Read the Bible

¹ A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:² Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?³ Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?⁴ Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.⁵ Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,⁶ Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.⁷ Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?⁸ Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?⁹ Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?¹⁰ I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.¹¹ I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?¹² Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?¹³ Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?¹⁴ Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?¹⁵ Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.¹⁶ Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

¹⁷ Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,¹⁸ Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;¹⁹ Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.²⁰ Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.²¹ Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.²² Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.²³ Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.²⁴ Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.²⁵ Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.²⁶ Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.²⁷ Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.²⁸ I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.²⁹ Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.³⁰ Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.³¹ Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.³² Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.³³ Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.³⁴ Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.³⁵ Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.