Read the Bible

¹ Oto ty wszytki rzeczy oglądało oko moje i słyszało ucho moje i zrozumiało.² Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, a nie jestem w tym upośledzon nad was.³ A wszakoż będę mówił z Wszechmocnem, a chcę się rozprawować z Bogiem.⁴ Gdyżeście wy są zmyślacze kłamstwa, a jesteście wy wszyscy lekarze niczemni.⁵ Obyście byli lepiej milczeli, bo by wam wżdy to możono poczytać za mądrość.⁶ Słuchajcież teraz mojej rozprawy, a obaczcie dowody ust moich.⁷ Izali k woli Bogu potrzeba wam fałsz mówić? Abo dla niego zdradliwie co powiedać?⁸ Izaż się mu tym przysłużyć chcecie? A zań się swarzyć będziecie?⁹ A dobrzeż by to jeśliby on was doświadczał? A możecie-li go oszukać, jako oszukawacie człowieka?¹⁰ Zaisteć pokarze was, jeśliż skrycie komu ku woli odstąpicie od prawdy.¹¹ Zacność jego izali was nie ustraszy? A strach jego izali na was nie przypadnie?¹² Wasze powieści są podobne popiołowi, a ciała wasze są podobne ciałom glinianym.

¹³ Umilknijcież przede mną, a ja niechaj mówię; niechajże już co chce ze mną się stanie.¹⁴ Czemuż mam ciało moje brać w zęby swe? A duszę swą kłaść w ręku moich?¹⁵ Chociażby mię też i zabić chciał, przedsię ja w nim ufam, a wszakoż dróg moich będę przed nim poprawował.¹⁶ Abowiemci on jest zbawieniem moim, gdyż żaden pokryty człowiek nie przyjdzie przed obliczność jego.¹⁷ Słuchajcież z pilnością powieści mojej, a to co mówię pojmijcie w uszy wasze.¹⁸ Otom się teraz wdał w sąd i wiem to, że zostanę sprawiedliwym.¹⁹ Któż się tedy będzie ze mną spierał? Gdyż teraz umilknę i obumrę.²⁰ Wszakże tylko tego dwojga nie czyń ze mną, a tedyć się nie skryję przed oblicznością twoją.²¹ Odejm precz ode mnie rękę twoję, a twój strach niechaj mię nie przeraża.²² Wzów mię, a jać się ozowę; abo ja będę mówił, a ty mnie odpowiedaj.

²³ I wieleż jest nieprawości i grzechów moich? Oznajmże mi przestępstwa i grzechy moje.²⁴ Przeczże zakrywasz oblicze twoje? A przecz mię poczytasz za nieprzyjaciela swego?²⁵ Izali list który się chwieje potrzesz? A źdźbło suche prześladować będziesz?²⁶ Piszesz przeciwko mnie srogości twoje, a wkładasz na mię nieprawości młodości mojej.²⁷ Dałeś nogi moje w okowy, które się wjadły w kostki nóg moich i strzeżesz mię na wszytkich drogach moich.²⁸ Gdyżem jest jako co spróchniałego od starości, a jako szata, którą mól zje.