Read the Bible

¹ To powiedziawszy Jezus, podniósł oczu swych w niebo i rzekł: Ojcze! Przyszłać godzina. Uwielbi Syna twego, aby też i Syn uwielbił ciebie.² Jakoś jemu dał moc nad wszelkim ciałem, iż ileś mu ich podał, aby im dał żywot wieczny.³ A tenci jest żywot wieczny, aby ciebie samego znali być Bogiem prawdziwym i któregoś posłał, Jezusa Krystusa.⁴ Jaciem uwielbił ciebie na ziemi i dokończyłem sprawy, którąś mi dał, abych ją czynił.⁵ A przetoż teraz uwielb mię ty, Ojcze! U siebie samego tą chwałą, którąm u ciebie miał, pirwej, niż świat był.

⁶ Objawiłciem imię twe ludziam, któreś mi podał z tego świata; twoić byli i dałeś mi je, a zachowywali słowo twoje.⁷ Terazci poznali, iż wszytki rzeczy, któreś mnie dał, od ciebie są.⁸ Abowiem słowa, któreś mi podał, jam im podał; a oni je wzięli i poznali prawdziwie, żem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mnie posłał.⁹ Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, lecz za tymi, któreś mi dał, boć są twoi.¹⁰ I wszytko moje jest twoje, a twoje moje jest i uwielbionem jest w nich.

¹¹ A jużem nie jest na świecie, jedno oni na świecie są. Jać już do ciebie idę. Ojcze święty, zachowajże je przez imię twoje, ty któreś mnie podał, aby byli jedno tak jako i my.¹² Gdyciem z nimi był na świecie, jaciem je zachowywał w imię twoje, a któreś mnie oddał, jam ich strzegł i żaden z nich nie zginął, jednoż on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.¹³ A terazci do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli wesele moje wypełnione w sobie.¹⁴ Jaciem im podał słowo twoje, a świat miał je w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.¹⁵ Nie proszę, abyś je zjął z świata, ale żebyś je zachował ode złego.¹⁶ Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.

¹⁷ Poświęćże je oną twoją prawdą; słowoć twoje jest prawdą.¹⁸ Jakoś ty mnie posłał na świat, tak i ja posłałem je na świat.¹⁹ A za nieć ja poświęcam samego siebie, aby i oni byli poświęceni przez prawdę.

²⁰ I nie tylkoć się za nimi modlę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich mają uwierzyć w mię.²¹ Aby wszyscy byli jedno, jako ty Ojcze we mnie a ja w tobie; aby też oni w nas jedno byli, a iżby uwierzył świat, żeś ty mnie posłał.²² Jać tę chwałę, którąś ty mnie dał, dałem im, aby byli jedno, jako i my jedno jestechmy.²³ Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mnie posłał i umiłowałeś je, jakoś i mnie umiłował.

²⁴ Ojcze! Ty któreś mnie podał, żądam, aby tam gdzie ja jestem, i oni byli zemną, aby patrzyli na onę moję chwałę, którąś ty mnie dał. Abowiemeś ty mnie umiłował przed tym niż jeszcze były założone fundamenty świata.²⁵ Ojcze sprawiedliwy! Ciebieć świat nie poznał, alem ja ciebie poznał i ci poznali, żeś ty mnie posłał.²⁶ A oznajmiłem im imię twoje i oznajmię, aby miłość, którąś mnie umiłował, w nich była i ja w nich.