Read the Bible

¹ Wtedy zabrał głos Elifaz z Temanu i rzekł:² Czy cię to zmęczy, gdy będziemy rozmawiali z tobą? Lecz któż zdoła powstrzymać się od słów?³ Oto sam wielu podnosiłeś na duchu i krzepiłeś osłabione ręce.⁴ Upadającego podnosiły twoje słowa, a uginające się kolana umacniałeś.⁵ A gdy to obecnie na ciebie spadło, tracisz cierpliwość, ponieważ ciebie to dotknęło, trwożysz się.⁶ Czy twoja bogobojność już nie jest twoją ufnością, a twoją nadzieją nienaganne twoje postępowanie?

⁷ Przypomnij sobie, kto kiedy, będąc niewinny, zginął, albo gdzie ludzie prawi byli wytępieni!⁸ Jak daleko spojrzeć, ci, którzy orali bezprawie i rozsiewali zło, zawsze je zbierali.⁹ Od tchnienia Bożego giną, od powiewu jego gniewu niszczeją.¹⁰ Ryk lwa, pomruk lwicy ustał i kły lwiąt skruszone,¹¹ Lew ginie z braku łupu, a szczenięta lwicy rozpraszają się.

¹² Lecz mnie doszło potajemne słowo i moje ucho usłyszało jego szept.¹³ W niepokojących myślach o widzeniach nocnych, gdy głęboki sen ogarnia ludzi,¹⁴ Strach mnie ogarnął i drżenie przeniknęło moje członki,¹⁵ Powiew musnął moją twarz, zjeżyły się włosy na mym ciele,¹⁶ Coś stanęło, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu; była to jakaś postać przed moimi oczyma, i usłyszałem cichy szept:¹⁷ Czy śmiertelnik może być sprawiedliwszy niż Bóg, a człowiek czystszy niż jego Stwórca?¹⁸ Oto On swoim sługom nie ufa i swoim aniołom przypisuje braki.¹⁹ O ileż bardziej mieszkańcom chatek glinianych, których fundament jest w prochu, którzy mogą być łatwiej zdeptani niż mole.²⁰ Roztrzaskani są między porankiem i wieczorem, niepostrzeżenie giną na zawsze.²¹ Gdy palik ich namiotu zostanie wyrwany, umierają, nie wiedząc nawet jak.