Read the Bible

¹ Potym synowie izraelscy przedsię czynili złość przed Panem po śmierci Aodowej.

² I podał je Pan w ręce Jabina, króla chananejskiego, który panował w Hasor i miał hetmana nad wojskiem swym Sysarę, który mieszkał w Haroset pogańskim.

³ Tedy zawołali synowie izraelscy do Pana, abowiem miał dziewięćset wozów żelaznych i srodze uciskał Izraelity przez dwadzieścia lat.

⁴ Czasu onego Debora, niewiasta prorokini, żona Lappidotowa, sądziła Izraelczyki.

⁵ Która Debora mieszkała pod palmą miedzy Rama i Betel na górze Efraim, a do niej się schadzali synowie izraelscy na sąd.

⁶ Tedy posłała a wezwała k sobie Baraka, syna Abinoemowego, z Cedes Neftali mówiąc k niemu: Izalić nie rozkazał Pan, Bóg izraelski, iść i zbierać ludu na górę Tabor, a iżbyś z sobą wziął dziesięć tysięcy mężów z synów Neftali i z synów Zabulon.

⁷ I przywiodę do ciebie ku rzece Cyson Sysarę, hetmana wojska Jabinowego, i wozy jego z poczty jego, a podam go w ręce twe.

⁸ Tedy do niej rzekł Barak: Jesli ze mną pójdziesz, pójdę, a jesli ze mną nie pójdziesz, nie pójdę.

⁹ Która odpowiedziała: Acz-ci z tobą pójdę, aleć nie będzie z twą sławą ta droga, na którą idziesz, abowiem w ręce niewieście da Pan Sysarę. A tak wstawszy Debora szła z Barakiem do Cedes.

¹⁰ Zebrał tedy Barak Zabulon i Neftali w Cedes, a wywiódł z sobą dziesięć tysięcy mężów, z którym też szła i Debora.

¹¹ Ale Heber Cynejczyk odłączył się był od Cyncyczyków, synów Hobad, świekra Mojżeszowego, a rozbił był namioty swoje aż do Elon Sennim, które jest w Cedes.

¹² I powiedziano Sysarze, iż wyszedł Barak, syn Abinoemów, na górę Tabor.

¹³ A tak zebrał Sysara dziewięćset wszytkich swych wozów żelaznych i wszytek lud, który miał z sobą od Haroset pogańskiego, aż do rzeki Cyson.

¹⁴ Tedy rzekła Debora do Baraka: Wstań, abowiem tenci jest dzień w który Pan podał Sysarę w ręce twoje. Izali Pan nie idzie przed tobą? A tak zszedł Barak z góry Tabor, a dziesięć tysięcy mężów za nim.

¹⁵ Poraził tedy Pan Sysarę ze wszytkimi wozy i ze wszytkim wojskiem jego mieczem przed Barakiem, tak iż Sysara skoczywszy z wozu uciekł piechotą.

¹⁶ Ale Barak gonił wozy i wojsko aż do Haroset pogańskiego i poległy wszytki wojska Sysary od miecza, tak iż z nich i jeden nie pozostał.

¹⁷ A Sysara uciekł piechotą do namiotu Jaele, żony Hebera Cynejczyka. Albowiem był pokój miedzy Jabin, królem Hasor, i domem Hebera Cynejczyka.

¹⁸ I wyszła Jael przeciw Sysarze, a rzekła k niemu: Zstąp panie mój, zstąp do mnie a nie bój się. I zstąpił do niej do namiotu, a przykryła go kocem.

¹⁹ Tedy rzekł do niej: Proszę daj mi się napić trochę wody boć pragnę. A ona otworzywszy szkopiec mleka, dała się mu napić, a potym go przykryła

²⁰ K temu rzekł do niej: Stój we drzwiach u namiotu, a jesliżby kto wszedł i pytał cię mówiąc: Jest tu kto? Tedy powiedz: Niemasz.

²¹ I wzięła Jael, żona Heberowa, góźdź od namiotu, wzięła też i młot w rękę swą i weszła cichuchno do niego, przebiła goździem skroni jego, tak iż przeszedł do ziemie. A on był usnął będąc spracowanym i tak że umarł.

²² A oto Barak gonił Sysarę, przeciw którego wyszła Jael, a rzekła mu: Pódź a ukażę-ć człowieka, którego szukasz. Tedy on wszedszy do niej ujzrał Sysarę leżącego na ziemi umarłego i góźdź w skroni jego.

²³ A tak Bóg dnia onego stłumił Jabin, króla chananejskiego, przed syny Izraelskiemi.

²⁴ I rozmnażała się moc synów Izraelskich, a była tak sroga przeciw Jabin, królowi chananejskiemu, aż go i samego zatracili.