Read the Bible

¹ Jakże mylną by była twa nadzieja, bo już na jego widok byłbyś się zwalił.² Nie ma takiego śmiałka, który by go pobudził. Zatem kim jest ten, co chciałby się stawić przed Moim obliczem?³ Kto Mnie wpierw zobowiązał, abym mu musiał odpłacić? Wszystko pod całym niebem jest Moje.⁴ Nie będę milczał o jego członkach, ani o jego sile, czy harmonii jego ustroju.⁵ Kto kiedy odsłonił wierzch jego pancerza, kto wniknie w dwoiste jego czeluście?⁶ Zwrotnice jego pyska – któż je otworzył? Postrachem są koliska jego zębów.⁷ Wspaniałe są łuski jego kolczugi, zwartej jakby pieczęcią z krzemienia.⁸ Jedna z drugą się spaja, więc wiatr między nie nie wnika.⁹ Jedna do drugiej przylega, sczepiają się nierozłącznie.¹⁰ Jego parskanie rzuca błyski, a jego oczy jak rzęsy zorzy.

¹¹ Z jego czeluści rozchodzą się pochodnie, wypryskują ogniste iskry.¹² Z jego nozdrzy bucha dym , jak z kipiącego garnka, czy kotła.¹³ Jego dech rozżarza węgle, a z jego paszczy bije łuna.¹⁴ Na jego szyi zamieszkuje siła, a przed jego obliczem skacze trwoga.¹⁵ Szczelnie przylega jego sadło, jakby na nim ulane, niewzruszone.¹⁶ Jego serce stężałe jest jak głaz, tak stężałe jak spodni kamień młyński.¹⁷ Przed jego szarżą truchleją najdzielniejsi, a kiedy orze fale tracą ducha.¹⁸ Jeśli go ktoś zaczepi – ani oręż się nie ostoi, ani lanca, dzida, czy harpun.¹⁹ Żelazo uważa za słomę, a mosiądz za zbutwiałe drzewo.²⁰ Nie spłoszy go strzała z łuku ; a kamienie procy zamieniają się przy nim w źdźbła.²¹ Niby źdźbła są też maczugi i drwi sobie ze świstu lancy.²² U spodu ma zębate skorupy, nimi zatacza ślad po mule.²³ Jak kocioł spienia głębię, a morze przeistacza jakby w wrzątek.²⁴ Za nim lśni jego ślad, jakby toń miała siwiznę.²⁵ Nie ma mu równego na ziemi; to on został stworzony, aby niczego się nie lękał.²⁶ Lekceważy wszystko, co wysokie; on jest królem wszystkich dzikich zwierząt.²⁷ E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.²⁸ Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.²⁹ Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.³⁰ Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.³¹ E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.³² Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.³³ Mbi tokë nuk ka asgjë që t'i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.³⁴ Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".