Bible Commentaries
Psalmen 87

Inleiding

Bijbelverkaring van Dchsel, PSALMEN 87

PSALM 87.

VAN DE CHRISTELIJKE KERK, ONDER DE VOORAFSCHADUWING VAN HET AARDSE JERUZALEM.

Inleiding

Bijbelverkaring van Dchsel, PSALMEN 87

PSALM 87.

VAN DE CHRISTELIJKE KERK, ONDER DE VOORAFSCHADUWING VAN HET AARDSE JERUZALEM.

Vers 1

1. Een Psalm, een lied (1 Chronicles 25:31 ) voor de kinderen van Korach (Psalms 42:1-49, 84 en 85)

De zendings-gedachte in Psalms 86:9, vervult geheel de ziel van den dichter, het is een profetische Psalm in een stijl, die tot het raadselachtige toe verheven en zinrijk is, waarin ook de Godsspraken in Isaiah 21:1-Isaiah 22:14, en hetgeen wij in Isaiah 30:6, Isaiah 30:7 vinden, dat bestemd is tot een openbaar gedenkteken (Vergelijk 2 Kings 20:12 Aanm) geschreven is.

I. Psalms 87:1-Psalms 87:3. De dichter verplaatst ons dadelijk midden in hetgeen zijn gemoed vervult. Het zo even wonderbaar voor de Assyriërs beschermde Jeruzalem, is op nieuwe bewezen te zijn, hetgeen de vaste zichtbare grond van zijn uitwendigen toestand aanwijst, ene van God gestichte, onvergankelijke stad. Zij is de stad Zijner keuze, waarin Hij wil wonen, maar ook de stad Zijner liefde, die Hij beschermt en bewaart als den appel zijner ogen. Deze door God gestichte, door God verkorene en door God beminde stad, heeft nog ene heerlijke toekomst naar de zekerste belofte.

Zijn grondslag is op de bergen der heiligheid; Jeruzalem is gelegen op ene hoogte (Joshua 15:63 ), de Heere heeft het daar gesticht (Isaiah 14:32), en die hoogte tot den zetel Zijner Kerk op aarde gekozen (Psalms 68:17).

Als men het begin van den Psalm leest of hoort is het alsof een gedeelte en wel het hoofd ontbreekt. Met recht vraagt men, wat onder het vast gegrondveste moet verstaan worden? Men maakt het echter spoedig uit de volgende verzon op, dat Zion, de geliefde stad Gods bedoeld is. Zie hieruit, dat de mannen Gods onder het Oude Verbond hun geliefd Zion steeds in het hart en in de gedachten hadden, hoe dat zo zeer hun levenselement was geworden, dat zij, omdat zij verzonken waren in het beschouwen Zijner heerlijkheid, van de zaak begonnen te spreken, zonder ze te noemen..

Vers 1

1. Een Psalm, een lied (1 Chronicles 25:31 ) voor de kinderen van Korach (Psalms 42:1-49, 84 en 85)

De zendings-gedachte in Psalms 86:9, vervult geheel de ziel van den dichter, het is een profetische Psalm in een stijl, die tot het raadselachtige toe verheven en zinrijk is, waarin ook de Godsspraken in Isaiah 21:1-Isaiah 22:14, en hetgeen wij in Isaiah 30:6, Isaiah 30:7 vinden, dat bestemd is tot een openbaar gedenkteken (Vergelijk 2 Kings 20:12 Aanm) geschreven is.

I. Psalms 87:1-Psalms 87:3. De dichter verplaatst ons dadelijk midden in hetgeen zijn gemoed vervult. Het zo even wonderbaar voor de Assyriërs beschermde Jeruzalem, is op nieuwe bewezen te zijn, hetgeen de vaste zichtbare grond van zijn uitwendigen toestand aanwijst, ene van God gestichte, onvergankelijke stad. Zij is de stad Zijner keuze, waarin Hij wil wonen, maar ook de stad Zijner liefde, die Hij beschermt en bewaart als den appel zijner ogen. Deze door God gestichte, door God verkorene en door God beminde stad, heeft nog ene heerlijke toekomst naar de zekerste belofte.

Zijn grondslag is op de bergen der heiligheid; Jeruzalem is gelegen op ene hoogte (Joshua 15:63 ), de Heere heeft het daar gesticht (Isaiah 14:32), en die hoogte tot den zetel Zijner Kerk op aarde gekozen (Psalms 68:17).

