Read the Bible

¹ Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.² Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,³ A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.⁴ Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.⁵ Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.⁶ A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;⁷ I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.⁸ Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:⁹ Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.

¹⁰ Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,¹¹ Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;¹² Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.¹³ A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.¹⁴ Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.¹⁵ Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.¹⁶ Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.

¹⁷ Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.¹⁸ Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.¹⁹ Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.²⁰ Posyła słowo swe, i uzdrawia ich,a wybawia ich z grobu.²¹ Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;²² I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.

²³ Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:²⁴ Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.²⁵ Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.²⁶ Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.²⁷ Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.²⁸ Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.²⁹ Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.³⁰ I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.³¹ Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.³² Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.

³³ Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;³⁴ Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.³⁵ Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.³⁶ I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;³⁷ Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.³⁸ Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.³⁹ Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;⁴⁰ Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.⁴¹ Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.⁴² To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.⁴³ Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?