Read the Bible

¹ Po skończeniu wszystkich tych mów Jezus powiedział do swoich uczniów:² Wiecie, że za dwa dni jest Pascha. Właśnie wtedy Syn Człowieczy zostanie wydany na ukrzyżowanie.³ W tym czasie arcykapłani oraz starsi ludu zebrali się na dziedzińcu arcykapłana Kajfasza.⁴ Uradzili, żeby Jezusa podstępem schwytać i zabić.⁵ Tylko nie w czasie świąt - zastrzegali - aby nie doszło do zamieszek wśród ludu.

⁶ Gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego,⁷ podeszła do Niego pewna kobieta. Miała ze sobą alabastrowy flakonik pełen bardzo drogiego olejku i gdy Jezus odpoczywał przy stole, wylała Mu go na głowę.⁸ Oburzyło to uczniów. Po co ta rozrzutność? - zarzucali. -⁹ Można to było drogo sprzedać i rozdać pieniądze ubogim.¹⁰ Jezus odniósł się do ich oburzenia: Dlaczego sprawiacie jej przykrość? Zrobiła to dla Mnie. To był piękny czyn.¹¹ Ubodzy zawsze będą pośród was. Ja - nie zawsze.¹² Ona natomiast, wylewając ten olejek na moje ciało, przygotowała je na mój pogrzeb.¹³ Zapewniam was, gdziekolwiek na świecie będą głosić dobrą nowinę, opowiadać będą także o tym, co ona uczyniła - na jej pamiątkę.

¹⁴ Wtedy jeden z Dwunastu, Judasz Iskariot, udał się do arcykapłanów¹⁵ i powiedział: Co mi dacie za to, że wam Go wydam? Oni zaś odważyli mu trzydzieści srebrników.¹⁶ Odtąd szukał on dogodnej chwili, aby wydać Jezusa.

¹⁷ W pierwszym dniu Święta Przaśników uczniowie zapytali Jezusa: Gdzie mamy przygotować Ci Paschę do spożycia?¹⁸ Idźcie do miasta - odpowiedział - do znanego nam człowieka i powiedzcie: Nauczyciel mówi: Zbliża się mój czas, chciałbym u ciebie urządzić Paschę z moimi uczniami.¹⁹ Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.²⁰ A z nastaniem wieczoru zajął wraz z Dwunastoma miejsce przy stole.²¹ Kiedy oni jedli, powiedział: Zapewniam was, jeden z was Mnie wyda.²² Zasmuceni tymi słowami, pytali Go jeden po drugim: Chyba nie ja, Panie?²³ Odpowiedział: Ten, który razem ze Mną sięgnął ręką do półmiska - ten Mnie wyda.²⁴ Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim napisano, lecz biada temu człowiekowi, który wyda Syna Człowieczego. Lepiej by mu było, gdyby się nie urodził.²⁵ Wtedy Judasz, który Go właśnie miał wydać, odezwał się: Chyba nie ja, Rabbi? A Jezus na to: Ty to powiedziałeś.

²⁶ Gdy oni jedli, Jezus wziął chleb, podziękował Bogu, złamał i rozdając uczniom, powiedział: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało.²⁷ Następnie wziął kielich, podziękował i przekazał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy.²⁸ To jest moja krew Przymierza, która się za wielu wylewa dla przebaczenia grzechów.²⁹ Mówię wam: Odtąd już z pewnością nie wypiję z tego owocu winorośli aż do tego dnia, kiedy z nowego kielicha będę pił razem z wami w Królestwie mojego Ojca.³⁰ A po odśpiewaniu hymnu, ruszyli w stronę Góry Oliwnej.

³¹ Wówczas Jezus powiedział do nich: Tej nocy wy wszyscy odwrócicie się ode Mnie, gdyż jest napisane: Uderzę pasterza i rozproszą się owce trzody.³² Ale po moim zmartwychwstaniu pójdę przed wami do Galilei.³³ Wtedy odezwał się Piotr: Choćby wszyscy się od Ciebie odwrócili, ja - nigdy.³⁴ Jezus odpowiedział: Zapewniam cię, tej nocy, zanim zapieje kogut, wyprzesz się Mnie trzykrotnie.³⁵ Choćby przyszło mi wraz z Tobą umrzeć - zarzekał się Piotr - na pewno się Ciebie nie wyprę. Podobne zapewnienia padły ze strony pozostałych uczniów.

³⁶ W ten sposób Jezus przybył wraz z uczniami do ogrodu o nazwie Getsemani. Tam powiedział do nich: Usiądźcie tutaj. Ja odejdę nieco dalej. Pomodlę się.³⁷ Wziął ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza. Ogarnęły Go smutek i trwoga.³⁸ Jest mi smutno na duszy - powiedział - śmiertelnie smutno. Zostańcie tutaj. Czuwajcie ze Mną.³⁹ Znów odszedł nieco dalej. Upadł na twarz. Modlił się: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Jednak nie tak, jak Ja chcę. Niech będzie, jak chcesz Ty.⁴⁰ Powrócił do uczniów, lecz zastał ich śpiącymi. Powiedział do Piotra: Nie mogliście czuwać ze Mną nawet godziny?⁴¹ Czuwajcie i módlcie się, abyście nie upadli w czasie próby. Duch wprawdzie pełen chęci, ale ciało - słabe.⁴² Oddalił się po raz drugi. Modlił się: Ojcze mój, jeśli już mam pić z tego kielicha, niech będzie Twoja wola.⁴³ I znów, kiedy przyszedł, zastał ich śpiącymi. Powieki same im opadały.⁴⁴ Zostawił ich zatem, oddalił się ponownie i po raz trzeci modlił się, podobnie jak wcześniej.⁴⁵ Następnie przyszedł do uczniów i powiedział do nich: Potem będziecie spać i odpoczywać. Nadeszła godzina! Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.⁴⁶ Wstańcie, chodźmy! Oto się zbliża ten, który ma Mnie wydać.