Als men het begin van den Psalm leest of hoort is het alsof een gedeelte en wel het hoofd ontbreekt. Met recht vraagt men, wat onder het vast gegrondveste moet verstaan worden? Men maakt het echter spoedig uit de volgende verzon op, dat Zion, de geliefde stad Gods bedoeld is. Zie hieruit, dat de mannen Gods onder het Oude Verbond hun geliefd Zion steeds in het hart en in de gedachten hadden, hoe dat zo zeer hun levenselement was geworden, dat zij, omdat zij verzonken waren in het beschouwen Zijner heerlijkheid, van de zaak begonnen te spreken, zonder ze te noemen..

Vers 2

2. De HEERE bemint de poorten van Zion, door welke Hij als tot Zijne stad zo gaarne uit- en ingaat (Psalms 132:14) boven alle woningen van Jakob; dat is nu weer gebleken, want terwijl al het overige land door den vijand verwoest werd, bleven voor hem toch Zions poorten vast gesloten.

Hier is geen sprake van het Jeruzalem, zoals het zich aan het oog voordeed, met zijne straten, muren en paleizen-hoe zou dit bemind kunnen zijn boven alle andere woningen van Jakob? -maar er is gedacht aan datgene, waarin Jeruzalems eeuwige heerlijkheid bestaat, dat dit het middelpunt van den waren God geweest is. Is namelijk de hoofdstad van het land, waar zijn koning woont het, oog en de kroon des lands, dan is nog veel meer Jeruzalem, waar als in het heiligdom van geheel Israël de Heere woont en alleen wordt aangebeden, het oog en de kroon des lands..

Vers 2

2. De HEERE bemint de poorten van Zion, door welke Hij als tot Zijne stad zo gaarne uit- en ingaat (Psalms 132:14) boven alle woningen van Jakob; dat is nu weer gebleken, want terwijl al het overige land door den vijand verwoest werd, bleven voor hem toch Zions poorten vast gesloten.

Hier is geen sprake van het Jeruzalem, zoals het zich aan het oog voordeed, met zijne straten, muren en paleizen-hoe zou dit bemind kunnen zijn boven alle andere woningen van Jakob? -maar er is gedacht aan datgene, waarin Jeruzalems eeuwige heerlijkheid bestaat, dat dit het middelpunt van den waren God geweest is. Is namelijk de hoofdstad van het land, waar zijn koning woont het, oog en de kroon des lands, dan is nog veel meer Jeruzalem, waar als in het heiligdom van geheel Israël de Heere woont en alleen wordt aangebeden, het oog en de kroon des lands..

Vers 3

3. Zeer heerlijke dingen worden van u gesproken; gedurig wordt er onder de ongelovigen ene nieuwe mare verspreid van de heerlijkheden des rijks, die hen moeten uitlokken zich aan u aan te sluiten en in u hun heil te zoeken, o stad Gods (Psalms 46:5; Psalms 48:2)! Sela (Psalms 3:3 ).

O Jeruzalem, schoon gij in de ogen uwer vijanden verachtelijk zijt, zo vertroost u echter met de grote en heerlijke dingen, aangaande u door de profeten voorzegd, als Isaiah 62:1, Isaiah 62:7; Isaiah 65:18 vv.; 66:10, Zechariah 1:16; Zechariah 2:3, Zechariah 2:4, Zechariah 2:12; Zechariah 8:3; Zechariah 12:2, was voorzegd, dat de heerlijkheid van het laatste huis groter zou zijn dan de heerlijkheid van het eerste (Haggai 2:9). Alle die plaatsen kan men ook, evenals deze, verstaan van ene geestelijke en Evangelische heerlijkheid, waarmee Jeruzalem zou begiftigd worden, namelijk door des Messias verschijning en door de toevloeiing van alle volken en natiën derwaarts..

