Read the Bible

¹ Miało tedy i pierwsze przymierze ustawy około służby Bożej i święte miejsce świeckie.² Abowiem był pirwszy przybytek sprawion, w którym były lampy, i stół, i pokładne chleby, który zową miejsce święte.³ A za wtórą zasłoną był przybytek, który zową miejscem naświętszym.⁴ Mając złotą kadzidlnicę i skrzynię przymierza, zewsząd złotem powleczoną, w której była czasza złota, mająca mannę i laska Aaronowa, która kwitnęła, i tablice przymierza.⁵ A na tej byli cherubini chwalebni zacimiający wieko miłosierdzia, o których rzeczach nie mamy teraz o każdej z osobna powiedać.⁶ Gdy tedy ty rzeczy tak postanowiono, kapłani, którzy służby Boże sprawują, do pierwszego przybytku zawsze wchodzą.⁷ Ale do wtórego raz na każdy rok sam kapłan nawyższy, nie bez krwie, którą ofiaruje za się i za obłędliwości ludu.

⁸ Gdzie tym oznajmuje Duch święty, iż jeszcze nie jest objawiona droga do miejsca świętego, póki jeszcze trwa pierwszy przybytek.⁹ Który był kształtem na on czas, gdy dary i zabite ofiary bywają sprawowane, które nie mogą w sumnieniu poświęcić chwalcę Bożego.¹⁰ W pokarmach tylko i w piciu i w rozmaitym omyciu i w obchodziech cielesnych, aż do czasu naprawienia założone,¹¹ Ale Krystus przystąpiwszy, kapłan dóbr przyszłych, przez więtszy i doskonalszy przybytek, nie ręką sprawiony, to jest, nie tego budowania.¹² Ani przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew swoję, wszedł raz do miejsca świętego, dostawszy wiecznego odkupienia.¹³ Abowiem jesli krew cielców i kozłów i popiół jałowice pokrapiając nieczyste poświęca ku czystości cielesnej.¹⁴ Jako daleko więcej krew Krystusowa, który przez Ducha wiecznego, samego siebie ofiarował nienaganionym Bogu, oczyści sumnienie wasze od martwych uczynków ku służbie Bogu żywemu?

¹⁵ A przetoż dla tego jest nowego przymierza pośrzednikiem, aby przez śmierć, na odkupienie onych występków, które były pod pierwszym testamentem, ci którzy wezwani są, wzięli obietnicę wiecznego dziedzictwa.¹⁶ Abowiem gdzie testament jest, tamżeć musi być śmierć tego, który testament czyni.¹⁷ Bo testament w umarłych mocny jest, gdyż jeszcze nie jest ważny za żywota tego, co ji uczynił.¹⁸ Stąd i on pierwszy bez krwie nie był utwierdzon.¹⁹ Abowiem gdy Mojżesz wszytko przykazanie według zakonu oznajmił wszemu ludowi, wziąwszy krew z cieląt i kozłów, z wodą i wełną czerwoną i hizopem pospołu i samy księgi i lud wszytek pokropił.²⁰ Mówiąc: Tać jest krew testamentu, który do was Bóg rozkazał.²¹ Ktemu też i przybytek i wszytko naczynie służby świętej krwią takież pokropił.²² A wszytki rzeczy niemal według zakonu bywają oczyściane, a bez rozlania krwie nie stawa się odpuszczenie.

²³ A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, tymi rzeczami były oczyścione, a samy rzeczy niebieskie lepszymi ofiarami niżli ty.²⁴ Abowiem Krystus nie wszedł do miejsca świętego, ręką uczynionego, które by było kształtem prawdziwego, ale do samego nieba, aby się teraz okazował przed oblicznością Boga za nami.²⁵ A nie iżby często ofiarował samego siebie, jako kapłan wchodzi do miejsca świętego każdy rok ze krwią cudzą.²⁶ (Boć by był musiał często cierpieć od założenia świata), ale terazci się raz na dokończeniu wieków okazał, ku zgładzeniu grzechu przez ofiarowanie samego siebie.²⁷ A jako to trwa, iż ludzie raz umrzeć muszą, a potym sąd będzie.²⁸ Tak i Krystus raz jest ofiarowan, aby zgładził grzechy wiela ich, drugi raz zasię krom grzechu okaże się tym, którzy go oczekawają na zbawienie.