Read the Bible

¹ Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:² Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.³ I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?⁴ Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?⁵ Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

⁶ Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?⁷ A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.⁸ Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.⁹ Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.¹⁰ Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.¹¹ Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.¹² Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.¹³ Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.¹⁴ Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.¹⁵ Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.¹⁶ Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

¹⁷ Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)¹⁸ O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!¹⁹ Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.²⁰ O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.²¹ Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!²² Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.