Read the Bible

¹ I przychodząc, ujzrał człowieka ślepego od narodzenia.² I pytali go zwolennicy jego mówiąc: Mistrzu! Kto zgrzeszył? Tenli, czyli rodzicy jego, iż się slepym narodził?³ Odpowiedział Jezus: Ani ten zgrzeszył, ani rodzicy jego, ale żeby się sprawy Boże w nim okazały.⁴ Mnieć potrzeba sprawować sprawy onego, który mię posłał, pokąd dzień jest. Przychodzić noc, gdy żaden nie będzie mógł nic sprawować.⁵ Póki będę na świecie, jestciem światłością świata.⁶ I rzekszy to, plunął na ziemię, a uczynił błoto z slin i maczał błotem na oczach jego.⁷ Przytym mu rzekł: Idź, umyj się w Siloam (co jest, jeslibyś wykładał, posłany). A przetoż szedszy, umył się i wrócił się widząc.

⁸ A tak sąsiedzi, którzy go i przed tym widali, że on był slepy mówili: Izali to nie ten jest, który ono siadał żebrząc?⁹ Tedy drudzy mówili: Tenci jest. A drudzy zasię: Iż jest jemu podobien. Lecz on powiedał: Jaciem jest.¹⁰ A przetoż mu mówili: Jakożci się oczy otworzyły?¹¹ On tedy odpowiedział i rzekł: Niektóry, co go zową Jezus, uczynił błoto i pomazał oczy me, a rzekł mi: Idź do sadzawki Siloam, a umyj się. Skorom tedy odszedł i umyłem się, wziąłem wzrok.¹² A tak mu oni rzekli: Gdzież on jest? Tedy powiedział: Nie wiem.

¹³ Zatym przywiedli do faryzeuszów onego to, co przed tym był slepy.¹⁴ A na ten czas był szabat, gdy Jezus uczynił błoto, a otworzył oczy jego.¹⁵ Potym go też pytali i faryzeuszowie, jako wziął wzrok? A on im powiedział: Włożył błoto na oczy moje i umyłem się i widzę.¹⁶ A przetoż niektórzy z faryzeuszów mówili: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie strzeże szabatu. Drudzy zasię mówili i jakożby mógł człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie miedzy nimi.¹⁷ Powtóre rzekli slepemu: Ty co też mówisz o nim, że otworzył oczy twoje? A on powiedział: Prorokci jest.¹⁸ I nie wierzyli Żydowie o nim, żeby miał być slepym, a żeby wziął wzrok, aż wezwali rodziców onego, który wzrok otrzymał.¹⁹ Pytali ich tedy mówiąc: I tenże jest syn wasz, on któregoście powiedali być sleponarodzonym? Jakoż wżdy teraz widzi?²⁰ Odpowiedzieli im rodzicy jego i rzekli: Wiemy, żeć to jest on syn nasz, a iż się slepo narodził.²¹ Lecz jako teraz przejzrał nie wiemy, abo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy; mać lata, pytajcież samego, a onci o sobie powie.²² Toć mówili rodzicy jego, że się bali Żydów, abowiem już postanowili byli Żydowie, iż jesliby go kto wyznał Krystusem, aby był z bożnice wyrzucon.²³ A dlategoż powiedzieli rodzicy jego: Mać lata, pytajcież samego.²⁴ Wezwali tedy powtóre człowieka, który był slepym i rzekli: Daj chwałę Bogu, bo my wiemy, że to jest człowiek grzeszny.²⁵ Ale on odpowiedział i rzekł: Nie wiemci, jesli jest grzeszny, to jedno wiem, iż będąc slepym, teraz widzę.²⁶ I pytali go jeszcze po wtóre: Cóż ci czynił? I jakoć otworzył oczy twe?²⁷ Odpowiedział im tedy: Jużciem wam powiedał, a nie słuchaliście. Przeczże jeszcze drugi raz słyszeć chcecie? Zali i wy chcielibyście być zwolenniki jego?²⁸ Tedy go oni sromocili a mówili: Bądź ty sam jego zwolennikiem, myciechmy są Mojżeszowi zwolennicy.²⁹ Myć wiemy, że Bóg z Mojżeszem mówił, a ten skądby był, nie wiemy.³⁰ A tak im on odpowiedział i rzekł: Toć w tym dziwno, że wy nie wiecie skąd jest, a wżdy otworzył oczy moje.³¹ A wiemy też, iż grzesznych Bóg nie wysłuchawa, jedno tego, który jest chwalcą Bożym, a wolą jego czyni, tegoć wysłuchawa.³² Od wieków to nie jest rzecz słychana, aby kto otworzył oczy śleponarodzonego.³³ A jesliżećby ten nie był od Boga, nie mógłciby nic uczynić.³⁴ Odpowiedzieli mu tedy i rzekli: Tyś jest w grzechach narodzony wszytek i tyż nas masz uczyć? I także go precz wyrzucili.

³⁵ I usłyszał Jezus, iż go precz wyrzucili, a gdy go znalazł rzekł mu: Ty wierzyszli w Syna Bożego?³⁶ A on odpowiedział i rzekł: Któż jest Panie! Abych weń wierzył?³⁷ A odpowiedział mu Jezus: I widziałeś go i który mówi z tobą, sam ci jest.³⁸ Zatym on rzekł: Wierzę Panie! I dał mu chwałę.

³⁹ Potym rzekł Jezus: Jaciem przyszedł na ten świat odprawować sądu, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a którzy widzą, aby ślepi byli.⁴⁰ To usłyszeli niektórzy z faryzeuszów, którzy byli przy nim i rzekli mu: Zali i my jestechmy slepymi?⁴¹ Na to im powiedział Jezus: Byście byli slepymi, nie mielibyście grzechu, lecz iż teraz mówicie: Widziemy, a tak grzech wasz zostawa.