Read the Bible

¹ Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam, kto nie wchodzi drzwiami do obory owczej, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca.² Któryć zasię wchodzi drzwiami, tenci jest pastyrz owiec.³ Temu odźwierny otwiera a owce słuchają głosu jego i nazywa owieczki swe mianowicie a prowadzi je.⁴ Potym gdy wypuści owce swe, idzie przed nimi, a owieczki idą za nim, bowiem znają głos jego.⁵ Ale za cudzym żadnym sposobem nie idą, owszem uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych.⁶ To podobieństwo powiedał im Jezus; lecz oni nie rozumieli tego, co im powiedał.⁷ Rzekł im tedy po wtóre Jezus: Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam: Jaciem jest drzwiami owiec.⁸ Wszyscy, ile ich przede mną przyszło, złodziejeć są i zbójcowie, a też ich nie słuchały owce.⁹ Jamci jest drzwiami; przez mię jesli kto wnidzie, będzie zachowan, a wnidzie i wynidzie i pastwiska znajdzie.¹⁰ Złodziej nie idzie, jedno żeby kradł a mordował i tracił owce; lecz ja przyszedłem, aby żywot miały i obfitowały.¹¹ Jaciem jest on dobry pastyrz. Dobryć pastyrz zdrowie swe dawa za owieczki swoje.¹² Lecz najemnik i który pastyrzem nie jest, którego nie są owce własne, widząc wilka przychodzącego, odbiega owiec i ucieka, a wilk też drapie i rozprasza owce.¹³ A najemnik ucieka, bo jest najemnik i nie ma nic pracej o owcach.¹⁴ Jamci jest on pastyrz dobry i znam owieczki moje, a moje też mnie znają.¹⁵ Jako mię zna Ociec, tak i ja znam Ojca, a zdrowie moje pokładam za owieczki.¹⁶ I drugieć też owce mam, które nie są z tej obory, a potrzeba, żebych też i ony przywiódł; bo głosu mego słuchać będą i będzie jedna owczarnia i jeden pastyrz.¹⁷ Dlategożci mię miłuje Ociec, iż ja pokładam zdrowie moje, abych je zasię wziął.¹⁸ Żadenci go nie odejmie ode mnie, ale ja pokładam je sam od siebie; i mam moc położyć je, a mam moc zasię wziąć je. To rozkazanie wziąłem od Ojca mego.

¹⁹ A przetoż się stało rozerwanie miedzy Żydy dla słów tych.²⁰ Bo wiele ich mówili miedzy sobą: Diabelstwoć ma i szaleje. Czemuż go słuchacie?²¹ Drudzy zasię powiedali: Tyć słowa nie są tego, coby miał diabelstwo. Izali diabeł slepych oczy otwarzać może?

²² A był w Jeruzalem obchód poświącania i zima była.²³ Tedy się Jezus przechadzał po kościele w przysionku Salomonowym.²⁴ I obstąpili go Żydowie a rzekli mu: I dokądże tak dusze nasze zawieszać będziesz? Jesliżeś ty jest on Krystus, powiedzże nam jawnie.²⁵ Na to im dał odpowiedź Jezus: Powiedziałem ci wam, a nie wierzycie. Sprawy, które ja czynię w imię Ojca mego, tyć o mnie świadczą.²⁶ Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z owieczek moich, jakom wam powiedział.²⁷ Owieczki moje słuchając głosu mego, a jać je znam i idą za mną.²⁸ Jać im też wieczny żywot dawam i nie zginą na wieki, ani ich żaden wydrze z mej ręki.²⁹ Ociec mój, który je mnie dał, więczszy jest niż wszyscy, a żaden nie może ich wydrzeć z rąk Ojca mego.³⁰ Ja i Ociec jedno jestechmy.³¹ A tak porwali zasię kamienie Żydowie, aby go ukamienowali.³² Odpowiedział im tedy Jezus: Wiele dobrych spraw ukazałem wam z Ojca mego. Dla któregoż tedy z uczynków tych kamionujecie mię?³³ Na to mu Żydowie odpowiedź dali mówiąc: Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, to jest, iż ty, gdyżeś jest człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.³⁴ Tedy im rzekł Jezus: Zali nie jest napisano w zakonie waszym: Jam rzekł, bogowie jesteście?³⁵ Jesliżeć powiedział ony być bogi, do których się stało słowo Boże ( a nie może być Pismo pokażone).³⁶ Mnie, którego Ociec poświęcił i posłał na świat, wy powiedacie, żebych bluźnić miał, żem rzekł: Jestem Syn Boży?³⁷ Jesliż nie czynię spraw Ojca mego, nie wierzcież mi.³⁸ Ale jeslić czynię, chociażbyście też mnie nie wierzyli, wierzcież sprawam, abyście poznali i wierzyli, żeć Ociec jest we mnie, a ja w nim.

³⁹ A tak powtóre czyhali nań, jakoby go pojmać, ale uszedł z ręku ich.⁴⁰ I szedł potym za Jordan na ono miejsce, gdzie był Jan krzcząc napierwej, i tamże mieszkał.⁴¹ Lecz wiele ich do niego przychodzili a mówili: Aczci Jan żadnego cudu nie uczynił, wszakoż wszytko, cokolwiek sam powiedał o tym, prawdziwe było.⁴² I wiele ich tam uwierzyli weń.