Read the Bible

¹ A wiarać jest grunt rzeczy, których się nadziewamy i okazanie niewidomych.² Abowiemci przez nię świadectwo otrzymali przodkowie.³ Wiarą rozumiemy, iż świat sprawion jest słowem Bożym, tak iż rzeczy, które widzimy stały się z rzeczy niewidomych.

⁴ Wiarą Abel więtszą ofiarę sprawił Bogu, niż Kain, przez którą świadectwo otrzymał, iż był sprawiedliwy, a Bóg świadectwo dał o darzech jego i umarszy przez nie jeszcze mówi.⁵ Wiarą Enoch był przeniesion, aby śmierci nie oglądał, ani był nalezion, przeto iż go przeniósł Bóg; abowiem przed tym niż był przeniesion, otrzymał świadectwo, iż się Bogu upodobał.⁶ A bez wiary nie może być, aby się mu kto podobał, abowiem kto przystępuje do Boga, musi ten wierzyć, iż jest Bóg, a iż zapłatę oddaje tym, którzy go szukają.⁷ Wiarą Noe od Boga napomniony o tych rzeczach, które jeszcze nie były widome, uczciwością przywiedziony, zgotował arkę ku zachowaniu domu swego, przez którą arkę osądził świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.⁸ Wiarą wezwany Abraham, usłuchał Boga, aby poszedł na miejsce, które dziedzicznie wziąć miał i wyszedł nie wiedząc gdzie przydź miał.⁹ Wiarą pomieszkał w ziemi obiecanej jako w cudzej, mieszkając w namieciech z Izaakiem i z Jakubem, którzy byli społeczni dziedzicy tejże obietnice.¹⁰ Abowiem oczekawał miasta mającego grunty, którego sprawcą i stworzycielem jest Bóg.¹¹ Wiarą i sama Sara wzięła moc ku przyjęciu nasienia i nad lata swe porodziła, przeto iż tego miała za wiernego, który był obiecał.¹² Dla tego też z jednego, i to jeszcze już obumarłego, zrodziło się potomków taka wielkość, jako gwiazd niebieskich i jakoby piasek niezliczony, który jest na brzegu morskim.¹³ Wedle wiary umarli ci wszyscy, gdy nie dostąpili obiecanych rzeczy, ale z daleka je widzieli i uwierzyli, a z dziękowaniem przyjmowali, wyznawszy się być gośćmi i przychodniami na ziemi.¹⁴ Bo którzy takowe rzeczy powiedają, jawnie okazują, iż szukają ojczyzny.¹⁵ A jesliby byli pamiętali, z której byli wyszli, mieli czas, aby się zaś wrócili.¹⁶ Ale teraz lepszej żądają, to jest niebieskiej, a przeto nie wstyda się Bóg sam być zwan Bogiem ich, gdyż im miasto zgotował.¹⁷ Wiarą Abraham, gdy był doświadczon, ofiarował Izaaka i owszem jednorodzonego ofiarował tenże, który był wziął obietnice.¹⁸ Do którego rzeczono: W Izaaku tobie będzie wezwano plemię.¹⁹ To u siebie obaczywszy, iż Bóg może i z umarłych wzbudzić; skąd go też nie jakiem podobieństwem zasię otrzymał.²⁰ Wiarą około przyszłych rzeczy błogosławił Izaak Jakuba i Ezaw.²¹ Wiarą Jakub umierając, każdego z synów Józefowych błogosławił i dał chwałę Bogu, podparszy się końcem laski swej.²² Wiarą Józef umierając, o wyściu synów izraelskich wspomionał i około kości swoich rozkazał.²³ Wiarą gdy się narodził Mojżesz jest skryt przez trzy miesiące od rodziców swoich, przeto iż go widzieli nadobnym dzieciątkiem, ani się bali rozkazania królewskiego.²⁴ Wiarą Mojżesz, już dorosły, nie chciał być zwan synem córki faraonowej.²⁵ Radszej to obrawszy, aby był utrapionym wespół z ludem Bożym, niżli używać doczesnych pożytków grzechu.²⁶ Rozumiejąc być więtszym bogactwem sromocenie Krystusowe, niżli skarby Egiptcjanów, bo się oglądał na odpłatę.²⁷ Wiarą opuścił Egipt, nic się nie bojąc gniewu królewskiego, abowiem jakoby widział tego, który jest niewidomy, tak był i statecznego serca.²⁸ Wiarą obchodził wielkanoc i wylanie krwie, aby ten, który pierworodne tracił, ich nie dotknął.²⁹ Wiarą przeszli przez Morze Czerwone, jako po suchej ziemi, którego chcąc kusić Egiptcjanie, zatopieni są.³⁰ Wiarą mury Jerycha upadły, będąc obtoczone przez siedm dni.³¹ Wiarą Rahab, wszetecznica ona, nie zginęła wespół z tymi, którzy nie byli posłusznymi, przyjąwszy wdzięcznie do gospody szpiegi.

³² A cóż dalej mówię? Boć mi czasu nie zstanie, gdybych powiedał o Gedeonie, o Baraku, o Samsonie, o Jefte, o Dawidzie, o Samuelu i o prorocech.³³ Którzy wiarą zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostąpili obietnic i zawarli gęby lwów.³⁴ Zagasili moc ognia, uszli ostrych mieczów, mocnymi się stali z niemocy, sił dostąpili na wojnie i wojska obcych tył im podawali.³⁵ Niewiasty wzięły swoje umarłe z zmartwychwstania, a drudzy są rozciągnieni, nie dbając, aby byli wybawieni, a ku temu, aby lepszego zmartwychwstania dostąpili.³⁶ A drudzy zasię doznali pośmiewisk i biczowania, nadto i związek i więzienia.³⁷ Ukamionowani są, przecierani są, doświadczeni są, mieczem zabici polegli, błąkali się w owczych i w kozich skórach, opuszczeni, uciśnieni, utrapieni.³⁸ Których nie był godzien świat, tułając się po puszczach i górach i jamach i jaskiniach ziemie.³⁹ A ci wszyscy świadectwo otrzymawszy przez wiarę, obietnice nie dostąpili.⁴⁰ Iż Bóg o nas coś lepszego przejźrzał, aby bez nas nie byli poświęceni.