Read the Bible

¹ Job odpowiedział w te słowa:² Doprawdy, wiem, że tak jest. Zresztą, jak mógłby śmiertelnik mieć rację przed Bogiem?³ Gdyby chciał się z Nim spierać, nie potrafiłby odpowiedzieć nawet na jedną rzecz spośród tysiąca!⁴ On jest mądry sercem i potężny siłą. Któż mógłby Mu się oprzeć i wyjść z tego cało?⁵ On przenosi góry, zanim się spostrzegą, i przewraca je w swoim gniewie.⁶ On przesuwa ziemię z jej miejsca, tak że drżą jej filary.⁷ On rzuca rozkaz słońcu, aby nie wschodziło, i potrafi położyć pieczęć na gwiazdach.⁸ On rozpościera niebiosa i kroczy po falach morskich.⁹ On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Gwiazdozbiór Południa.¹⁰ On czyni rzeczy wielkie, całkiem niezbadane, On dokonuje cudów, którym nie ma miary.¹¹ Kiedy przechodzi obok mnie, ja tego nie widzę, może mnie nawet minąć, a nie zauważę.¹² Gdy On coś weźmie, kto Mu odbierze? Kto zapyta: Co czynisz?¹³ Bóg nie cofa też swojego gniewu, uginają się pod nim sprzymierzeńcy Rahaba.

¹⁴ Jakże więc ja miałbym Mu odpowiedzieć? Gdzie miałbym znaleźć najwłaściwsze słowa?¹⁵ Choćbym miał rację, jak bym ją wyraził? Błagałbym tylko o litość mojego sędziego.¹⁶ Choćbym zawołał, a On odpowiedział, nie uwierzyłbym, że usłyszał mój głos,¹⁷ Ten, który burzą we mnie uderza i bez przyczyny mnoży moje rany.¹⁸ Nie pozwala mi On odetchnąć i ochłonąć, lecz nasyca mnie ciągle goryczą.¹⁹ Co do siły - owszem, jest mocarzem. Co do słuszności - kto Go może pozwać?²⁰ Choćbym miał rację, moje usta by mnie potępiły, choćbym był nienaganny - wykazałby mą podłość.²¹ Jestem nienaganny! Nie znam własnej duszy! Gardzę swoim życiem!

²² Skoro już wszystko jedno, to powiem: On gubi nienagannego podobnie jak bezbożnego.²³ Gdy bicz nagle zabija, szydzi z rozpaczy niewinnych.²⁴ Gdy ziemia jest w mocy bezbożnika, oblicze jej sędziów zakrywa - bo jeśli nie On, to kto?

²⁵ A moje dni? Przeszły szybciej niż goniec. Minęły, nie widząc niczego dobrego.²⁶ Pomknęły niczym łodzie z trzciny, śmignęły jak orzeł pikujący na żer.²⁷ Gdy pomyślę: Zapomnę o wszystkich mych skargach, zmienię wygląd, wypogodzę oblicze,²⁸ wtedy lęk przenika mnie do szpiku kości, wiem bowiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.²⁹ Skoro i tak postąpiłem gdzieś bezbożnie, to po co na próżno się staram?³⁰ Przecież choćbym obmył się wodą ze śniegu i ługiem oczyścił swe ręce,³¹ i tak pogrążyłbyś mnie w bagnie, brzydziłyby się mną moje szaty.³² Bo On nie jest człowiekiem jak ja, bym rozmawiał z Nim jak równy z równym, byśmy razem mogli stanąć przed sądem.³³ Nie ma także między nami rozjemcy, który by położył rękę na nas obu,³⁴ odsunął ode mnie Jego rózgę, bym nie musiał się już więcej jej bać³⁵ i przemówił bez lęku wobec Niego, nie jak teraz, przygnieciony przez strach.