Read the Bible

¹ I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:² Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?³ Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?⁴ Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.⁵ Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:⁶ Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.

⁷ Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?⁸ Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz?⁹ Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.¹⁰ Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?¹¹ Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?¹² Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

¹³ Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;¹⁴ Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;¹⁵ Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.¹⁶ Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.¹⁷ I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.¹⁸ I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.¹⁹ Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.²⁰ Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.