Read the Bible

¹ Potym wejzrawszy widział bogacze oddawające dary swe do skarbu.² Widział też i niektórą wdowę ubogą, kładącą tam dwa drobne pieniądze.³ I rzekł: Prawdziwieć wam powiedam, wdowa ta uboga więcej niż ci wszyscy włożyła.⁴ Abowiem wszyscy ci z tego, co im zbywało kładli, by tym darowali Boga, ale ta z niedostatku swego, wszytko pożywienie, które miała, włożyła.

⁵ I gdy niektórzy powiedali o kościele, iż był pięknym kamieniem i dary ochędożony rzekł im:⁶ A na toż patrzacie? Przyjdąć czasy, w które nie będzie zostawion kamień na kamieniu, który by nie był rozwalon.⁷ Tedy go pytali mówiąc: Mistrzu! A kiedyż to wżdy będzie? I który znak przyjdź ma, kiedy się to stanie?⁸ Ale on powiedział: Baczcież, żebyście nie byli zwiedzeni; boć wiele ich przyjdzie w imię moje mówiąc: Jaciem jest Krystus, a czasci się on przybliża, nie chodźcież tedy za nimi.⁹ A gdy też usłyszycie walki i niesnaski, nie trwóżcież się; abowiemci potrzeba, aby to wprzód było, aleć nie wnet koniec.¹⁰ Zatym rzekł ku nim: Powstanieć naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu.¹¹ A będą wielkie trzęsienia ziemie na każdych miejscach i głód i powietrza a strachy i znaki wielkie z nieba będą.¹² Aleć przed wszytkiem tym rzucą się na was rękoma swemi i będą was prześladować, podawając do bożnic i do więzienia, a wodząc przed króle i przed starosty dla imienia mego.¹³ A tyć rzeczy wam będą na świadectwo.¹⁴ A przetoż miejcie to w sercach waszych, abyście nie myslili, czymby się bronić.¹⁵ Abowiemci wam dam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się sprzeciwić wszyscy, którzy się wam zastawować będą.¹⁶ Będziecie też wydani od rodziców, od braciej i od krewnych i od przyjaciół, a niektóre z was o śmierć przyprawią.¹⁷ I będziecie przemierzłymi u wszytkich dla imienia mego.¹⁸ Aleć i włos z głowy waszej nie zginie.¹⁹ Przez waszę cierpliwość odzierżawajcie dusze wasze.

²⁰ A gdy ujzrycie Jeruzalem wojskami obtoczone, tedy poznajcie, żeć bliskie jest spustoszenie jego.²¹ Tedy ci, co są w Juda, niech zuciekają na góry, a którzy są w pośrzód jego, niech wynidą, a ci, co są na polach, niechaj nie wchodzą do niego.²² Abowiemci są ty dni pomsty, aby się wypełniło wszytko, co jest napisano.²³ Biada tedy będzie brzemiennym i dziateczkam zsącym w onych czasiech, abowiem będzie ścisk wielki w tej ziemi, a gniew w ludu tym.²⁴ I polegą od miecza, a będą odwiedzieni do więzienia miedzy wszytki narody i będzie Jeruzalem podeptane od poganów, aż się też wypełnią czasy ich.²⁵ Tedyć będą znaki na słońcu, miesiącu i gwiazdach, a na ziemi uciśnienie narodów, gdy nie stanie rady, a gdy zaszumi morze i wały.²⁶ Tak, iż się ludzie z duszę wylękną przed strachem i oczekawaniem nieszczęścia przychodzącego na okrąg ziemię. Abowiem mocy niebieskie chwiać się będą.²⁷ A tedyć ujzrą Syna człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i chwałą wielką.²⁸ To gdy się dziać pocznie, poglądajcież a podnoście głowy wasze, iżci się już przybliża odkupienie wasze.

²⁹ I powiedział im też to podobieństwo: Pojzrycież na figowe drzewo i na wszytki drzewa.³⁰ Gdy już wypuszczają listki, tedy wy sami z siebie poznawacie, żeć już blisko lato.³¹ Także i wy, gdy ujzrycie, iż się to będzie działo, poznawajcie, żeć blisko jest królestwo Boże.³² Zaprawdęć wam powiedam: Żadnymci sposobem nie przeminie ten wiek, ażby się to wszytko stało.³³ Nieboć i ziemia przeminie, ale słowa moje żadnym sposobem nie przeminą.³⁴ Bądźcież tedy tego pilni sami u siebie, aby kiedy nie były ociążone serca wasze obżarstwem i opilstwem i staraniem tego żywota, żećby na was z prędka nie przyszedł dzień on.³⁵ Abowiemci jako sidło przypadnie na wszytki, którzy mieszkają po wszytkiej ziemi.³⁶ A przetoż czujcie, modląc się na każdy czas, aby was miano godnemi, którzybyście uszli tego wszytkiego, co przyjdź ma, a iżbyście stanęli przed Synem człowieczym.³⁷ A tak we dnie uczył w kościele; a w nocy wyszedszy, przemieszkawał na górze, którą zową Oliwną.³⁸ Ale wszytek lud raniuczko się schodził do niego, aby go w kościele słuchał.