Read the Bible

¹ Abowiem zakon mając cień dóbr przyszłych, a nie sam obraz rzeczy, nigdy nie może tymi ofiarami, które na każdy rok ustawicznie ofiarują, poświęcić tych, którzy k nim przystępują.² Bo gdzieby inaczej, azażby nie przestały być ofiarowane? Dla tego, iż ci, którzy by ofiarowali, żadnego by sumnienia grzechów już nie mieli, będąc raz oczyścieni.³ Ale w tych bywa przypominanie grzechów na każdy rok.⁴ Abowiem nie może krew cielców i kozłów odjąć grzechów.⁵ Przetoż wchodząc na świat powieda: Nie chciałeś zabitej ofiary i daru ofiarowanego, aleś mi ciało sprawił.⁶ W palonej ofiarze i w ofiarze za grzech nie kochałeś się.

⁷ Tedym rzekł: Oto idę (na początku ksiąg napisano jest o mnie), abym czynił, o Boże! Wolą twoję.⁸ Gdy wyższej powiedział: Nie chciałeś, aniś się kochał w zabitej ofiarze i w darze ofiarowanym i w palonej ofiarze i za grzech, które wedle zakonu bywają ofiarowane.⁹ Tedy rzekł: Otóż idę, abym czynił, o Boże! Wolą twoję; odejmuje pierwsze, aby wtóre postanowił.¹⁰ Przez którą wolą jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Krystusa raz uczynioną.¹¹ Wszelki tedy kapłan stoi na każdy dzień, posługując i też ofiary zabite częstokroć ofiarując, które nigdy nie mogą zgładzić grzechu.¹² Ale ten sprawiwszy jednę ofiarę za grzechy, wiecznie siedzi na prawicy Bożej.¹³ Oczekawając ostatka, ażby nieprzyjaciele jego stali się podnóżkiem nóg jego.¹⁴ Gdy jedną ofiarą poświęcił na wieki ty, którzy bywają poświęceni.¹⁵ A sam Duch święty świadczy nam; bo gdy przepowiedział:¹⁶ Toć jest przymierze, które uczynię z nimi po onych dnioch, mówi Pan: Podam prawa moje w serca ich, a napiszę je w myslach ich.¹⁷ A dalej pamiętać nie będę grzechów i nieprawości ich.¹⁸ Przytym gdzie jest odpuszczenie tych, jużci ofiary nie masz za grzech.

¹⁹ Mając tedy, bracia! Wolność wchodzić do miejsca świętego przez krew Jezusowę.²⁰ Ta droga, którą nam poświęcił świeżą i żywą przez zasłonę, to jest, przez ciało swoje.²¹ Mając też kapłana wielkiego przełożonego w domu Bożym.²² Przystąpmyż z prawdziwym sercem i z upewnieniem wiary, mając serca oczyścione od sumnienia złego i ciało omyte czystą wodą.²³ Trzymajmy wyznanie nadzieje nie chwiejąc się (boć wierny jest ten, który obiecał.)²⁴ I przypatrzajmy się jedni drugim ku pobudzaniu miłości i dobrych uczynków.²⁵ Nie opuszczając społecznego zgromadzenia naszego, jako mają obyczaj niektórzy i owszem upominajmy jedni drugich, a to tym więcej, iż widzicie, żeć się on dzień przybliża.²⁶ Abowiem jeslibyśmy dobrowolnie zgrzeszyli po wzięciu uznania prawdy, jużci dalej nie zostawa ofiara za grzech.²⁷ Ale straszliwe niejakie oczekawanie sądu i zapalenia ognia, który pożrze przeciwniki.²⁸ Kto by odrzucił zakon Mojżeszów, bez miłosierdzia na świadectwo dwu abo trzech umiera.²⁹ Jakoż mnimacie, iż daleko sroższe karanie zasłuży ten, który by Syna Bożego podeptał i krew przymierza, przez którą był poświęcony, pokalaną być rozumiał i Ducha łaski zelżył?³⁰ Abowiem znamy tego, który powiedział: Mnieć należy pomsta, jać oddam, mówi Pan. I zasię: Pan sądzić będzie lud swój.³¹ Straszliwać rzecz jest wpaść w ręce Boga żywego.³² Rozpomnicież na dni pierwsze, w których będąc oświeceni, podjęliście wielkie bojowanie ucisków.³³ Częścią, gdy lekkościami i uciski jesteście wystawieni na podziw, częścią też, gdyście się stali towarzyszmi tych, z któremi się tak obchodzono.³⁴ Abowiemeście z więzienia mego ze mną żałość mieli i pobranie majętności waszych przyjęliście z weselem wiedząc, iż lepszą a trwałą majętność macie w niebie.³⁵ Nie odrzucajcież tedy ufania waszego, które ma wielką zapłatę.³⁶ Abowiem cierpliwości potrzebujecie, abyście uczyniwszy wolą Bożą, otrzymali obietnicę.³⁷ Boć jeszcze barzo maluczki czas jest, a ten, który ma przyść, przyjdzieć, a nie omieszka.³⁸ A sprawiedliwy z wiary żyć będzie, ale jesliby się kto skradał, nie kocha się w nim dusza moja.³⁹ Ale my nie jesteśmy takiemi, abyśmy się skradali na zginienie, ale którzy wierzymy na zbawienie dusze.