De Kerk heeft een grondslag, zodat zij niet kan zinken of vallen. Christus zelf is haar grondslag, welken God heeft gelegd. Heiligheid is de sterkte en de vastheid van de Kerk, niet zozeer, omdat zij gebouwd is op bergen als dat zij gebouwd is op heilige bergen, op de beloften van God ter bevestiging van welke Hij gezworen heeft bij Zijne heiligheid, op de heiligmaking des Geestes, welke het geluk van alle heiligen zal bezegelen. Er is veel van Zion in Gods woord gezegd. Maar veel heerlijker dingen zijn gezegd van de Kerk des Evangelies; zij is het gekochte door Zijn bloed; het is een uitverkoren volk, een heilig volk een koninklijk priesterdom, en de poorten der hel zullen niets tegen haar vermogen. Laat ons ons niet schamen voor de Kerk van Christus in haar meest geringen toestand, noch voor iets, dat op haar betrekking heeft; want heerlijke dingen zijn van haar gesproken en geen jota of tittel van hetgeen gezegd is zal op de aarde vallen. Het betaamt ons onze zielen en onze verwachtingen op dat fondament te bouwen, waarop God Zijne Kerk gebouwd heeft en de roem van alle Zijne deugden heeft geopenbaard; een ander fondament kan niemand leggen, dan hetgeen gelegd is, Jezus Christus. De heerlijke dingen, van Zion door den Geest gesproken, waren alle typisch van Christus gezegd, van Zijn werk en Zijne zegeningen, van de Kerk onder het Evangelie, zijne voorrechten en leden, van den hemel, zijne heerlijkheid en volzaligheid. (Isaiah 33:20, Isaiah 33:21)..

4.

II. Psalms 87:4-Psalms 87:6. De dichter hoort hierop den Heere zelven spreken, en de heerlijke bestemming. die Hij aan de door hem verkorene en geliefde stad had toegedacht, verkondigen: zij zou de geestelijke geboorteplaats van alle volkeren, de vrolijke moeder van alle natiën op aarde worden; van Egypte in het zuiden, en Babel in het noorden, wordt duidelijk gesproken: op de Filistijnen, Tyriërs en Ethiopiërs wijst de Heere als met Zijn vinger; men in `t algemeen eens van Zion zien, dat de volheid der heidenen ingaat en het ene volk na het andere toetreedt.

Vers 3

3. Zeer heerlijke dingen worden van u gesproken; gedurig wordt er onder de ongelovigen ene nieuwe mare verspreid van de heerlijkheden des rijks, die hen moeten uitlokken zich aan u aan te sluiten en in u hun heil te zoeken, o stad Gods (Psalms 46:5; Psalms 48:2)! Sela (Psalms 3:3 ).

O Jeruzalem, schoon gij in de ogen uwer vijanden verachtelijk zijt, zo vertroost u echter met de grote en heerlijke dingen, aangaande u door de profeten voorzegd, als Isaiah 62:1, Isaiah 62:7; Isaiah 65:18 vv.; 66:10, Zechariah 1:16; Zechariah 2:3, Zechariah 2:4, Zechariah 2:12; Zechariah 8:3; Zechariah 12:2, was voorzegd, dat de heerlijkheid van het laatste huis groter zou zijn dan de heerlijkheid van het eerste (Haggai 2:9). Alle die plaatsen kan men ook, evenals deze, verstaan van ene geestelijke en Evangelische heerlijkheid, waarmee Jeruzalem zou begiftigd worden, namelijk door des Messias verschijning en door de toevloeiing van alle volken en natiën derwaarts..

De Kerk heeft een grondslag, zodat zij niet kan zinken of vallen. Christus zelf is haar grondslag, welken God heeft gelegd. Heiligheid is de sterkte en de vastheid van de Kerk, niet zozeer, omdat zij gebouwd is op bergen als dat zij gebouwd is op heilige bergen, op de beloften van God ter bevestiging van welke Hij gezworen heeft bij Zijne heiligheid, op de heiligmaking des Geestes, welke het geluk van alle heiligen zal bezegelen. Er is veel van Zion in Gods woord gezegd. Maar veel heerlijker dingen zijn gezegd van de Kerk des Evangelies; zij is het gekochte door Zijn bloed; het is een uitverkoren volk, een heilig volk een koninklijk priesterdom, en de poorten der hel zullen niets tegen haar vermogen. Laat ons ons niet schamen voor de Kerk van Christus in haar meest geringen toestand, noch voor iets, dat op haar betrekking heeft; want heerlijke dingen zijn van haar gesproken en geen jota of tittel van hetgeen gezegd is zal op de aarde vallen. Het betaamt ons onze zielen en onze verwachtingen op dat fondament te bouwen, waarop God Zijne Kerk gebouwd heeft en de roem van alle Zijne deugden heeft geopenbaard; een ander fondament kan niemand leggen, dan hetgeen gelegd is, Jezus Christus. De heerlijke dingen, van Zion door den Geest gesproken, waren alle typisch van Christus gezegd, van Zijn werk en Zijne zegeningen, van de Kerk onder het Evangelie, zijne voorrechten en leden, van den hemel, zijne heerlijkheid en volzaligheid. (Isaiah 33:20, Isaiah 33:21)..

