Read the Bible

¹ Zatem Ijob odparł, mówiąc:² O, gdyby zważono moje rozgoryczenie, a me nieszczęście włożono razem na szalę.³ Wtedy by się okazało, że jest cięższe niż piasek morski; dlatego nieskładne są moje słowa.⁴ Bo tkwią we mnie groty Wszechmocnego, a mój duch wsysa ich jad, który pali; nacierają na mnie grozy Boże.⁵ Czy dziki osioł ryczy na zielonym pastwisku? Albo, czy byk porykuje nad swoją sieczką?⁶ Czy można mdłą rzecz spożyć bez soli? Albo, czy jest smak w kleju białka?⁷ Czego wzdrygała się dotknąć moja dusza, to teraz leży jako nieczystość na moim chlebie.

⁸ Bodajby się spełniło me życzenie, a Bóg urzeczywistnił mą nadzieję.⁹ Gdyby Bóg zechciał mnie skruszyć; gdyby puścił rękę, aby mnie odciąć.¹⁰ Wtedy miałbym to za pociechę i zachwycił się wśród okrutnej męczarni, że nie odrzucałem rozkazów Świętego.¹¹ Jaka jest moja siła, bym jeszcze czekał? Jaki mój kres, bym przedłużał moją cierpliwość?¹² Czyż moja siła to moc kamienia, albo czyż moje ciało jest z kruszcu?¹³ Czyż nie jestem zupełnie pozbawiony oparcia , a wytrwałość usunięto daleko ode mnie?

¹⁴ Wątpiącemu należy się współczucie bliźniego, choćby odstępował od bojaźni przed Wszechmocnym.¹⁵ Moi bracia zawiedli mnie jak potok; jak łożysko strug, które czasem wzbierają.¹⁶ Które zmętniały od lodu, a ponad nimi stwardniał śnieg.¹⁷ Kiedy się roztopią – znikają, a gdy przypiecze gorąco – wysychają na swoim miejscu.¹⁸ Ku nim zwracają się na swej drodze karawany – ciągną na pustkowie i giną.¹⁹ Wypatrują ich karawany Themy; za nimi tęsknią podróżne rzesze Szeby.²⁰ Lecz doznały zawodu, kiedy im zaufały; zmieszały się, gdy przy nich stanęły.²¹ Tak, zaiste, i wy zeszliście w nicość; spoglądacie na zgrozę oraz się wzdrygacie.

²² Czy mówiłem: Dajcie mi i ze swojego mienia składajcie za mnie dary?²³ Wybawcie mnie z ręki ciemiężcy i odkupcie mnie z ręki tyrana?²⁴ Nauczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi w czym zbłądziłem.²⁵ O, jakże skutecznesą słowa prawdy! Ale czego dowodzi wasze napominanie?²⁶ Czy zamierzacie strofować moje słowa i przewiewać mowy zrozpaczonego?²⁷ Nawet o sierotę byście rzucali los i handlowali własnym przyjacielem.²⁸ Zatem teraz raczcie się zwrócić ku mnie, bo przecież nie skłamię wam przed wami.²⁹ O, zwróćcie się! Nie bądźcie nadal niesprawiedliwi ! Tak, zwróćcie się, bo w tym jednym jeszcze przysługuje mi sprawiedliwość.³⁰ Czy na moim języku jest niesprawiedliwość? Albo czy moje podniebienie nie wyczuwa niedoli?