Read the Bible

¹ Na ten czas chorował Ezechiasz aż na śmierć i przyszedł do niego Ezajasz prorok, syn Amosów i mówił tak do niego: Tak Pan powiedział: Rozpraw dom swój, abowiem umrzesz, a nie zostaniesz żyw.² Tedy Ezechiasz twarz swoję obrócił ku ścienie i modlił się Panu tymi słowy:³ Proszę, o Panie, wspomni teraz, iżem przed tobą chodził w prawdzie i w sercu całem, czyniąc to, co się tobie podobało. I płakał Ezechiasz wielkim płaczem.⁴ Ale jeszcze Ezajasz nie wyszedł był do śrzedniej sieni, gdy Pan do niego rzekł tymi słowy:⁵ Wróć się i mów tak do Ezechiasza, książęcia ludu mego: Pan, Bóg ojca twego Dawida, tak mówi: Wysłuchałem modlitwę twoję i widziałem łzy twoje; przeto cię uzdrowię i po trzeciem dniu wnidziesz do domu Pańskiego.⁶ I przydam żywotowi twemu piętnaście lat, a wybawię cię i z tym miastem z rąk króla assyryjskiego i bronić będę tego miasta dla siebie i dla Dawida, sługi mego.⁷ Przytym rzekł Ezajasz: Uczyńcie plastr z fig suchych. Tedy oni wziąwszy, przyłożyli ji na wrzód i zgoił się.⁸ A przed tym rzekł był Ezechiasz do Ezajasza: Przez który znak poznam, iż mię Pan uzdrowi, aż iż po trzeciem dniu pójdę do domu Pańskiego.⁹ Któremu Ezechiasz odpowiedział: Pan dał ci znak ten, iż uczyni to coć obiecał. A chceżże, żeby cień postąpił na dziesięć stopniów, albo żeby się na wstecz wrócił na dziesięć stopniów.¹⁰ I rzekł Ezechiasz: Łatwie jest postąpić cieniowi na dziesięć stopniów. Nie chcę ja tego, owszem żeby się cień wrócił wstecz na dziesięć stopniów.¹¹ Tedy Ezajasz prorok wołał do Pana, który wrócił na wstecz cień na dziesięć stopniów, po onych stopniach, po których był zstąpił na zegarze słonecznym Achazowym.

¹² Onegoż czasu Berodach Baladan, syn Baladana, króla babilońskiego, posłał listy i dary do Ezechiasza, iż się dowiedział, że się był Ezechiasz rozniemógł.¹³ A Ezechiasz był rad posłom onym i ukazał im wszytki kosztowne skarby swoje: złoto i śrebro, rzeczy wonne i maści nawyborniejsze i dom, gdzie były schowane zbroje jego i cokolwiek było w skarbiech jego. A nie było nic w domu i we wszytkim państwie jego, czego by im nie pokazał Ezechiasz.¹⁴ Tedy prorok Izajasz przyszedł do Ezechiasza i rzekł: Coć powiedzieli ci ludzie? A skąd do ciebie przyszli? Odpowiedział mu Ezechiasz: Przyszli z ziemie dalekiej, z Babilonjej.¹⁵ I rzekł mu: A cóż widzieli w domu twoim? Odpowiedział Ezechiasz: To wszytko widzieli, co jest w domu moim i nie masz nic w skarbiech moich, czego bych im nie pokazał.¹⁶ Tedy rzekł Ezajasz do niego: Słuchaj słowa Pańskiego.¹⁷ Oto czas przychodzi, a zabiorą do Babilonjej, cokolwiek jest w domu twoim, to wszytko, co nazbierali przodkowie twoi, aż do dnia tego tak, iż nic nie zostanie, mówi Pan.¹⁸ Wezmą też syny twoje, którzy wynidą i zrodzą się z ciebie i będą komorniki na dworze króla babilońskiego.¹⁹ Potym rzekł Ezechiasz do Ezajasza: Barzo dobrze, gdy tak Pan powieda, jedno by tylko królestwo moje zostało w pokoju a w cale za czasów moich.²⁰ Ale ine sprawy Ezechiaszowe i wszytka moc jego i jako zbudował staw i rury, którymi przywiódł wodę do miasta, to wszytko napisano jest w kronikach królów judzkich.²¹ Zasnął tedy Ezechiasz z ojcy swemi i królował po nim Manasses, syn jego.