Read the Bible

¹ I stało się, gdy dokończył Jezus tych rzeczy, poszedł z Galilejej i przyszedł do granic Juda za Jordanem.² I szło za nim wielkie zgromadzenie ludu i uzdrowił je tam.

³ Tedy przyszli do niego faryzeuszowie, kusząc go i mówiąc k niemu: Godzili się człowiekowi opuścić żonę dla każdej przyczyny?⁴ A on odpowiedziawszy rzekł im: Nie czytaliście, iż Stworzyciel od początku mężczyznę i niewiastę uczynił je?⁵ I rzekł: Przeto opuści człowiek ojca i matkę i będzie przyłączon ku żenie swej, a którzy dwa byli, staną się jednym ciałem.⁶ A tak już nie są dwa, ale jedno ciało: Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.⁷ Rzekli mu: Przeczże tedy Mojżesz rozkazał dawać list rozwodowy i opuścić ją?⁸ A on rzekł im: Mojżesz prze zatwardziałość serca waszego dopuścił wam opuszczać żony wasze, acz od początku nie było tak.⁹ A ja powiedam wam: Iż kto by kolwiek opuścił żonę swoję, oprócz dla nieczystości, a inszą by pojął, cudzołoży; a kto by kolwiek też opuszczoną pojął, cudzołoży.¹⁰ Rzekli mu uczniowie jego: Jesli tak się ma sprawa człowieka z żoną, nie jest pożyteczną rzecz się ożenić.¹¹ A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują ty słowa, ale którym jest dano.¹² Abowiem są rzezańcy, którzy z żywota matki tak się narodzili i są też rzezańcy, którzy od ludzi są urzezani i są też rzezańcy, którzy się sami urzezali dla królestwa niebieskiego. Kto może pojąć, niechaj pojmuje.

¹³ Tedy mu ofiarowano dziatki, aby ręce włożył na nie i modlił się, a uczniowie fukali je.¹⁴ Ale Jezus rzekł: Zaniechajcie dziatek, ani im zabraniajcie przychodzić do mnie, abowiem takowych jest królestwo niebieskie.¹⁵ A włożywszy na nie ręce, poszedł z onąd.

¹⁶ I oto jeden przystąpiwszy rzekł jemu: Mistrzu dobry! Co dobrego mam czynić, abym miał żywot wieczny?¹⁷ A on rzekł jemu: Przeczże mię zowiesz dobrym? Żaden nie jest dobry, oprócz jednego, to jest Boga. A jesli chcesz do żywota wnidź, zachowaj przykazania.¹⁸ I rzekł jemu: Które? I powiedział Jezus: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa.¹⁹ Czci ojca i matkę, a bliźniego twego miłować będziesz, jako samego siebie.²⁰ Rzekł mu młodzieniec: Jam tego wszytkiego strzegł z młodości mojej. Czegoż mi jeszcze nie dostawa?²¹ Rzekł mu Jezus: Jesli chcesz być doskonałym, idź, przedaj co jedno masz i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a przyszedszy, pódź za mną.²² A gdy ty słowa młodzieniec usłyszał, poszedł smutny; abowiem miał majętności wiele.

²³ Tedy Jezus rzekł uczniom swoim: Zaprawdę powiedam wam, iż bogaty trudno wnidzie do królestwa niebieskiego.²⁴ Zasię powiedam wam: Łatwiej jest wielbłądowi przez dziurę igielną prześć, niż bogatemu wnidź do królestwa niebieskiego.²⁵ Co usłyszawszy uczniowie jego, zlękli się barzo mówiąc: Któż tedy może być zbawion?²⁶ A Jezus wejzrawszy na nie rzekł im: U ludzi to niepodobno jest, ale u Boga wszytki rzeczy podobne są.²⁷ Tedy Piotr odpowiedając rzekł jemu: Otośmy my opuścili wszytko i poszlichmy za tobą: Cóż się nam tedy dostanie?²⁸ A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiedam wam, iż wy, którzyście ze mną szli w odrodzeniu, gdy usiędzie Syn człowieczy na stolcu chwały swej, będziecie i wy siedzieć na dwunaście stolcach, sądząc dwanaście pokolenia izraelskie.²⁹ I wszelki, który by opuścił domy, abo bracią, abo siostry, abo ojca, abo matkę, abo żonę, abo dzieci, abo role dla imienia mojego, tyle stokroć weźmie i żywot wieczny dziedzicznie otrzyma.³⁰ A wiele pierwszych będą ostatecznymi, a ostatecznych pierwszemi.