Read the Bible

¹ Ponieważ wielu podjęło się uporządkować opowiadanie o dokonanych wśród nas rzeczach,² jak nam przekazali ci, którzy od początku stali się naocznymi świadkami oraz sługami Słowa,³ wydało się i mnie, dostojny Teofilu, uważnie prześledzić wszystko od początku i po kolei ci je opisać,⁴ abyś poznał niezawodność słów o których zostałeś ustnie pouczony.

⁵ W czasie dni Heroda króla Judei, był pewien kapłan imieniem Zachariasz ze zmiany Abiasza, i jego żona z córek Aarona, a jej imię brzmiało Elżbieta.⁶ Oboje byli sprawiedliwi przed obliczem Boga, chodząc nienaganni we wszystkich przykazaniach oraz sprawiedliwych czynach Pana.⁷ Lecz nie mieli potomstwa, ponieważ Elżbieta była bezpłodna, i oboje byli podeszłymi w swym wieku.⁸ Ale stało się, w czasie kiedy on był kapłanem, w porządku jego zmiany przed Bogiem,⁹ że gdy wszedł do Przybytku Pana według zwyczaju kapłaństwa, dostał w udziale okadzić.¹⁰ A cała rzesza ludu była na zewnątrz, modląc się w godzinie kadzenia.¹¹ Ale ukazał mu się anioł Pana, który stał po prawej stronie ołtarza kadzenia.¹² Więc kiedy go zobaczył, Zachariasz się zaniepokoił oraz przypadła na niego bojaźń.¹³ Zaś anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, ponieważ została wysłuchana twoja prośba, więc twa żona Elżbieta urodzi ci syna i nazwiesz jego imię Jan.¹⁴ Zdarzy ci się radość, wesele oraz liczni będą się cieszyć z jego narodzenia.¹⁵ Gdyż będzie wielkim przed obliczem Pana. Nie będzie pił wina oraz mocnego trunku, ale już w łonie swojej matki będzie napełniony Duchem Świętym.¹⁶ Także wielu synów Israela zwróci ku Panu, ich Bogu.¹⁷ I pójdzie przodem przed Jego obliczem w duchu oraz mocy Eliasza, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych do świadomości sprawiedliwych i przysposobić Panu przygotowany lud.¹⁸ A Zachariasz powiedział do anioła: Po czym to poznam? Bo jestem starcem, a i moja żona podeszła w swoim wieku.¹⁹ Zaś anioł odpowiadając, rzekł mu: Ja jestem Gabriel, który stoi przed obliczem Boga, a zostałem posłany, aby do ciebie przemówić i ogłosić ci o tym dobrą nowinę.²⁰ Ale oto będziesz milczący i nie będziesz mógł nic powiedzieć, aż do dnia, kiedy to się stanie. Za to, że nie uwierzyłeś moim słowom, które zostaną wypełnione w ich czasie.²¹ A lud oczekiwał na Zachariasza; więc się dziwili, że zwleka on w Przybytku.²² Zaś kiedy wyszedł, nie mógł nic powiedzieć, zatem poznali, że w Przybytku zobaczył widzenie. Kiwał im też głową, lecz trwał niemy.²³ I stało się, gdy wypełniły się dni jego służby, że odszedł do swojego domu.²⁴ Zaś po owych dniach jego żona Elżbieta poczęła, ale kryła się przez pięć miesięcy, mówiąc:²⁵ Tak mi w tych dniach Pan uczynił; wejrzał, aby zdjąć moją hańbę u ludzi.

²⁶ Zaś w szóstym miesiącu, od Boga do miasta Galilei o nazwie Nazaret został wysłany anioł Gabriel,²⁷ do panny zaręczonej mężowi z domu Dawida, którego imię brzmi Józef; a imię dziewicy Maria.²⁸ Więc anioł wszedł do niej i powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami.²⁹ Zaś gdy ona go zobaczyła, zmieszała się na to słowo i rozważała, cóż to było za pozdrowienie.³⁰ A anioł jej powiedział: Nie bój się, Mario, bowiem znalazłaś łaskę u Boga.³¹ Więc oto poczniesz w łonie oraz urodzisz syna, a jego imię nazwiesz Jezus.³² Ten będzie wielkim, będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego przodka Dawida.³³ Na wieki będzie królował nad domem Jakóba, a królestwu Jego nie będzie końca.³⁴ Zaś Maria powiedziała do anioła: Jak to będzie, skoro nie znam męża?³⁵ A anioł odpowiadając, rzekł jej: Duch Święty przyjdzie do ciebie i ocieni cię moc Najwyższego. Dlatego to narodzone, święte, zostanie nazwane Synem Boga.³⁶ A oto Elżbieta, twoja krewna nazywana bezpłodną, także ona poczęła syna w swej starości, a ten miesiąc jest dla niej szósty.³⁷ Gdyż żadna sprawa od Boga nie będzie niemożliwa.³⁸ Zaś Maria powiedziała: Oto ja, służebnica Pana; oby mi się stało według twojej mowy. I anioł od niej odszedł.

