Read the Bible

¹ Tomci wam powiedział, abyście się nie obrażali.² Będąć was ruszać z bożnic, owszem przydzie czas, gdy wszelki, który was zabijać będzie, mniemać będzie, że czyni chwałę Bogu.³ A toć wam czynić będą, iż nie znali Ojca ani mnie.⁴ Alemci to wam powiedział, abyście gdy czas ten przyjdzie, wspomnieli na to, żem ja powiedział wam. A tych rzeczy nie powiedałem wam z przodku, bom z wami był.⁵ Lecz teraz odchodzę do onego, który mię posłał i nie pyta mię żaden z was dokąd idę.⁶ A tak, iżem to wam powiedział, smutek napełnił serce wasze.

⁷ I powiedamci wam prawdę. Wamci to pożyteczno, iż ja odejdę, bo jeslibych nie odszedł, Pocieszyciel on nie przyjdzie do was, ale jesliż pójdę, poslę go do was.⁸ Gdyć on tedy przyjdzie, będzieć karał świat z grzechu, z sprawiedliwości i z sądu.⁹ Z grzechu, iż nie uwierzyli w mię.¹⁰ Z sprawiedliwości zasię, iż do Ojca odchodzę, a już mię więcej nie ujzrycie.¹¹ Z sądu też zasię, że książę tego świata już osądzone jest.¹² Jeszczeć wiele mam, cobych z wami mówił, jedno iż teraz znieść nie możecie.¹³ Ale gdyć przyjdzie on Duch prawdy, tedyć was wprowadzi we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale co usłyszy, to powie, a co będzie przyjdź miało oznajmi wam.¹⁴ Onci mię uwielbi; bowiem z mego weźmie, co wam opowiedać będzie.¹⁵ Wszytki rzeczy, które ma Ociec, moje są; i dla tegożem powiedział, że z mego weźmie, co wam opowiedać będzie.

¹⁶ Maluczko, a nie ujzrycie mię i zasię maluczko, a ujzrycie mię; bo ja idę do Ojca.¹⁷ Tedy niektórzy z zwolenników jego rzekli jedni ku drugim: Cóż to jest, co nam powieda: Maluczko, a nie ujzrycie mię i zasię maluczko, a ujzrycie mię, a iż ja idę do Ojca?¹⁸ I mówili: Cóż wżdy to jest, co mówi: Maluczko? Nie wiemy, coć powieda.¹⁹ Poznał tedy Jezus, że go pytać chcieli i rzekł im: O tym się pytacie miedzy sobą, com rzekł: Maluczko, a nie ujzrycie mię i zasię maluczko, a ujzrycie mię?²⁰ Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam: Wy będziecie płakać i narzekać a świat się będzie weselił. Wy smutni będziecie, ale smutek wasz wynidzie wam ku radości.²¹ Gdy niewiasta rodzi, miewać boleści, bo przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, że się weseli z człowieka na świat narodzonego.²² I wy też acz teraz smutek macie; ale zasię oglądam was i będzie się weselić serce wasze, a wesela waszego żaden nie odejmie od was.

²³ Na on czas nie będziecie mię ni ocz pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiedamci wam, oczkolwiek prosić będziecie Ojca w imię moje, da wam.²⁴ Do tego czasu jeszczeście ni ocz nie prosili w imię moje. Proścież, a weźmiecie, aby wesele wasze było doskonałe.²⁵ Tociem wam powiedał przez podobieństwa, leczci czas przyjdzie, gdy nie przez podobieństwa mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu moim oznajmię wam.²⁶ Na on czas w imię moje prosić będziecie i nie powiedam wam, iżbych ja miał Ojca prosić za wami.²⁷ Abowiem sam Ociec miłuje was, żeście i wy mnie miłowali i uwierzyliście, żem od Boga wyszedł.

²⁸ Wyszedłciem od Ojca, a przyszedłem na świat i powtóre opuszczam świat, a idę do Ojca.²⁹ Powiedzieli mu zwolennicy: Oto teraz jawnie mówisz i żadnego podobieństwa nie powiedasz.³⁰ Teraz wiemy, że wszytko wiesz, a nie potrzeba, żeby cię kto pytał, a przez to wierzymy, żeś od Boga wyszedł.³¹ Odpowiedział im Jezus: I terazże wierzycie?³² Otoć przyjdzie czas i już przyszedł, gdy wszyscy rozproszeni będziecie, każdy do swych, a mnie samego zostawicie, aleć nie jestem sam, bo jest Ociec ze mną.³³ Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ścisk macie, ale ufajcie we mnie. Jamci zwyciężył świat.