Read the Bible

¹ Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Głoście narodom czyny jego!² Śpiewajcie mu, grajcie mu, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!³ Chlubcie się imieniem jego świętym, Niech raduje się serce szukających Pana!⁴ Szukajcie Pana i mocy jego, Szukajcie zawsze oblicza jego!⁵ Pamiętajcie o cudach, które uczynił, O znakach i wyrokach ust jego.⁶ Wy, potomkowie Abrahama, sługi jego, Synowie Jakuba, wybrańcy jego!⁷ On jest Panem, Bogiem waszym, Prawa jego na całej ziemi.

⁸ Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, O słowie, które dał tysiącznym pokoleniom,⁹ O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, I o przysiędze swej dla Izaaka.¹⁰ Ustanowił je dla Jakuba jako prawo, Dla Izraela jako przymierze wieczne,¹¹ Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan, W dziedziczne wasze posiadanie.¹² Gdy było ich jeszcze niewielu, Nieliczni i obcy w niej,¹³ Wędrowali wtedy od narodu do narodu, Z jednego królestwa do innego ludu.¹⁴ Nikomu nie dozwolił ich krzywdzić I z powodu nich karał nawet królów:¹⁵ Nie tykajcie pomazańców moich I nie czyńcie nic złego prorokom moim!¹⁶ Przywołał głód na ziemię I pozbawił wszelkich zasobów chleba.¹⁷ Wysłał przed nimi męża, Józefa sprzedanego w niewolę.¹⁸ Nogi jego skrępowano pętami; Dostał się w żelazne kajdany¹⁹ Aż do czasu, gdy się spełniło słowo jego I wyrok Pana go uniewinnił.²⁰ Posłał król mężów i uwolnił go, Władca ludów wypuścił go na wolność.²¹ Ustanowił go panem domu swego I włodarzem całego mienia swego,²² Aby szkolił książąt jego według swego uznania I nauczał mądrości starszych jego.²³ Przybył tedy Izrael do Egiptu, Jakub był przybyszem w ziemi Chama.²⁴ I rozmnożył lud swój bardzo, I uczynił go potężniejszym niż nieprzyjaciół jego.

²⁵ Odmienił serce ich tak, że znienawidzili lud jego, Działali podstępnie wobec sług jego.²⁶ Posłał Mojżesza sługę swego, Aarona, którego sobie wybrał.²⁷ Czynili wśród nich znaki jego I cuda w ziemi Chama.²⁸ Zesłał ciemności i nastała ciemność, Lecz nie zważali na jego słowo.²⁹ Zamienił wody ich w krew I wygubił ryby ich.³⁰ Ziemia ich zaroiła się od żab, Były nawet w komnatach ich królów.³¹ Rzekł, i zjawiło się robactwo, Muchy w całym ich kraju.³² Zesłał grad zamiast deszczu, Płomienie ognia na ich ziemię;³³ Zniszczył ich winorośle i figowce I połamał drzewa ich kraju.³⁴ Rzekł, i spadła szarańcza I niezliczone mnóstwo chrząszczy.³⁵ I pożarły one wszelką zieleń w ich ziemi, I zjadły plon ich roli.³⁶ Potem pobił wszystkich pierworodnych w ich kraju, Pierwociny wszystkiej ich siły.³⁷ Wyprowadził ich ze srebrem i złotem, A nie było ułomnych wśród ich plemion.³⁸ Egipt uradował się z ich wyjścia, Bo padł na nich strach przed nimi.³⁹ Rozpostarł obłok jak zasłonę I ogień, by rozświetlał noc.⁴⁰ Prosili, a On zesłał przepiórki I chlebem niebieskim ich nasycił.⁴¹ Rozszczepił skałę i trysnęły wody, Popłynęły strumieniem w pustyni.⁴² Wspomniał bowiem na słowo swoje święte, Na Abrahama, sługę swego.⁴³ I wyprowadził lud swój wśród wesela, Wśród radosnych śpiewów wybrańców swoich.⁴⁴ Potem dał im ziemię narodów, I posiedli dorobek ludów,⁴⁵ Aby przestrzegali ustaw jego I zachowali zakon jego. Alleluja.