Read the Bible

¹ Zatem Ijob odpowiedział WIEKUISTEMU, mówiąc:² Uznaję, że możesz wszystko i że nie jest dla ciebie niedościgłym każdy zamysł.³ Gdzież jest ten pytasz, co bez rozsądku zamroczy Twoje postanowienie? Mówiłem, ale nie rozumiałem; zbyt dziwne to dla mnie rzeczy, których nie pojmuję.⁴ O, racz wysłuchać, abym mógł mówić; zapytam Cię, a Ty mnie oświeć.⁵ Słyszałem o Tobie tylko ze słuchu uszu; jednak teraz zobaczyło Cię moje oko.⁶ Dlatego odwołuję co powiedziałem; pokutuję w pyle i prochu.

⁷ A gdy WIEKUISTY w tych słowach rozprawił się z Ijobem, WIEKUISTY powiedział do Elifaza z Themanu: Mój gniew zapłonął przeciw tobie i przeciwko twoim dwóm przyjaciołom, bo nie mówiliście o Mnie tak utwierdzeni , jak Mój sługa Ijob.⁸ Dlatego teraz weźcie sobie siedem cielców i siedem baranów, idźcie do Mojego sługi Ijoba oraz złóżcie za siebie całopalenie. Zaś Ijob, Mój sługa, niech się za wami, pomodli bo uwzględnię tylko jego oblicze; bym z wami nie postąpił według waszej nieuczciwości, bo nie mówiliście o Mnie tak utwierdzeni, jak Mój sługa Ijob.⁹ Zatem Elifaz z Themanu, Bildat z Szuach i Coar z Naamy poszli i uczynili jak im powiedział WIEKUISTY; a WIEKUISTY uwzględnił oblicze Ijoba.

¹⁰ Nadto WIEKUISTY odmienił los Ijoba, kiedy się modlił za swymi przyjaciółmi, i WIEKUISTY w dwójnasób rozmnożył wszystko, co niegdyś posiadał Ijob.¹¹ Wtedy zeszli się do niego wszyscy jego bracia, wszystkie jego siostry i wszyscy jego dawni znajomi oraz jedli z nim chleb w jego domu, wyrazili mu swoje współczucie i pocieszyli go z powodu całego nieszczęścia, które dopuścił do niego WIEKUISTY. Potem dali mu, każdy po jednej kesyciei każdy po jednym złotym kolczyku.¹² A WIEKUISTY błogosławił ostatnim czasom Ijoba bardziej niż poprzednim, tak że posiadał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm byków i tysiąc oślic.¹³ Miał także siedmiu synów i trzy córki¹⁴ Więc nazwał imię pierwszej – Jemima , a imię drugiej – Kecya , a imię trzeciej – Kerenhapuch .¹⁵ I nie znaleziono w całym owym kraju kobiet równie pięknych jak córki Ijoba; a ich ojciec dał im dziedzictwo między ich braćmi.¹⁶ I Ijob żył jeszcze potem sto czterdzieści lat, więc oglądał swoje dzieci, i dzieci swoich dzieci, aż do czwartego pokolenia.¹⁷ I Ijob umarł, stary, i syty dni.