4.

II. Psalms 87:4-Psalms 87:6. De dichter hoort hierop den Heere zelven spreken, en de heerlijke bestemming. die Hij aan de door hem verkorene en geliefde stad had toegedacht, verkondigen: zij zou de geestelijke geboorteplaats van alle volkeren, de vrolijke moeder van alle natiën op aarde worden; van Egypte in het zuiden, en Babel in het noorden, wordt duidelijk gesproken: op de Filistijnen, Tyriërs en Ethiopiërs wijst de Heere als met Zijn vinger; men in `t algemeen eens van Zion zien, dat de volheid der heidenen ingaat en het ene volk na het andere toetreedt.

Vers 4

4. Ik, de Heere der Kerk, wiens werk het is de heidenen te roepen (Romans 15:9), zal Rahab, die trotse macht van het zuiden, Egypte (Joshua 6:25 Job 9:13. 9:13 Isaiah 30:7), en Babel, die nu nog onder de volkeren verborgene wereldmacht van het noorden (Isaiah 19:21 vv.), vermelden onder degenen, die Mij kennen; ziet de Filistijn, en de Tyriër (Psalms 45:13), met den Moor, den Kuschiet of Ethiopiër (Psalms 68:32; Psalms 72:10), deze is aldaar, te Zion, te Jeruzalem, geestelijk geboren tot kinderen van Abraham en erfgenamen der belofte, daar zij burgerrecht in deze heilige stad verkrijgen (Ephesians 2:19).

Vers 4

4. Ik, de Heere der Kerk, wiens werk het is de heidenen te roepen (Romans 15:9), zal Rahab, die trotse macht van het zuiden, Egypte (Joshua 6:25 Job 9:13. 9:13 Isaiah 30:7), en Babel, die nu nog onder de volkeren verborgene wereldmacht van het noorden (Isaiah 19:21 vv.), vermelden onder degenen, die Mij kennen; ziet de Filistijn, en de Tyriër (Psalms 45:13), met den Moor, den Kuschiet of Ethiopiër (Psalms 68:32; Psalms 72:10), deze is aldaar, te Zion, te Jeruzalem, geestelijk geboren tot kinderen van Abraham en erfgenamen der belofte, daar zij burgerrecht in deze heilige stad verkrijgen (Ephesians 2:19).

Vers 5

5. Wanneer nu de stad Gods alle volken der aarde het ene na het andere opneemt, en tot ene onafzienbare grote gemeente van alle mensengeslachten geworden is, zal zij wegens deze wonderbare vruchtbaarheid in geestelijken zin voor de ogen van allen een wonder zijn (Psalms 118:23), en van Zion zal gezegd worden: Die en die is daarin geboren; gedurig komt weer ene wedergeborene ziel bij de overige, waardoor de verbintenis der overige volken voortdurend afbreuk lijdt, maar Jeruzalems volk aangroeit; en de Allerhoogste zelf zal hen bevestigen, vaster doen worden en tegen alle geweld beschermen.

Toen deze verwachtingen uitgesproken werden, was het getal van de medeleden van het Godsrijk zeer klein geworden; de tien stammen waren reeds in de ballingschap weggevoerd, Juda was alleen in het land des Heren overgebleven. Onder deze omstandigheid moest met bijzondere levendigheid het verlangen ontwaken naar de vervulling der oude beloften van ene nakomelingschap van Abraham, zo talloos als de sterren aan den hemel en het zand aan de zee; met bijzondere begerigheid moest alles worden aangegrepen, wat aan deze hoop een steunpunt aanbood, wat ene vergoeding voor Israël's verliezen door het ingaan der heidenen beloofde. Desgelijks zien wij nu bij het treurig verval der Kerk onder ons zeer verlangend uit naar de heidenlanden en letten op ieder teken, hetwelk aankondigt, dat de Heere daar nieuwe leden van Zijn kerk zal verzamelen..