⁴⁷ Jeszcze mówił te słowa, gdy zjawił się Judasz, jeden z Dwunastu. Przybyła z nim spora gromada ludzi wysłanych przez arcykapłanów i starszych ludu, uzbrojonych w miecze i kije.⁴⁸ Zdrajca uzgodnił z nimi taki znak: Jest nim Ten, którego pocałuję - tego chwytajcie.⁴⁹ Zaraz też podszedł do Jezusa i powiedział: Witaj, Rabbi! I pocałował Go.⁵⁰ Jezus odpowiedział: Więc po to tu jesteś, przyjacielu. Wtedy zbliżyli się inni i schwytali Go.⁵¹ Wtem jeden z tych, którzy byli z Jezusem, dobył miecza, zamachnął się na sługę arcykapłana i odciął mu ucho.⁵² Schowaj swój miecz do pochwy - rozkazał mu Jezus - ci, co chwytają za miecz, od miecza również giną.⁵³ Myślisz, że mój Ojciec nie wystawiłby mi co najmniej dwunastu anielskich legionów, gdybym Go o to poprosił?⁵⁴ Lecz jak wówczas wypełniłyby się zapowiedzi Pism, że to wszystko musi się stać?⁵⁵ Następnie Jezus zwrócił się do przybyłych: Wyszliście po Mnie z mieczami i kijami - jak po zbójcę. Codziennie siadywałem w świątyni i nauczałem. Tam nie schwytaliście Mnie.⁵⁶ Ale to wszystko stało się po to, aby spełniły się pisma Proroków. Wtedy wszyscy uczniowie opuścili Go i uciekli.

⁵⁷ Ci, którzy schwytali Jezusa, zaprowadzili Go do arcykapłana Kajfasza. Tam zgromadzili się znawcy Prawa oraz starsi.⁵⁸ Piotr zaś podążał Jego śladem, aż przybył na dziedziniec pałacu arcykapłana. Wszedł przez bramę i usiadł ze strażnikami. Chciał zobaczyć, jak się to wszystko zakończy.⁵⁹ Tymczasem arcykapłani oraz cała Wysoka Rada szukali fałszywych świadectw, aby obciążyć Jezusa i skazać Go w ten sposób na śmierć.⁶⁰ Lecz choć przychodziło wielu fałszywych świadków, niczego nie znaleziono. W końcu jednak przyszli dwaj⁶¹ i oświadczyli: Ten człowiek powiedział: Jestem w stanie zburzyć przybytek Boga i w trzy dni go zbudować.⁶² Wtedy powstał arcykapłan i zwrócił się do Niego: Nic nie odpowiadasz na to, co zeznają przeciwko Tobie?⁶³ Ale Jezus milczał. Arcykapłan przemówił więc: Zaprzysięgam Cię na Boga żywego, abyś nam powiedział, czy Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga?⁶⁴ Wtedy Jezus oświadczył: Ty to powiedziałeś. Ponadto mówię wam: Odtąd będziecie oglądać Syna Człowieczego siedzącego po prawej stronie Wszechmocnego Boga i przychodzącego na obłokach nieba.⁶⁵ Wtedy arcykapłan rozdarł szaty. Zbluźnił! - zawołał. - Czy trzeba nam jeszcze świadków? Oto przed chwilą usłyszeliście bluźnierstwo!⁶⁶ Co wy na to? Winien jest śmierci - orzekli.⁶⁷ Potem ruszyli na Niego. Pluli Mu w twarz, bili pięściami i policzkowali.⁶⁸ Prorokuj nam, Chrystusie! - drwili. - Który z nas Cię uderzył?

⁶⁹ W tym czasie Piotr siedział na zewnątrz, na dziedzińcu. Podeszła tam do niego jakaś służąca: Ty też byłeś z tym Galilejczykiem Jezusem - zauważyła.⁷⁰ On jednak wyparł się wobec wszystkich: Nie wiem, o czym mówisz.⁷¹ A gdy poszedł w stronę bramy, zobaczyła go inna i powiedziała do tych, którzy tam stali: Ten człowiek był z Jezusem z Nazaretu.⁷² Piotr znów zaprzeczył pod przysięgą: Nie znam tego człowieka.⁷³ Po chwili zaś podeszli stojący tam ludzie i stwierdzili: Ty naprawdę jesteś jednym z nich, zdradza cię sposób mówienia.⁷⁴ On jednak zaczął zaklinać się i przysięgać: Nie znam tego człowieka. I wtedy zapiał kogut.⁷⁵ Piotr przypomniał sobie słowa Jezusa: Zanim zapieje kogut, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.