Read the Bible

¹ Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:² Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?³ Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.⁴ Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.⁵ A teraz, gdy to przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.⁶ Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?

⁷ Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?⁸ Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.⁹ Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.¹⁰ Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.¹¹ Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.

¹² Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.¹³ W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;¹⁴ Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.¹⁵ Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.¹⁶ Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, tylko jakiś kształt był przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos mówiący:¹⁷ Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek może być czystszy niż jego Stwórca?¹⁸ Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;¹⁹ O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej ich zgnieść niż mola.²⁰ Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt tego nie zauważa.²¹ Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.