Read the Bible

¹ A zdarzyło się w owych dniach, że wyszedł dekret od cesarza Augusta, by był spisany cały świat zamieszkały.² Ten pierwszy spis dokonał się za Kwiryniusza, który był wielkorządcą Syrii.³ Więc wszyscy wyruszyli, aby być spisywani, każdy do swojego miasta.⁴ Wyszedł też i Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, które nazywa się Betlejem, z tego powodu, że był on z domu oraz rodu Dawida;⁵ by zostać spisanym z Marią, zaręczoną sobie małżonką, która była brzemienna.⁶ Ale tam, w czasie ich pobytu się zdarzyło, że wypełniły się dni jej rodzenia.⁷ Więc urodziła syna swego pierworodnego, owinęła go pieluszkami i położyła go w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca na kwaterze.

⁸ A w owej krainie byli pasterze, co nocowali na polu oraz strażami nocy pilnowali przy swoim stadzie.⁹ I oto stanął przy nich anioł Pana oraz wokół oświetliła ich chwała Pana, więc przestraszyli się wielkim strachem.¹⁰ A anioł im powiedział: Nie bójcie się; bo oto ogłaszam wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu.¹¹ Dzisiaj, w mieście Dawida, urodził się wam zbawiciel, którym jest Chrystus Pan¹² A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte pieluszkami oraz leżące w żłobie.¹³ Nagle też, z aniołem pojawiło się mnóstwo zastępu niebiańskiego, który wielbił Boga, mówiąc:¹⁴ Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój w ludziach Jego upodobania.¹⁵ A kiedy aniołowie odeszli od nich do niebios, zdarzyło się także, że pasterze mówili jedni do drugich: Więc przejdźmy do Betlejem i zobaczmy tą dokonaną rzecz, którą Pan dał nam poznać.¹⁶ Zatem starając się gorliwie, przyszli, oraz znaleźli Marię, Józefa i owo leżące w żłobie niemowlę.¹⁷ Zaś gdy je ujrzeli, ogłosili o tym dzieciątku, oraz o powiedzianej im sprawie.¹⁸ A wszyscy, kiedy to usłyszeli, zdziwili się nad rzeczami, które powiedziano do nich przez pasterzy.¹⁹ Zaś Maria zachowywała wszystkie te sprawy, gromadząc je w swoim sercu.²⁰ A pasterze wrócili, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko co usłyszeli, i zobaczyli, tak jak do nich zostało powiedziane.

²¹ Zaś gdy się wypełniło osiem dni, obrzezano owo dzieciątko, a jego Imię zostało nazwane Jezus, jak mu nadano przez anioła, przed jego poczęciem w łonie.²² A kiedy wypełniły się dni jej oczyszczenia według Prawa Mojżesza, zanieśli go do Jerozolimy, aby go postawić obok Pana²³ (jak jest napisane w Prawie Pana: Wszelkie męskie potomstwo, otwierające łono, będzie nazwane święte Pana),²⁴ oraz dać ofiarę według tego, co powiedziane w Prawie Pana parę turkawek, albo dwa pisklęta gołębi.

²⁵ A oto w Jerozolimie był człowiek, którego imię brzmi Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy, bogobojny, wyczekujący pociechy Israela; zaś nad nim był Duch Święty.²⁶ W wyroczni było mu też zapowiedziane przez Ducha Świętego, że nie doświadczy śmierci, zanim nie ujrzy Chrystusa Pana.²⁷ Zatem za sprawą Ducha przyszedł do Świątyni; a gdy rodzice wprowadzali dziecko Jezusa, by z nim uczynić według zwyczaju Prawa,²⁸ także on wziął je w swoje ramiona, wielbił Boga i mówił:²⁹ Teraz w pokoju odprawisz swego sługę, Władco, według Twojego Słowa.³⁰ Gdyż moje oczy oglądały Twoje zbawienie,³¹ które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi;³² światło objawienia dla pogan oraz chwałę twojego ludu Israela.³³ A jego matka i Józef byli pełni podziwu wobec rzeczy, które o nim opowiadali.³⁴ Symeon także im wielbił Boga oraz powiedział do Marii, jego matki: Oto ten jest ustanowiony na upadek oraz wzniesienie wielu w Israelu, na znak sprzeciwiania się;³⁵ lecz i samą twoją duszę miecz przeniknie; by mogły zostać wyjawione opinie z wielu serc.³⁶ Żyła też prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera; (ta podeszła w wielu dniach, co przeżyła z mężem siedem lat od jej panieństwa,³⁷ oraz wdowa od około osiemdziesięciu czterech lat), która nie odstępowała od Świątyni, służąc nocą i dniem postami oraz prośbami do Boga.³⁸ Ona także, gdy owej godziny stanęła obok nich, dziękowała Bogu oraz mówiła o nim wszystkim, co oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.³⁹ A kiedy wszystko wykonali według Prawa Pana, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaretu.⁴⁰ Zaś dziecko wzrastało, umacniało się w Duchu, wypełniając się mądrością; i była nad nim przychylność Boga.

⁴¹ A jego przodkowie co rok chodzili do Jerozolimy w Święto Paschy.⁴² Więc kiedy miał dwanaście lat, oni wchodzili do Jerozolimy, według zwyczaju święta.⁴³ A gdy oni wracali, po wypełnieniu owych dni, chłopiec Jezus pozostał w Jerozolimie. Ale nie wiedział tego Józef, ani jego matka;⁴⁴ lecz uważając, że on jest wśród grupy podróżnych, przeszli drogę dnia oraz szukali go między krewnymi i między znajomymi.⁴⁵ A kiedy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, wciąż go szukając.⁴⁶ I stało się po trzech dniach, że go znaleźli, siedzącego pośrodku nauczycieli w Świątyni, słuchającego ich i pytającego.⁴⁷ Zaś wszyscy, co go słuchali, zdumiewali się nad jego wiedzą oraz odpowiedziami.⁴⁸ Zatem kiedy go zobaczyli zdumieli się, a jego matka do niego powiedziała: Synu, dlaczego nam tak zrobiłeś? Oto twój ojciec i ja szukaliśmy ciebie, bolejąc.⁴⁹ Więc do nich rzekł: Dlaczego mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że trzeba mi być w miejscach mojego Ojca?⁵⁰ Ale oni nie zrozumieli słowa, które im powiedział.⁵¹ Zatem zszedł z nimi oraz przyszedł do Nazaretu, i był im posłuszny. A jego matka zachowywała wszystkie te sprawy w swoim sercu.⁵² Jezus także rozwijał się w mądrości, postawie i przychylności, z powodu Boga i ludzi.