Het gebeurt dikwijls, dat steden, hoe sneller zij zich tot ene bijzondere hoogte verheffen, des te sneller zinken; opdat men dus het geluk der Kerk niet voor iets toevalligs houde, voegt de profeet er bij, dat zij door den Allerhoogste zal bevestigd worden, alsof hij zei: het is niet te verwonderen, wanneer andere steden wankelen, omdat zij zich met de wereld te zamen bewegen, en geen eeuwigen wachter hebben, maar anders is het met Jeruzalem gesteld, dat zal voortduren, wanneer aarde en hemel vergaan, omdat het in God gegrondvest is..

Men zal te Zion zeggen: Met elke heiden persoonlijk heeft ene verandering plaats, die met ene geheel nieuwe geboorte gelijk staat. Het belijden van den waarachtigen God door de heidenen is gene uitwendige onderwerping, maar ene verandering van geheel hun wezen, en van deze verandering is bij allen God de eigenlijke oorzaak en bewerker. Op wonderbare wijze loopt hier de Schrift in het O.T. vooruit, om als in den geest der nieuwe bedeling te spreken, waaronder de kinderen niet meer Joden worden naar de uitwendige inzettingen, en niet uit den wil des vlezes maar uit God zijn geboren..

Het is er mede als met een kind, dat pas geboren is; of een kind klein of groot is, hoe zwak het ook is, als het in de wereld komt, is het een volkomen mens; het heeft ogen, oren, ene tong, en in het opwassen gebruikt het die. Een wedergeboren mens ook. Zij hebben geestelijke ogen, om den Koning in Zijne schoonheid te zien; zij hebben oren om te horen de woorden des Boeks; zij hebben ene tong, om tot lof van den Heere te spreken, zowel als een bejaarde; zij hebben handen om te werken het werk des Heren, en voeten om te wandelen op den weg Gods. Zo hebt gij een geheel schepsel (2 Corinthians 5:17). "Het oude is voorbijgegaan, ziet; het is alles nieuw geworden." Dat geluk nu verkrijgt een mens onder de bediening des Woords, vroeg of laat, hard of zacht, naardat het God belieft. En als die wedergeborene dat dan krijgt, dan komt de Allerhoogste zelf zulk een bevestigen.

Vers 5

5. Wanneer nu de stad Gods alle volken der aarde het ene na het andere opneemt, en tot ene onafzienbare grote gemeente van alle mensengeslachten geworden is, zal zij wegens deze wonderbare vruchtbaarheid in geestelijken zin voor de ogen van allen een wonder zijn (Psalms 118:23), en van Zion zal gezegd worden: Die en die is daarin geboren; gedurig komt weer ene wedergeborene ziel bij de overige, waardoor de verbintenis der overige volken voortdurend afbreuk lijdt, maar Jeruzalems volk aangroeit; en de Allerhoogste zelf zal hen bevestigen, vaster doen worden en tegen alle geweld beschermen.

Toen deze verwachtingen uitgesproken werden, was het getal van de medeleden van het Godsrijk zeer klein geworden; de tien stammen waren reeds in de ballingschap weggevoerd, Juda was alleen in het land des Heren overgebleven. Onder deze omstandigheid moest met bijzondere levendigheid het verlangen ontwaken naar de vervulling der oude beloften van ene nakomelingschap van Abraham, zo talloos als de sterren aan den hemel en het zand aan de zee; met bijzondere begerigheid moest alles worden aangegrepen, wat aan deze hoop een steunpunt aanbood, wat ene vergoeding voor Israël's verliezen door het ingaan der heidenen beloofde. Desgelijks zien wij nu bij het treurig verval der Kerk onder ons zeer verlangend uit naar de heidenlanden en letten op ieder teken, hetwelk aankondigt, dat de Heere daar nieuwe leden van Zijn kerk zal verzamelen..

Het gebeurt dikwijls, dat steden, hoe sneller zij zich tot ene bijzondere hoogte verheffen, des te sneller zinken; opdat men dus het geluk der Kerk niet voor iets toevalligs houde, voegt de profeet er bij, dat zij door den Allerhoogste zal bevestigd worden, alsof hij zei: het is niet te verwonderen, wanneer andere steden wankelen, omdat zij zich met de wereld te zamen bewegen, en geen eeuwigen wachter hebben, maar anders is het met Jeruzalem gesteld, dat zal voortduren, wanneer aarde en hemel vergaan, omdat het in God gegrondvest is..

