Bible Lexicons

δια -τίθημι ,

[in LXX chiefly for H3772, freq. δ . διαθήκην (H3772);]

to place separately, arrange, dispose. Mid, only in NT;

1. (a) in general, to dispose of; c. dat. pers., to assign to one, Luke 22:29;

(b) to dispose of by a will, make a testament (in cl., δ . διαθήκην also in this sense): Hebrews 9:16-17 (but cf. R, mg., and see διαθήκη ).

2. δ . διαθήκην , to make a covenant (Aristoph.): c. dat. pers., Hebrews 8:10 (LXX); seq. πρ , c. acc pers., Acts 3:25, Hebrews 10:16 (LXX) (cf. ἀντι -διατίθημι ).†

As noted under διαθήκη, the regular formula in a will is τάδε διέθετο (νοῶν καὶ φρονῶν κτλ.) : see e.g. P Eleph 2.2 (B.C. 285–4) τάδε διέθετο Διονύσιος κτλ., P Lips I. 29.8 (A.D. 295) νοῦσα καὶ φρονοῦσα διεθέμην τόδε μου τὸ βούλημα, P Lond 171b.13 (iii/A.D.) (= II. p. 176) δι ]έθετό μοι διαθήκην α [ὐ ]τοῦ ἐσφραγισμένην. The use of the verb accords more closely with LXX and NT than that of the noun. Thus Syll 342.36, .38 (c. B.C. 48), of an envoy from a king to Pompey, οὐ μόνον τοὺς ὑπὲρ τοῦ βα [σιλ ]έως χρηματισμοὺς διέθετο τὴν εὔνοιαν τὴν Ῥωμαίων πα [ρ ]αγόμενος τῷ βασιλεῖ, ἀ [λ ]λὰ καὶ περὶ τῆς πατρίδος τοὺς καλλίστου [ς δ ]ιέθετο χρηματισμούς, ";he not only negotiated terms on behalf of the King, winning the King the Romans’ good will, but also negotiated the most honourable terms for his country."; The selection of διαθήκη in the LXX for ";covenant"; may well have followed this still current use of the verb, perhaps with the feeling that the δια - compound was more suitable than the συν - for a covenant with God—συνθ. might suggest an agreement on equal terms. As showing, however, how closely the usage of the two verbs approached, see Polyb. xxxii. 8. 13 ὁ γὰρ πατὴρ συνέθετο μὲν ἑκατέρᾳ τῶν θυγατέρων πεντήκοντα τάλαντα δώσειν. In P Ryl II. 116.9 (A.D. 194) ἀκολούθως ᾗ ἔθετο διαθήκῃ, we have a sporadic appearance of the simplex. In P Par 63viii. 6 (B.C. 164) we have πρὸς δὲ τοὺς ὁπωσδηποτοῦν (pap. ὁμωσ -) ἠγνωμονηκέναι φάσκοντας, εὐδιαλύ [τ ]ως καὶ πραέως διατίθεσθαι, and in P Lille I. 3.58 (after B.C. 241) the verb is used of the vendors of oil—ἐά [ν τι ]νας καταλαμβάνηι διατιθεμένους [π ]λειόνων τι ̣[μ ]ῶν τῶν συντεταγμένων, ";if he detect any disposing of it for larger sums than those agreed upon,"; P Oxy I. 99.9 (A.D. 55) οἰκία τῆς τοῦ ] διατιθεμένου Πνεφερῶτος ἀδελφῆς, ";sister of P. the seller"; : Wilcken (Archiv i. p. 128) quotes Herodotus i. 1. In BGU IV. 1202.10 (B.C. 18) ἐφ᾽ ᾧ δ ̣ι ̣α ̣θ ̣[ήσ ]ι ̣ κ [α ]τὰ νουμηνίαν ἑκάστην τῶι τοπογραμματεῖ. . . κύλληστιν εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον, ";on condition that (the temple) supplies cyllestis (a kind of fancy bread),"; we have—if the reading is sound—another development from the central idea of ";making a disposition."; The passive in BGU IV. 1109.11 (B.C. 5) τῆς Καλλιτύχης ἐν ἀσθενείᾳ διατεθείσης shows yet another natural development.

 

διαθεμενος διαθέμενος διαθεμενου διαθεμένου διαθέσθαι διάθεσθε διαθήσεσθε διαθήσεται διαθήση διαθησομαι διαθήσομαι διαθησόμεθα διάθου διαθρέψαι διαθρέψεις διαθρέψω διαθώμεθα διαθώμεν διατιθεμαι διατίθεμαι διατιθέμεθα διατιθεμένους διατίθεται διατόνια διατορεύματα διατραφή διατραφήσεται διατρέφειν διατρέχουσαι διατριβαί διατριβαίς διατριβή διεθέμην διέθεντο διεθετο διέθετο διέθετό διέθου διέθρεψας διέθρεψε διέθρεψέ διέθρεψεν διέτιλε διετράπη διετράπην διέτρεφεν διέτρεχε διέτρεχον diathemenos diathémenos diathemenou diatheménou diathesomai diathēsomai diathḗsomai diatithemai diatíthemai dietheto diétheto diéthetó