Bible Lexicons

σπάω, S. Ant. 1003, Ar. Pax 498, etc.: fut. σπάσω [ᾰ ] Lyc. 484, ( δια- ) Hdt. 7.236, ( ἐπι- ) S. Aj. 769: aor. ἔσπᾰσα Il. 13.178 (tm.), Ep. σπάσα 5.859 (tm.), etc.: pf. ἔσπᾰκα Arist. Pr. 930a21, ( ἀν- ) Hp. Superf. 22, Ar. Ach. 1069: — Med., fut. σπάσομαι Hp. Vict. 2.38, etc.: aor. ἐσπᾰσάμην Il. 19.387, Hdt. 3.29, Philostr. VA 7.42, Ep. σπασάμην Od. 10.166, Ep. also σπάσσασθε, σπασσάμενος (v. infr.): — Pass., fut. σπασθήσομαι Gal. 16.760, ( δια- ) X. An. 4.8.10: aor. ἐσπάσθην Il. 11.458, etc.: pf. ἔσπασμαι Hp. Morb. 1.20, ( δι- ) Th. 6.98, etc.; also in med. sense, X. An. 7.4.16, Cyr. 7.5.29 . Mostly poet. ( ἕλκω being preferred in Prose): — draw, hence, I of a sword, draw, mostly in Med., φάσγανά τε σπάσσασθε Od. 22.74; σπασσάμενος . . ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ Il. 16.473; ἐκ δ' ἄρα σύριγγος . . ἐσπάσατ' ἔγχος 19.387; σπασαμένων τὰς μαχαίρας PTeb. 48.19 (ii B.C.), cf. 138 (ii B.C.): in Act., ξίφος σπάσαντα E. Or. 1194; φάσγανον σπάσας χερί Id. IT 322: — Pass., ἐσπασμένοι τὰ ξίφη having their swords drawn, X. An. 7.4.16; ἐσπασμένον ὃν εἶχεν ἀκινάκην Id. Cyr. 7.5.29; ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι D.S. 4.52 .

2. of other things, ἐκ χειρὸς χεῖρα σπάσατο Od. 2.321; σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε 10.166; ὡς ἕκαστος ἔσπασεν τύχης πάλον drew the lot (out of the helmet), A. Ag. 333: — Pass., σπασθέντος (sc. ἔγχεος ἔξω χροός ) Il. 11.458 .

3. abs., σπᾶτ' ἀνδρείως pull, hoist away, like men, Ar. Pax 498 .

II of violent actions, pluck off or out, κόμην S. OT 1243; λάχνην Id. Tr. 690; cf. σπαστέος .

2. tear, rend, esp. of ravenous animals, S. Ant. 258, 1003; λαιμοτόμους κεφαλάς dub. l. in E. IA 776 (lyr.); ς. τοῖς ὄνυξιν [τοὺς νεοττούς ], of the eagle, Arist. HA 619b31: — Pass., φλέβιον, σάρκα σπασθῆναι, Hp. Morb. 1.17 .

3. wrench, sprain, τὸ σκέλος ἔσπασε Plu. Arat. 33: — Pass., τὸν μηρὸν σπασθῆναι Hdt. 6.134; τοὺς πόδας E. Cyc. 639 .

4. snatch, tear or drag away, πῶλον παρὰ συννόμων Pl. Lg. 666e; ὑπὸ πτερῶν E. Andr. 441: — Pass., ἔλαφον ἀπ' ἐμῶν γονάτων σπασθεῖσαν Id. Hec. 92 (lyr.); ἐκ βραχίονος σπασθείς ib. 408 .

5. metaph., carry away, draw aside, ἀλλά σ' ἔσπασεν πειθώ S. El. 561; τὰ πάθη οἷον νεῦρα ς. ἡμᾶς Pl. Lg. 644e .

6. Medic., cause convulsion or spasm, v.l. in Hp. Art. 67: — Pass., to be convulsed, σπασθεὶς ἀποθνῄσκει Id. Aph. 5.5, Thphr. HP 4.4.13, etc.; ἐσπᾶτο γὰρ πέδονδε καὶ μετάρσιος, of Heracles in his agony, S. Tr. 786, cf. σπάσμα, σπασμός: metaph., to be harassed, anxious, Arr. Epict. 1.1.16 .

III draw in, suck in, θρόμβον αἵματος A. Ch. 533; ἔσπασεν ἄμυστιν ἑλκύσας E. Cyc. 417; συνεκθανεῖν σπῶντα χρὴ τῷ πώματι ib. 571; μεστὴν ἀκράτου Θηρίκλειον ἔσπασεν Alex. 5, cf. 285; opp. λάπτω, κάπτω, Plu. 2.699d, cf. σπάσις 11; ς. τὸν μαστόν suck it, Arist. HA 587a33; ς. ἀμυστί Ael. NA 6.51; and in Med., ταυρείου σπασάμενος αἵματος Apollod. 1.9.27: — Pass., of the female, to be sucked, Arist. HA 576b11 ( τὸ ἄγαν σπᾶσθαι prob. l.); cf. ἕλκω A. 11.4 .

2. ς. τὸ πνεῦμα draw breath, Id. Resp. 473a2; τὸν ἀέρα τὸν κοινόν Men. 531.7; absorb, ἕκαστον τῶν τοῦ σώματος τὸ αὑτῷ οἰκεῖον ἐσπακέναι Arist. Pr. 930a21 .

3. metaph., derive, τροφήν, of winds, Hp. Vict. 2.38; πειθώ τε καὶ εἵμερον ἔσπασε ἐκ . . drew, derived . ., IG 14.889 ( Sinuessa ); ς. ἔρωτα enjoy it, Opp. H. 4.270; ὀλίγον ὕπνου ς . snatch a little sleep, Hld. 5.1: — Med., Id. 2.16 .

draw tight, pull the reins, χαλινῷ τὸ στόμα τοῦ ἵππου X. Eq. 9.7.1, cf. 9.5; but τὸν χαλινὸν ἐκ τῶν ὀδόντων ἵππου Pl. Phdr. 254e .

2. of angling, ἡ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασεν Ar. Th. 928: hence prov., οὐκ ἔσπασεν ταύτῃ γε 'he took nothing by his motion', Id. V. 175 . derive, ἐπωνυμίαν παρά τινων Philostr. VS 2.10.6, cf. Ael. NA 14.15 ( Med. ); ἀρχὴν λυρικῆς καὶ πέρας ς . AP 9.184 (s. v.l.); ῥίζαν ς. τινός derive one's origin from . ., Lyc. 623; ς. τὴν κλῆσιν ἀπό τινος S.E. M. 1.46; ἔννοιαν θεοῦ ἐκ τῶν κατὰ τοὺς ὕπνους φαντασιῶν Epicur. Fr. 353 .