Read the Bible

¹ Słuchańcie tego domie Jakubów, którzy się ozywacie imieniem izraelskim, a wyszliście z wód judzkich, którzy przysięgacie przez imię Pańskie, a przypominacie Boga izraelskiego, a cóż gdy nie w prawdzie ani w sprawiedliwości.² Abowiem ozywają się z miasta świętego, a podpierają się Bogiem izraelskim, którego imię jest Pan zastępów.³ Opowiedziałem przed tym rzeczy pierwsze, i wyszły z ust moich, i dałem się słyszeć; naglem uczynił i przyszły.⁴ Poznałem, iżeś tward, a iż kark twój jako żyła żelazna, a czoło twoje jako miedź.⁵ Oznajmiłem ci od dawnego czasu przed tym i okazałem ci niż się co stało, byś snadź nie rzekł: Bałwani moi sprawili to, a strugałkowie i ulani bożkowie moi rozkazali to.⁶ Słyszałeś i to już widzisz wszytko, izali i sami nie wyznacie? Dałem ci słyszeć rzeczy nowe już teraz, które były zakryte a nie znałeś ich.⁷ Teraz są stworzone a nie w on czas, a przed tym dniem nie słychałeś o nich, byś snadź nie rzekł: Wszakem ja to dawno wiedział.⁸ Jeszcześ ani słychał, aniś o tym wiedział, ani na on czas ucho twoje było odetkane, bo ja wiedziałem, żeś zapewne niewiernie się obchodzić miał, a przetożem cię nazwał odpornym wnet z żywota.

⁹ Dla imienia mego odkładałem popędliwość moję, a dla chwały mojej hamowałem gniew mój, abych cię nie wykorzenił.¹⁰ Oto wypławiłem cię, ale nie jako srebro; wybrałem cię w piecu utrapienia.¹¹ Dla mnie, dla mnie to czynię, bo inaczej byłoby pomazane imię moje. I zapewne chwały mojej nie dam inemu.¹² Słuchaj mię Jakubie i Izraelu, któregom wezwał: Ja jestem, Ja pierwszy i ja ostateczny.¹³ I ręka też moja założyła ziemię, a prawica moja rozmierzyła nieba piędzią; wezwałem ich i stanęli społu.¹⁴ Zbierzcie się wszyscy a słuchajcie, któż miedzy nimi opowiedał rzeczy takowe. Pan umiłował go a wypełni wolą jego przeciw Babilonu, a ramię jego będzie przeciw Kaldejczykom.¹⁵ Jam jest, jam jest, którym mówił, którym go też wezwał i przywiodłem go, a będzie się szczęściła droga jego.

¹⁶ Przybliżcie się ku mnie a słuchajcie tego; nie mówiłem ci skrycie od początku, w ten czas; gdy się to działo, tam ja byłem. I teraz Pan Bóg i Duch jego posłał mię.¹⁷ Tak mówi Pan, odkupiciel twój, święty izraelski: Jam jest Pan, Bóg twój, nauczając cię rzeczy pożytecznych, a prowadząc cię na drogę, po której chodzić masz.¹⁸ Obyżeś był słuchał przykazania mego, tedyby pokój twój był jako rzeka, a sprawiedliwość twoja jako wały morskie.¹⁹ A byłoby nasienie twoje jako piasek, a płód żywota twego jako kamyczki jego; imię jego nie byłoby wykorzenione ani rozproszone od obliczności mojej.²⁰ Wychodźcie z Babilonu, ucieczcie od Kaldejczyków, okazujcie głos wesela, dajcie się w tym słyszeć, a wznoście to aż do kończyn ostatecznych ziemie; mówcie: Pan odkupił sługę swego Jakuba.²¹ Nie upragnęli, gdy je wiódł przez puszczę; rozkazał aby im wody wypłynęły z opoki, a roszczepił opokę i wypłynęły wody.²² Nie jest pokój niepobożnym, mówi Pan.