Read the Bible

¹ Właśnie w tym czasie ukazał się dekret cesarza Augusta, aby ludność całego cesarstwa rzymskiego poddała się spisowi.² Pierwszy ten spis miał miejsce, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii.³ Wszyscy zatem szli do spisu, każdy do swojego miasta.⁴ Udał się też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, Betlejem, dlatego że pochodził z domu i z rodu Dawida.⁵ Miał tam być spisany wraz z poślubioną sobie Marią, która spodziewała się dziecka.⁶ Akurat gdy tam byli, nadszedł czas jej rozwiązania.⁷ I urodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i ułożyła w żłobie, ponieważ w gospodzie nie było dla nich miejsca.

⁸ Na pobliskich polach przebywali natomiast pasterze. Na przemian trzymali oni nocną wartę przy swoim stadzie.⁹ Wtem stanął przy nich anioł Pana. Chwała Pańska ogarnęła ich zewsząd swym blaskiem, a oni wpadli w przerażenie.¹⁰ Przestańcie się bać - uspokoił ich anioł - właśnie ogłaszam wam wielką radość! Będzie ona udziałem całego ludu.¹¹ Dziś urodził się wam Zbawca. Jest Nim Chrystus, Pan. Stało się to w mieście Dawida.¹² Oto, co będzie dla was znakiem: Znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i ułożone w żłobie.¹³ I natychmiast pojawiły się obok anioła zastępy wojsk niebieskich. Wielbiły one Boga słowami:¹⁴ Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom Jemu miłym.¹⁵ A gdy aniołowie odeszli już od nich do nieba, pasterze zaczęli mówić jeden do drugiego: Udajmy się szybko do Betlejem i zobaczmy, jak spełniły się te słowa, które nam Pan oznajmił.¹⁶ Poszli więc czym prędzej i znaleźli Marię, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę.¹⁷ Gdy je zobaczyli, przekazali, co im powiedziano o tym Dziecku.¹⁸ Ich opowiadanie wprawiło w zdumienie wszystkich słuchających.¹⁹ Maria natomiast zachowywała wszystkie te słowa w pamięci i w myślach łączyła je w całość.²⁰ Pasterze tymczasem wrócili do swych stad, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko, co usłyszeli i zobaczyli - potwierdziło się to, co powiedział anioł.

²¹ Po upływie ośmiu dni, gdy nadszedł czas, by obrzezać Dziecko, nadano Mu imię Jezus. Było to imię, którego użył anioł jeszcze przed Jego poczęciem.²² A gdy zgodnie z Prawem Mojżesza upłynęły dni ich oczyszczenia, przynieśli Dziecko do Jerozolimy, aby je przedstawić Panu,²³ jak napisano w Prawie Pańskim: Każdy potomek płci męskiej otwierający łono matki będzie poświęcony Panu.²⁴ Przyszli też, aby złożyć przewidzianą Prawem ofiarę: parę synogarlic lub dwa młode gołębie.

²⁵ W Jerozolimie natomiast przebywał niejaki Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i oddany Bogu. Oczekiwał on spełnienia się obietnic mających pocieszyć Izrael i żył pod wyraźnym wpływem Ducha Świętego.²⁶ Duch Święty zapowiedział mu wcześniej, że nie zazna on śmierci, dopóki nie ujrzy Chrystusa, Wybawcy posłanego przez Pana.²⁷ Natchniony przez Ducha Symeon przyszedł do świątyni i gdy rodzice wnosili Jezusa, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa,²⁸ wziął Dziecko w ramiona, oddał cześć Bogu i powiedział:²⁹ Teraz, Władco, zgodnie z Twoimi słowami pozwalasz swojemu słudze odejść w pokoju,³⁰ gdyż moje oczy zobaczyły Twoje zbawienie,³¹ które przygotowałeś wobec wszystkich ludów:³² światło objawienia dla pogan i chwałę Twego ludu - Izraela.³³ Słowa te zdziwiły ojca i matkę Jezusa.³⁴ Symeon zaś życzył im wszelkiego powodzenia, a do Marii, Jego matki, powiedział: Oto Ten został ustanowiony, aby być powodem zarówno upadku, jak i podźwignięcia się wielu ludzi w Izraelu, oraz jako znak, o który będą się spierać.³⁵ W ten sposób wyjdą na jaw zamysły wielu serc; przy tym też twoją własną duszę przeszyje miecz cierpienia.³⁶ Przebywała tam również prorokini Anna, córka Fanuela z plemienia Aszer. Była to kobieta w bardzo podeszłym wieku. Od czasu swojego panieństwa żyła z mężem tylko siedem lat,³⁷ a następnie była wdową do osiemdziesiątego czwartego roku życia. Dniami i nocami nie opuszczała ona świątyni, gdzie oddawała Bogu cześć w postach i modlitwach.³⁸ Właśnie w tym czasie podeszła, stanęła obok, zaczęła dziękować Bogu i mówić o Jezusie wszystkim oczekującym odkupienia Jerozolimy.³⁹ Następnie, po spełnieniu wszelkich wymagań Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.⁴⁰ Dziecko natomiast rosło, nabierało sił oraz mądrości, a Bóg otaczał je swoją łaskawą opieką.

⁴¹ Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy.⁴² Poszli tam też, zgodnie ze zwyczajem, gdy Jezus ukończył dwanaście lat.⁴³ Po świętach natomiast, kiedy już wracali, Jezus, kilkunastoletni chłopiec, pozostał w Jerozolimie. Rodzice nie wiedzieli o tym.⁴⁴ Przekonani jednak, że jest gdzieś między podróżnymi, uszli dzień drogi, ale w końcu zaczęli Go szukać wśród krewnych i znajomych.⁴⁵ A gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy i tam nie ustawali w poszukiwaniach.⁴⁶ Po trzech dniach spotkali Go w świątyni. Siedział tam w kręgu nauczycieli, słuchał ich i zadawał pytania.⁴⁷ Wszyscy zaś, którzy Mu się przysłuchiwali, byli zdumieni Jego rozumem i trafnością odpowiedzi.⁴⁸ Rodzice także byli tym zdziwieni. A Jego matka powiedziała do Niego: Dziecko, dlaczego nam to zrobiłeś? Spójrz, Twój ojciec i ja zmartwieni szukaliśmy Cię.⁴⁹ Wtedy Jezus im odpowiedział: Dlaczego Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co jest mego Ojca, Ja być muszę?⁵⁰ Lecz oni nie rozumieli słów, które do nich kierował.⁵¹ Poszedł zatem z nimi, wrócił do Nazaretu i okazywał im posłuszeństwo. Jego matka natomiast zachowywała w sercu wszystkie te wypowiedzi i zdarzenia.⁵² Jezus tymczasem rozwijał się umysłowo i fizycznie, Bóg otaczał Go łaskawą opieką, a ludzie życzliwością.