³⁹ A kiedy Maria powstała w owych dniach, z pośpiechem wyruszyła do górzystej krainy, do miasta Judy,⁴⁰ oraz weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.⁴¹ Także zdarzyło się, gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, że niemowlę w jej łonie skoczyło, a Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.⁴² Zawołała też wielkim głosem i powiedziała: Ty jesteś błogosławiona między niewiastami oraz błogosławiony owoc twojego łona.⁴³ A skąd mi to, że przyszła do mnie matka mojego Pana?⁴⁴ Bo oto, gdy głos twojego pozdrowienia doszedł do moich uszu, z radością podskoczyło niemowlę w moim łonie.⁴⁵ Zatem szczęśliwa, co uwierzyła, że będzie spełnienie tych rzeczy, które zapowiedziano jej od Pana.⁴⁶ A Maria powiedziała: Chwali moja dusza Pana;⁴⁷ i rozweselił się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu,⁴⁸ że spojrzał na poniżenie jego służebnicy. Oto bowiem, od teraz, zwać mnie będą szczęśliwą wszystkie pokolenia,⁴⁹ gdyż Potężny uczynił mi wielkie rzeczy, a Jego Imię święte.⁵⁰ Jego też miłosierdzie dla rodu bojących się Go pokoleń.⁵¹ Sprawił panowanie Jego ramieniu, rozproszył pysznych w zamysłach ich serca;⁵² powalił władców z tronów, a poniżonych wywyższył.⁵³ Łaknących nasycił dobrami, a tych, którzy się bogacą odesłał jako bezwartościowych.⁵⁴ Mocno trzymał swojego sługę Israela, by pamiętać o miłosierdziu na wieczność dla Abrahama i jego potomstwa,⁵⁵ tak jak mówił do naszych ojców.⁵⁶ Więc Maria została z nią około trzy miesiące, i wróciła do swojego domu.

⁵⁷ Zaś Elżbiecie wypełnił się czas jej rodzenia oraz wydała syna.⁵⁸ A sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan wyniósł swe miłosierdzie razem z nią, i razem z nią się cieszyli.⁵⁹ Także wydarzyło się, że w ósmym dniu przyszli obrzezać dziecko, oraz je nazwali dzięki imieniu jego ojca Zachariaszem.⁶⁰ A jego matka odpowiadając, rzekła: Nie, lecz będzie nazwany Jan.⁶¹ Więc do niej powiedzieli: Nie istnieje nikt z twojej rodziny, kto nazywa się tym imieniem.⁶² Ale dawali też znaki jego ojcu, jakby chciał, aby je nazwać.⁶³ Zatem poprosił tabliczkę oraz napisał nazywając: Jego imię jest Jan. Więc wszyscy się zdziwili.⁶⁴ Zarazem też zostały otwarte jego usta i jego język, więc mówił, wielbiąc Boga.⁶⁵ A przy wszystkich, co z nimi sąsiadowali powstał strach, oraz wszystkie te sprawy były rozpowiadane w całej górnej Judei.⁶⁶ Zaś wszyscy, którzy słyszeli, składali to sobie do ich serca, mówiąc: Kim zatem, będzie to dziecko? A była z nim ręka Pana.

⁶⁷ Zaś jego ojciec Zachariasz został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:⁶⁸ Uwielbiony Pan, Bóg Israela, ponieważ spojrzał oraz sprawił wykupienie swojemu ludowi.⁶⁹ Także w domu swojego sługi Dawida wzniósł nam róg zbawienia,⁷⁰ jak od wieczności zapowiedział przez usta Jego świętych proroków.⁷¹ Wybawienie od naszych nieprzyjaciół oraz z ręki wszystkich, co nas nienawidzą.⁷² Aby uczynić miłosierdzie za naszych ojców i pamiętać o Jego świętym przymierzu;⁷³ przysiędze, którą potwierdził względem naszego ojca Abrahama. By nam dać ⁷⁴ wybawionym z ręki wrogów bez lęku Mu służyć⁷⁵ przed Jego obliczem w bogobojności i sprawiedliwości, przez wszystkie nasze dni życia.⁷⁶ A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego; bo pójdziesz wcześniej przed obliczem Pana, by przygotować Jego drogi,⁷⁷ oraz dać poznanie ratunku Jego ludowi, przez uwolnienie ich od grzechów.⁷⁸ To wszystko dzięki miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedziło nas wzejście z wysokości,⁷⁹ by ukazać się tym, którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, oraz poprowadzić nasze nogi na drogę pokoju.⁸⁰ Zaś dziecko rosło i umacniało się Duchem. A było na pustkowiach, aż do dnia ukazania go przed Israelem.