Read the Bible

¹ A na ten czas Manasses był we dwunaście lat, gdy został królem i królował pięćdziesiąt i pięć lat w Jeruzalem, a imię matki jego było Hafsyba.² Ten czynił złość przed Panem według obrzydłości poganów, które Pan wygnał przed syny izraelskimi.³ A odwróciwszy się, pobudował kaplice, które był poborzył Ezechiasz, ociec jego i wystawił ołtarze Baalowe, a nasadził gaj, tak jako i Achab, król izraelski i chwalił wszytki gwiazdy niebieskie a służył im.⁴ I pobudował ołtarze w kościele Pańskim, o którym powiedział Pan: Iż w Jeruzalem postawię imię moje.⁵ K temu pobudował ołtarze wszytkim gwiazdom niebieskim we dwu przysionkach kościoła Pańskiego.⁶ Syna też swego przeniósł przez ogień. Przestrzegając czasów i czarując, naczynił sobie czarnoksiężników i guślników, dopuszczając się rozmaitych złości przed Panem, a wzruszając go ku gniewu.⁷ Przytym bałwana, którego był uczynił w gaju, postanowił w kościele, o którym Pan powiedział Dawidowi i Salomonowi, synowi jego: Iż w tym domu i w Jeruzalem, którem obrał we wszytkim pokoleniu izraelskim, postawię imię moje na wieki.⁸ I nie dopuszczę, aby synowie izraelscy mieli się gdzie ruszyć z tej ziemie, którąm dał ojcom ich, by jedno strzegli, a sprawowali się wedle tego wszytkiego, com im rozkazał i wedle wszytkiego zakonu, który im przykazał Mojżesz, sługa mój.⁹ Ale oni nie słuchali, gdyż je Manasses przywiódł w błąd tak, iż się gorzej sprawowali niż pogani, które Pan wygładził przed syny izraelskimi.

¹⁰ A tak Pan wskazał do nich przez sługi swe proroki tymi słowy:¹¹ Dlatego, iż Manasses, król judzki, czyniąc oto ty obrzydłości, a sprawując się gorzej niżli się przed tym sprawowali Amorejczycy, którzy przed nim byli, przywiódł w grzech Judę przez bałwany swoje.¹² A dlategoż mówi Pan, Bóg izraelski: Oto ja przywiodę nieszczęście na Jeruzalem i na Judę tak, iż każdemu co to usłyszy, zabrzmi w obu uszach jego.¹³ A rościągnę nad Jeruzalem sznur, jako i nad Samarją i odmierzę mu tąż miarą, jako i domowi Achabowemu, a wytrę Jeruzalem jako kto wytarszy misę, przewróci ją dnem ku górze.¹⁴ I opuszczę ostatki dziedzictwa mego, a podam je w ręce nieprzyjaciołom ich i będą złupieni i rozchwyceni miedzy nie.¹⁵ Przeto, iż się dopuśczali złości przede mną, a wzruszali mię ku gniewu od onego czasu, jakoż wyszli ojcowie ich z Egiptu, aż do dzisiejszego dnia.¹⁶ K temu też Manasses wylał barzo wiele krwie niewinnej, tak iż ją napełnił Jeruzalem, od jednego, aż do drugiego końca, oprócz grzechu swego, przez który przywiódł Judę, aby czynił złość przed Panem.¹⁷ Ale ine sprawy Manassesowe i wszytko co czynił i grzech, którego się dopuścił, to jest napisano w kronikach królów judzkich.¹⁸ Zasnął potym Manasses z ojcy swymi i pogrzebion jest w ogrodzie domu swego, w ogrodzie Ozy, a królował po nim Amon, syn jego.

¹⁹ Na ten czas Amonowi było dwadzieścia i dwie lecie, gdy został królem, a królował dwie lecie w Jeruzalem i było imię matki jego Massalemet, córka Harusa z Jateby.²⁰ I dopuszczał się złości przed Panem, jako i Manasses, ociec jego.²¹ A chodził wszytkimi drogami, którymi chodził jego ociec, służąc bałwanom, którym służył ociec jego i kłaniając się przed nimi.²² I opuścił Pana, Boga ojców swych, a nie chodził drogami Pańskimi.²³ Potym słudzy Amonowi sprzysięgli się nań i zabili go w domu jego.²⁴ A lud onej ziemie pomordował ony wszytki, którzy się byli sprzysięgli przeciwko Amonowi i obrali królem po nim Jozjasza, syna jego.²⁵ Ale ine sprawy Amonowe, które czynił, napisane są w kronikach królów judzkich.²⁶ I pogrzebion jest w grobie swym w ogrodzie Ozy, a królował po nim Jozjasz syn jego.