Read the Bible

¹ Ty rzeczy powiedziawszy Jezus wyszedł z zwolenniki swemi za potok Cedron, kędy był ogród, do którego on wszedł i zwolennicy jego.² I wiedział też ono miejsce Judasz, który go zdradzał, abowiem tam częstokroć się schadzał Jezus z zwolenniki swojemi.³ A tak Judasz wziąwszy rotę i od nawyższych kapłanów i od faryzeuszów służebniki, przyszedł tam z laternami, z pochodniami i z zbrojami.⁴ Tedy Jezus wiedząc o wszytkim, co nań przydź miało, wyszedszy rzekł im: Kogoż szukacie?⁵ Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzekł im Jezus: Jamci jest. A z nimi też stał Judasz, który go zdradził.⁶ Jak im tedy skoro rzekł: Jaciem jest, postąpili się na zad i padli na ziemię.⁷ Potym ich powtóre pytał: Kogoż szukacie? A oni powiedzieli: Jezusa Nazareńskiego.⁸ Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, iżciem ja jest. Jesliż tedy mnie szukacie, dopuśćcież tym wolno odejdź.⁹ A to się działo, żeby się wypełniło Pismo, które powiedziało: Iż z tych, któreś mi podał, żadnegom nie stracił.¹⁰ A tak Szymon Piotr mając miecz, dobył go i uderzył sługę kapłana nawyzszego, a uciął mu ucho prawe; a temu słudze było imię Malchusz.¹¹ Tedy Jezus rzekł Piotrowi: Włóż miecz twój w poszwy; izali nie mam pić kubka, który mnie podał Ociec mój?¹² Rota tedy i rotmistrz i służebnicy żydowscy pojmali Jezusa i związali go.

¹³ A wiedli go naprzód do Annasza (bo był świekier Kajafasów, który był nawyższym kapłanem roku onego). Ten zasię odesłał go związanego Kajafasowi, kapłanowi nawyzszemu.¹⁴ Tenci Kajafas był, który dał Żydom radę: Iżby to pożyteczno było, aby jeden człowiek umarł za lud.¹⁵ I szedł za Jezusem Szymon Piotr i drugi zwolennik, a ten to zwolennik był znajomy kapłanowi nawyższemu i wszedł społu z Jezusem do dworu kapłana nawyzszego.¹⁶ A Piotr stał u drzwi na dworze i wyszedszy on drugi zwolennik, którego znał nawyzszy kapłan, mówił z odżwierną i w wiódł Piotra.¹⁷ Rzekła tedy Piotrowi służebnica odżwierna: Zaliś i ty nie jest z zwolenników człowieka tego? A on powiedział: Nie jestem.¹⁸ I stali słudzy i oprawcy, którzy byli nakładli ogień, bo zimno było i grzali się. A stał też z nimi i Piotr grzejąc się.¹⁹ A tak nawyższy kapłan pytał Jezusa o jego zwolennikoch i o nauce jego.²⁰ Odpowiedział mu Jezus: Jaciem jawnie powiedał światu; jamci zawsze uczył w bożnicy i w kościele, gdzie się zewsząd Żydowie schadzają, a skrycie nicem nie mówił.²¹ Przeczże mię pytasz? Pytaj tych, którzy słuchali, com im mówił; cić oto wiedzą, com ja powiedał.²² To gdy mówił, tedy jeden z sług, który tuż stał, uderzył palcatem Jezusa mówiąc: I także odpowiedasz nawyzszemu kapłanowi?²³ Odpowiedział mu Jezus: Jesliżem źle co rzekł, daj świadectwo o złym, a jesliż dobrze, przeczże mię bijesz?²⁴ A takci go był Annasz odesłał związanego do Kajafasa, nawyższego kapłana.²⁵ A Szymon Piotr stał grzejąc się i rzekli do niego: Azaż i ty nie jesteś z jego zwolenników? A on zaprzał się mówiąc: Nie jestem.²⁶ Tedy mu rzekł niektóry z sług kapłana nawyzszego, powinowaty onego, któremu był Piotr uciął ucho: Izażem ja ciebie nie widział w ogrodzie przy nim?²⁷ Ale zasię Piotr zaprzał i natychmiast kur zapiał.

²⁸ Odwiedli tedy Jezusa od Kajafasa na ratusz, a było poranu. I nie weszli sami na ratusz, aby się nie splugawili, ale iżby pożywali wielkiej nocy.²⁹ A tak Piłat wyszedł do nich na dwór i rzekł: Jakąż skargę przynosicie przeciw człowiekowi temu?³⁰ Odpowiedzieli mu i rzekli: Być ten nie był złoczyńca, tedyć bychmy go nie podali.³¹ Rzekł im tedy Piłat: Weźmicież go wy, a wedle zakonu waszego osądzcie go. Ale mu powiedzieli Żydowie: Namci się nie godzi zabijać nikogo.³² Aby się wypełniło słowo Jezusowe, które powiedział oznajmując, którą śmiercią miał umrzeć.³³ A przetoż zasię wszedł Piłat do ratusza i wezwawszy Jezusa rzekł mu: Tyżeś jest król żydowski?³⁴ Odpowiedział mu Jezus: A samże to od siebie mówisz, czylić drudzy o mnie powiedali?³⁵ Odpowiedział Piłat: Azażem ja jest Żyd? Naród twój i przedniejszy twoi kapłani podali mi cię. Cóżeś wżdy uczynił?³⁶ Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jestci z tego świata. Jesliżeć by królestwo moje z tego świata było, słudzy moi walczyliby, żebych nie był wydan Żydom. Aleć teraz królestwo moje nie jest stąd.³⁷ Rzekł mu tedy Piłat: A więceś ty jest król? Odpowiedział Jezus: Ty mówisz, żemci ja jest król. Jaciem się na to narodził i na tom przyszedł na świat, abych świadectwo dał prawdzie. Wszelki, któryć jest z prawdy, słucha głosu mego.³⁸ Powiedział mu Piłat: A cóż jest prawda? I to rzekszy wyszedł zasię do Żydów i rzekł do nich: Ja żadnej winy do niego nie najduję.³⁹ A też u was jest ten zwyczaj, iż wam jednego wypuszczam na wielkanoc. Chcecież tedy, że wam wypuszczę króla żydowskiego.⁴⁰ Tedy wszyscy zawołali mówiąc: Nie tego, ale Barabasza. A tenci Barabasz był zbójca.