Read the Bible

¹ Na to Job odpowiedział temi słowy:² I wy żeście tylko sami ludźmi, a z wami ma umrzeć mądrość?³ Teżci ja mam serce jako i wy, a nie jestem od was pośledniejszym. I któż tego nie wie, co i wy?⁴ Ten, który jest śmiechowiskiem u przyjaciela woła do Boga, a on go wysłuchawa, abowiem sprawiedliwy i prostaczek jest w pośmiewisku,⁵ Który jest bliski upadku, tedy bywa podobien lampie wzgardzonej w mnimaniu bogacza.

⁶ Szczęśliwe są domy łupiesców, a żywą w bezpieczeństwie ci, którzy Boga ku gniewu wzruszają, także i ci, którzy rękami swemi bogi sobie czynią.⁷ A wszakoż pytaj się bydląt, a ony cię nauczą i ptaszka powietrznego, a onci oznajmi.⁸ Abo spytaj się ziemie, a onać odpowie, przytym i ryb morskich, a onyć o tym dadzą sprawę.⁹ Któż nie zna w tym wszytkim, że to sprawiła ręka Pańska?¹⁰ W którego ręku jest dusza wszech rzeczy żywych i duch wszelkiego ciała człowieczego.¹¹ Izali ucho nie słyszy, co kto mówi, a usta izali pokarmu nie kosztują?

¹² W ludziech starych jestci mądrość, a długie lata przydawają umiejętności.¹³ Aleć u niego jest mądrość i moc, rada i umiejętność.¹⁴ Jeśli pocznie borzyć, nie będzie nikogo, co by zaś pobudował; jeśli człowieka zamknie, tedy go potym żaden nie otworzy.¹⁵ Jeśli wody zatrzyma, tedy wszytko wyschnie; a jeśli je zasię puści, sprzewracają ziemię.¹⁶ U niegoć jest moc i dowcip, a tak jego jest błądzący jako i ten, który drugiego w błąd zawodzi.¹⁷ Który odziera pany radne z powagi, a sędzie przywodzi ku szaleństwu.¹⁸ Pas królewski rozwięzuje, a związkami ściąga biodra ich.¹⁹ Podawa książęta na łup, a podwraca mocarze.²⁰ Odejmuje mowę prawdziwym, a od starych radę oddala.²¹ Przepuszcza wzgardzenie na książęta, a mdli siły mocarzów.²² Głębokie rzeczy wywodzi z ciemności, a cień śmierci na jaśnią wywodzi.²³ Rozmnaża narody i traci je, rozszerza lud i zasię go umniejsza.²⁴ Odejmuje ręce czelniejszym ludziom na ziemi, a opuszcza je, iż błądzą po puszczy, gdzie nie masz drogi.²⁵ Macają w ciemnościach bez światłości, a sprawuje to, iż się tułają jako pijani.