Read the Bible

¹ Potym Pan mówił do Mojżesza temi słowy.² Spraw sobie dwie trąbie śrebrne brejtowane, których używać będziesz ku wzywaniu ludu i gdy się wojsko ruszyć ma.³ Gdy tedy w nie zatrąbią, tedy się do ciebie zbieży lud wszytek ku drzwiam przybytku zgromadzenia.⁴ A jesliż zatrąbią w jednę trąbę, tedy się zejdą k tobie książęta i hetmani wojska izraelskiego.⁵ A gdy zatrąbią hucznie a ogromnie, tedy obóz tych, co leżą od wschodu słońca naprzód się z miesca ruszy.⁶ A gdy zaś drugi raz zatrąbią także ogromnie, tedy się z miejsca ruszy obóz tych, którzy się byli położyli ku południu, bo ku ciągnieniu ogromniej trąbić mają.⁷ Ale ku zgromadzeniu ludu lekko zatrąbicie, a nie hucznie a ogromniej.⁸ Synowie Aaronowi kapłani trąbić mają w ty trąby, który zwyczaj będzie miedzy wami za wieczne prawo w potomstwie waszym.⁹ A gdy wyciągniecie ku bitwie w ziemi waszej, z nieprzyjacielem któryby was trapił, tedy zatrąbicie w trąby ogromnie. Tamże na ten czas Pan, Bóg wasz wspomni na was i zachowa was od nieprzyjaciół waszych.¹⁰ K temu czasu wesela waszego, w święta uroczyste i czasu odnowienia miesiąców, będziecie trąbić w trąby przy ofiarach waszych palonych i przy ofiarach spokojnych, aby was ony przywiodły na pamięć Bogu waszemu, bom ja jest Pan, Bóg wasz.

¹¹ I stało się roku wtórego, dnia dwudziestego miesiąca wtórego, iż z przybytku świadectwa podniósł się obłok.¹² A także się ruszyli synowie Izraelscy zszykowawszy hufy z puszczej Synaj, a obłok stanął nad puszczą Faran.¹³ A to ruszenie stamtąd było napierwsze, jako był Pan rozkazał Mojżeszowi.¹⁴ Naprzód szła na czele chorągiew synów Judowych z hufy swemi, nad któremi był hetmanem Naazon, syn Aminadabów.¹⁵ A nad hufem pokolenia Izascharowego był hetmanem Natanael, syn Suarów.¹⁶ Nad hufem pokolenia Zabulonowego, był hetmanem Eliab, syn Elonów.¹⁷ Tedy był rozebran przybytek, a potym wyciągnęli Gersonitowie i Merarytowie niosąc ji.¹⁸ Zatym szedł proporzec obozu Rubenowego z hufy swemi, nad któremi był hetmanem Elizur, syn Sedeurów.¹⁹ Nad hufem pokolenia Symeonowego był hetmanem Salamiel, syn Surysadajego.²⁰ Nad hufem też pokolenia Gad był hetmanem Eliazaf, syn Duelów.²¹ Za temi szli Kaatytowie niosąc rzeczy święte, a oni pierwszy rozbijali przybytek niżli ci nadciągnęli.²² Potym szedł proporzec obozu synów Efraimowych z hufy swemi, nad któremi był hetmanem Elizama, syn Amiudów.²³ A nad hufem pokolenia Manasesowego był hetmanem Gamaliel, syn Fadazurów.²⁴ Nad hufem też pokolenia Beniaminowego był hetmanem Abidam, syn Gedeonów.²⁵ A potym szła pozad chorągiew synów Dan, zamykając wszytki wojska, nad tem hufem był hetmanem Ahiezer, syn Amisadajego.²⁶ A nad hufem pokolenia Aser, był hetmanem Pagiel, syn Ochranów.²⁷ Nad hufem też pokolenia Neftali, był hetmanem Ahira, syn Enanów.²⁸ Takowem-ci porządkiem ciągnęli wszytki synowie Izraelscy rozdzieleni na hufy.

²⁹ Potym tak Mojżesz mówił do Obab, syna Raguelowego świekra swego Madiańczyka: My ciągniemy do miejsca, które nam Pan dać obiecał, pódź z nami, a my tobie dobrze uczyniemi. Abowiem obiecał to Pan, iż ma wiele dobrego dać Izraelowi.³⁰ Tedy mu on na to odpowiedział: Nie pójdę, ale się wrócę do ziemie swej i do rodziny mojej.³¹ Ale on rzekł k niemu: Proszę nie puszczaj się nas, abowiem ty rozumiesz, na którym miejscu w puszczy mamy zataczać obóz, a ty będziesz naszem wodzem.³² A jesliż pójdziesz z nami, tych dóbr, których nam Pan użyczy, tychże też i tobie użyczemy.³³ A także odciągnęli od góry Pańskiej, a szli w drogę przez trzy dni, a skrzynia przymierza Pańskiego szła przed niemi naprzód trzy dni, aby jem było naleziono miejsce ku odpoczynieniu.³⁴ A obłok Pański szedł nad niemi we dnie, gdy się ruszali z obozem.³⁵ A gdy już szli w drogę z skrzynią, tedy się Mojżesz modlił mówiąc tak: Powstań o Panie, aby się rozproszyli nieprzyjaciele twoi, a uciekli przed tobą ci, którzy mają w nienawiści ciebie.³⁶ A gdy już stanęła tedy mówił: Obróć się Panie ku wielkości wojsk izraelskich.