Read the Bible

¹ W tym czasie przybyli do Jezusa faryzeusze oraz znawcy Prawa z Jerozolimy. Sprowadziło ich takie pytanie:² Dlaczego Twoi uczniowie łamią tradycję starszych, nie myjąc rąk przed jedzeniem?³ On zaś odpowiedział: A dlaczego wy, z powodu swojej tradycji, łamiecie przykazanie Boga?⁴ Bóg bowiem powiedział: Szanuj ojca i matkę, oraz: Kto znieważa ojca lub matkę, niech poniesie śmierć.⁵ A wy mówicie: Kto powiedziałby ojcu lub matce: To, co z mojej strony mogłoby być dla was wsparciem, złożyłem już jako dar na ofiarę,⁶ ten wolny jest od troski o rodziców. W ten sposób unieważniliście Słowo Boga na korzyść waszej tradycji.⁷ Obłudnicy! Słusznie prorokował o was Izajasz:⁸ Lud ten czci Mnie wargami, lecz sercem jest ode Mnie daleko. ⁹ Czczą Mnie jednak daremnie, ucząc zasad, które są nakazami ludzkimi.

¹⁰ Następnie przywołał tłum i powiedział: Słuchajcie i zrozumcie.¹¹ Człowieka czyni nieczystym nie to, co wchodzi do ust, lecz to, co z nich wychodzi.¹² Wtedy podeszli uczniowie i zapytali Go: Czy wiesz, że te słowa zraziły do Ciebie faryzeuszów?¹³ A On odpowiedział: Każda roślina, której nie zasadził mój Ojciec w niebie, zostanie wyrwana z korzeniami.¹⁴ Zostawcie ich! To ślepi przewodnicy ślepych. Jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj skończą w rowie.¹⁵ Wówczas odezwał się Piotr: Wyjaśnij nam tę przypowieść.¹⁶ Jezus na to: To i wy wciąż jesteście tak niepojętni?¹⁷ Czy nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, trafia do żołądka, a potem jest wydalane?¹⁸ Lecz to, co wychodzi z ust, pochodzi z serca - i to czyni człowieka nieczystym.¹⁹ Bo z serca pochodzą złe zamiary, morderstwa, cudzołóstwo, rozwiązłe czyny, kradzieże, fałszerstwa, obelżywe słowa²⁰ i to czyni człowieka nieczystym. Jedzenie nie umytymi rękoma nie czyni człowieka nieczystym.

²¹ Jezus wyszedł stamtąd i udał się w strony Tyru i Sydonu.²² Wówczas pewna Kananejka przyszła z tamtych okolic i zaczęła Go głośno prosić: Panie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną! Mam córkę. Demon straszliwie ją dręczy.²³ Lecz Jezus nie odpowiedział jej ani słowem. Wtedy podeszli Jego uczniowie. Odeślij ją - przekonywali - bo wciąż woła za nami.²⁴ A On odpowiedział: Jestem posłany tylko do owiec, które zaginęły z domu Izraela.²⁵ Lecz kobieta podeszła, pokłoniła Mu się i poprosiła: Panie, pomóż mi!²⁶ Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom - odpowiedział - i rzucać szczeniętom.²⁷ Tak, Panie - odparła kobieta - ale i szczenięta jadają okruchy, które spadają ze stołu ich panów.²⁸ Wtedy Jezus zwrócił się do niej: O, kobieto, wielka jest twoja wiara! Niech ci się stanie, jak chcesz. I od tej chwili jej córka była już zdrowa.

²⁹ Po opuszczeniu tamtych stron Jezus przybył nad Jezioro Galilejskie. Tam zatrzymał się na górze.³⁰ Zgromadziły się przy Nim rzesze ludzi. Wśród nich byli kulejący, niewidomi, niesprawni, głuchoniemi i inni cierpiący. Ci, którzy z nimi przyszli, kładli ich u Jego stóp, a On ich uzdrawiał.³¹ Tłum był zdumiony widząc, że głuchoniemi mówią, niesprawni odzyskują zdrowie, kulejący chodzą, a niewidomi widzą. Oddawano za to chwałę Bogu Izraela.³² A Jezus przywołał swoich uczniów i powiedział: Bardzo mi żal tych ludzi. Są ze Mną już trzy dni. Nie mają co jeść, a Ja nie chcę odsyłać ich głodnych, bo mogliby zasłabnąć w drodze.³³ Wówczas uczniowie zapytali: Skąd tu na odludziu wziąć tyle chleba, żeby nakarmić tak wielki tłum?³⁴ Ile macie chlebów? - zapytał ich Jezus. Siedem, i kilka rybek - odpowiedzieli.³⁵ Wówczas polecił ludziom rozsiąść się na ziemi,³⁶ wziął te siedem chlebów oraz ryby, podziękował Bogu, łamał i podawał uczniom, a uczniowie - tłumom.³⁷ Wszyscy więc spożyli posiłek i nasycili się, a pozostałymi kawałkami napełnili siedem koszy.³⁸ Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.³⁹ Następnie, po odprawieniu tłumów, Jezus wsiadł do łodzi i udał się w granice Magadanu.