Read the Bible

¹ Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.² Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?³ Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.⁴ Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,⁵ Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

⁶ Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.⁷ Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.⁸ A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.⁹ Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.¹⁰ A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.¹¹ W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.¹² A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:

¹³ Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.¹⁴ Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.¹⁵ I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.¹⁶ Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:¹⁷ Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,¹⁸ I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.¹⁹ Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,²⁰ I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.²¹ Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;²² Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.²³ Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.²⁴ Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.²⁵ I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.²⁶ Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;²⁷ A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.²⁸ Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.²⁹ A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;³⁰ Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;³¹ Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.³² Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.³³ Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.

³⁴ Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.³⁵ Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:³⁶ I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.³⁷ Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,³⁸ I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.³⁹ I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.⁴⁰ Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,⁴¹ I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;⁴² I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.⁴³ Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.⁴⁴ A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.⁴⁵ Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.⁴⁶ Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.⁴⁷ Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.⁴⁸ Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.