁹ Pan zapytał: A co takiego? Chodzi o Jezusa z Nazaretu - wyjaśnili. - Wystąpił On wobec Boga oraz całego ludu jako prorok wielkiego czynu i słowa.²⁰ Na Niego to arcykapłani i nasi przełożeni wydali wyrok śmierci i ukrzyżowali.²¹ A my mieliśmy nadzieję, że On jest tym, który będzie wyzwalał Izrael. Tymczasem upływa już trzeci dzień od tego wydarzenia.²² Ale niektóre z naszych kobiet zaskoczyły nas. Były wczesnym rankiem przy grobowcu,²³ lecz nie znalazły Jego ciała. Doniosły nam o tym, a ponadto opowiedziały, że ukazali im się aniołowie z wiadomością, że On żyje!²⁴ Wówczas niektórzy z nas poszli do grobowca i zastali wszystko tak, jak opisały kobiety. Jego samego jednak nie spotkali.²⁵ Wtedy Jezus rozpoczął: O, nierozumni! O, gnuśnego serca, nieskorzy do wiary w to wszystko, co powiedzieli prorocy.²⁶ Czyż Chrystus nie musiał znieść tych cierpień, by potem wejść do swej chwały?²⁷ I poczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków, tłumaczył im każdy fragment Pism odnoszący się do Niego.²⁸ W ten sposób zbliżyli się do wsi, do której zdążali, a On sprawiał wrażenie, jakby chciał iść dalej.²⁹ Wymogli jednak na Nim: Zostań z nami, gdyż zbliża się wieczór i dzień chyli się ku końcowi. Wstąpił więc, by z nimi zostać.³⁰ Gdy zasiedli do stołu, wziął chleb, pobłogosławił, złamał i zaczął im podawać.³¹ Wtedy otworzyły im się oczy. Poznali Go! Lecz On znikł.³² A oni powiedzieli sobie: Czy nasze serce nie płonęło, gdy mówił do nas w drodze i wyjaśniał znaczenie Pism?³³ Jeszcze tej samej godziny wstali i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali jedenastu zgromadzonych wraz z innymi.³⁴ Utrzymywali oni: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.³⁵ Ci z kolei dokładnie opisali, co zaszło w drodze i jak Go rozpoznali po łamaniu chleba.

³⁶ Gdy byli w trakcie opowiadania, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział: Pokój wam!³⁷ Oni, zdjęci strachem, myśleli, że widzą ducha.³⁸ Jezus jednak zapytał: Dlaczego się niepokoicie i dlaczego w waszych sercach rodzą się wątpliwości?³⁹ Przyjrzyjcie się moim rękom oraz moim stopom - to jestem Ja sam. Dotknijcie Mnie. Zauważcie, że duch nie ma ciała ani kości, a Ja - jak widzicie - mam.⁴⁰ Po tych słowach pokazał im ręce i stopy.⁴¹ Gdy oni nadal z radości i zdumienia nie wierzyli, powiedział: Czy macie tu coś do jedzenia?⁴² I podali Mu kawałek pieczonej ryby.⁴³ On wziął ją i zjadł na ich oczach.⁴⁴ Następnie powiedział: To są moje słowa, które wypowiedziałem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co zostało o Mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.⁴⁵ Wtedy rozjaśnił ich umysły, aby mogli rozumieć Pisma.⁴⁶ I ciągnął dalej: Zostało napisane, że Chrystus będzie cierpiał, trzeciego dnia zmartwychwstanie⁴⁷ i w Jego imię głoszone będzie wszystkim narodom - poczynając od Jerozolimy - opamiętanie dla przebaczenia grzechów.⁴⁸ Wy jesteście tego świadkami.⁴⁹ A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś nie ruszajcie się z miasta, dopóki nie zostaniecie wyposażeni w moc z nieba.

⁵⁰ Potem wyprowadził ich aż do Betanii. Tam uniósł ręce i pobłogosławił ich.⁵¹ Także gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i zaczął wznosić się ku niebu.⁵² Oni natomiast pokłonili Mu się, po czym z wielką radością wrócili do Jerozolimy.⁵³ Tam stale przebywali w świątyni i chwalili Boga.