Read the Bible

¹ Na ten czas ośm lat było Jozjaszowi, gdy został królem, a trzydzieści i jeden rok królował w Jeruzalem. A matkę jego zwano Jedyda, córka Adaja z Besekatu.² Ten się sprawował dobrze przed Panem, chodząc wszytkimi drogami Dawida, ojca swego, a nie uchylał się ani na prawo, ani na lewo.³ Tedy ósmegonastego roku za panowania Jozjaszowego, posłał król Safana, syna Asaliaszowego, syna Mesulamy, pisarza kościoła Pańskiego, rozkazując mu:⁴ Idź do Helkiasza, kapłana nawyższego, aby zebrał pieniądze zniesione do kościoła Pańskiego, które wybierali od ludu stróżowie progu.⁵ A iżby je oddał w ręce tym, którzy stali nad robotami w kościele Pańskim. A oni aby je zasię rozdawali rzemieśnikom ku naprawie tego, co się było poobalało około kościoła Pańskiego.⁶ To jest: cieślom, murarzom i tym, którzy skupowali drzewo i ciosane kamienie ku budowaniu kościoła.⁷ A wszakoż nie kazał im do rąk dawać pieniędzy pod liczbą, jedno to przypuszczając na ich wiarę.⁸ A tak Helkiasz, kapłan nawyższy, powiedział Safanowi pisarzowi, iż nalazł księgi zakonu w kościele Pańskim, które księgi oddał Helkiasz Safanowi ku czytaniu.⁹ Przyszedszy tedy do króla Safan pisarz, odniósł mu to poselstwo: Zebralichmy, służebnicy twoi, pieniądze, którechmy naleźli w kościele i oddalichmy je w ręce przystawom, którzy stoją nad robotami w kościele Pańskim.¹⁰ Nad to Safan pisarz oznajmił królowi, iż Helkiasz kapłan dał mu księgi. I czytał je przed królem.

¹¹ A gdy usłyszał król słowa ksiąg zakonu, rozdarł na sobie szaty swe.¹² I rozkazał Helkiaszowi kapłanowi i Achikamowi, synowi Safanowemu i Achoborowi, synowi Michaeszowemu i Safanowi pisarzowi i Azajaszowi, słudze swemu tymi słowy:¹³ Idźcie a radźcie się Pana o mię i lud i o wszytkiego Judę, na ty słowa ksiąg, które są znalezione, abowiem wielki jest gniew Pański, który się zapalił przeciwko nam, przeto iż ojcowie naszy nie byli posłuszni słowam tych ksiąg, nie czyniąc temu dosyć, co jest nam w nich opisano.¹⁴ A tak Helkiasz kapłan, Achikam, Achobor, Safan i Azajasz szli do Holdy prorokiniej, żony Selluma, syna Tekwy i wnęka Araaszowego, który był stróżem ubiorów, a ona mieszkała w Jeruzalem w szkole i mówili z nią.¹⁵ A ona im powiedziała: Tak mówi Pan, Bóg izraelski: Powiedzcie mężowi, który was do mnie posłał.¹⁶ Takci dał powiedzieć Pan: Oto ja przywiodę nieszczęście na miejsce to i na mieszczany jego, a uczynię dosyć wszytkim słowam tych ksiąg, które czytał król judzki.¹⁷ Przeto, iż oni opuściwszy mię, kadzili bogom cudzym, aby mię we wszytkich sprawach rąk swych wzruszali ku gniewu. Za co się też tak rozpaliła popędliwość moja przeciw miejscu temu, że już nie będzie ugaszona.¹⁸ A k temu tak powiedzcie królowi judzkiemu, który was posłał o radę do Pana. Takci dał powiedzieć Pan, Bóg izraelski, na ty słowa, któreś słyszał.¹⁹ Gdyż się ich serce twe ulękło a upokorzyłeś się przed Panem, słysząc, co powiedział przeciw miejscu temu i przeciw mieszczanom jego, iż je podać ma w spustoszenie i w przeklęctwo. I rozdarłeś na sobie szaty swe, a płakałeś przede mną, tedym ja też ciebie wysłuchał, mówi Pan.²⁰ A dlategoż oto ja ciebie wezmę do ojców twoich, a będziesz włożon do grobu twego w pokoju, tak iż oczy twe nic złego nie oglądają, co ja mam przywieść przeciw miejscu temu.