Read the Bible

¹ I zawołał głosem wielkim do uszu moich mówiąc: Karania nad miastem przybliżyły się, a każdy dzierży w ręce swej broń gotową ku zabijaniu.² A oto sześć mężów przychodzili drogą ku branie wyższej, która jest ku północy, a miał każdy w ręce swej broń gotową ku zabijaniu. Był też mąż jeden wpośród nich w odzieniu lnianym, mając kałamarz pisarski na biodrach swoich, którzy wszedszy stanęli podle ołtarza miedzianego.³ A chwała Pana, Boga izraelskiego, zniesiona jest z cherubina, nad którym przed tym była, nad próg domu. I przyzwała męża ubranego w odzienie lniane, mającego kałamarz pisarski na biodrach swoich.⁴ Do którego Pan rzekł: Idź przez pośrodek miasta Jeruzalem, a uczyń znak Tau na czołach mężów, którzy wzdychają i narzekają przed wszytkiemi obrzydliwościami, które się dzieją wpośród jego.

⁵ A do drugich rzekł, gdziem ja słyszał: Idźcie za niem po mieście, bijcie, a oko wasze żadnemu niechaj nie przepuszcza, ani się nad żadnym zmiłujcie.⁶ Pobijcie wszytki starce, młodzieńce, panienki, maluczkie i niewiasty, ale do tych wszytkich nie przystępujcie, na których będzie znak Tau. A pocznicie od miejsca mojego świętego. Poczęli tedy od mężów starszych, którzy byli przed kościołem.⁷ Rzekł potym do nich: Splugawcie kościół, a napełńcie przysionki zabitemi, a wynidźcie. I wyszli, a pobili ty, którzy byli w mieście.⁸ A gdy takowy mord oni uczynili, a jam pozostał, upadłem na oblicze moje, a zawołałem mówiąc: Ach Panie Boże! Izali już pokazisz wszytki ostatki izraelskie, gdy tak oto rozlewasz popędliwość swą nad Jeruzalem?⁹ Ale on rzekł do mnie: Nieprawość domu izraelskiego i judzkiego jest nazbyt wielka, a ziemia napełniona jest krwią. Miasto pełne jest sądu przewrotnego. Bo mówili: Opuścił-ci Pan ziemię, a Pan nie patrza na nas.¹⁰ A tak co na mię należy oko moje nie przepuści im, ani się zmiłuje, ale drogę ich obrócę na głowę ich.¹¹ A oto mąż ubrany w odzienie lniane, który miał kałamarz na biodrach swych opowiedział sprawę swą mówiąc: Uczyniłem to, coś mi był rozkazał.