Men zal te Zion zeggen: Met elke heiden persoonlijk heeft ene verandering plaats, die met ene geheel nieuwe geboorte gelijk staat. Het belijden van den waarachtigen God door de heidenen is gene uitwendige onderwerping, maar ene verandering van geheel hun wezen, en van deze verandering is bij allen God de eigenlijke oorzaak en bewerker. Op wonderbare wijze loopt hier de Schrift in het O.T. vooruit, om als in den geest der nieuwe bedeling te spreken, waaronder de kinderen niet meer Joden worden naar de uitwendige inzettingen, en niet uit den wil des vlezes maar uit God zijn geboren..

Het is er mede als met een kind, dat pas geboren is; of een kind klein of groot is, hoe zwak het ook is, als het in de wereld komt, is het een volkomen mens; het heeft ogen, oren, ene tong, en in het opwassen gebruikt het die. Een wedergeboren mens ook. Zij hebben geestelijke ogen, om den Koning in Zijne schoonheid te zien; zij hebben oren om te horen de woorden des Boeks; zij hebben ene tong, om tot lof van den Heere te spreken, zowel als een bejaarde; zij hebben handen om te werken het werk des Heren, en voeten om te wandelen op den weg Gods. Zo hebt gij een geheel schepsel (2 Corinthians 5:17). "Het oude is voorbijgegaan, ziet; het is alles nieuw geworden." Dat geluk nu verkrijgt een mens onder de bediening des Woords, vroeg of laat, hard of zacht, naardat het God belieft. En als die wedergeborene dat dan krijgt, dan komt de Allerhoogste zelf zulk een bevestigen.

Vers 6

6. De HEERE zal hen rekenen in het opschrijven der volken, zeggende: deze is aldaar geboren. Hij zal ze den een na den ander aanmerken als in Zion geboren, en ze alzo optellen in Zijn boek, het boek van Jeruzalem, het boek des levens. Sela. (Isaiah 4:3).

De Heere, de Koning van Zion zelf, zal ze inschrijven in Zijn levensboek, in de registers van de Godsstad, als aldaar geboren. Hij kent Zijne gemeente, al de uitverkorenen uit Israël en uit de Heidenwereld bij hun namen, en geen van die allen zal er gemist worden. Zo zal dan boven en tegen alle gedachten der mensen, het einde der wegen Gods zijn, dat Zion de geestelijke geboorteplaats en de hoofdstad van alle volken zijn zal, en wie zal ons zeggen wat nog eenmaal het voorbeeldig Zion voor Israël en de volken wezen zal. En in dit einde zal Zion een stad van erkende welvaart, geluk en vrede zijn..

In navolging van de Septuaginta en Vulgata vertaalt Luther dit vers: "De Heere zal laten prediken in allerlei spraken," hetwelk dan verklaard wordt als ziende op Acts 2:7, Het einde van alle geschiedenis is, dat Zion de metropolis (hoofdstad) van alle volken wordt.. P

Vers 6

6. De HEERE zal hen rekenen in het opschrijven der volken, zeggende: deze is aldaar geboren. Hij zal ze den een na den ander aanmerken als in Zion geboren, en ze alzo optellen in Zijn boek, het boek van Jeruzalem, het boek des levens. Sela. (Isaiah 4:3).

De Heere, de Koning van Zion zelf, zal ze inschrijven in Zijn levensboek, in de registers van de Godsstad, als aldaar geboren. Hij kent Zijne gemeente, al de uitverkorenen uit Israël en uit de Heidenwereld bij hun namen, en geen van die allen zal er gemist worden. Zo zal dan boven en tegen alle gedachten der mensen, het einde der wegen Gods zijn, dat Zion de geestelijke geboorteplaats en de hoofdstad van alle volken zijn zal, en wie zal ons zeggen wat nog eenmaal het voorbeeldig Zion voor Israël en de volken wezen zal. En in dit einde zal Zion een stad van erkende welvaart, geluk en vrede zijn..

In navolging van de Septuaginta en Vulgata vertaalt Luther dit vers: "De Heere zal laten prediken in allerlei spraken," hetwelk dan verklaard wordt als ziende op Acts 2:7, Het einde van alle geschiedenis is, dat Zion de metropolis (hoofdstad) van alle volken wordt.. P