Read the Bible

¹ Zaśpiewam mojemu przyjacielowi Jego miłosną pieśń o Jego winnicy. Miał mój przyjaciel winnicę na urodzajnym pagórku.² Ogrodził ją, oczyścił z kamieni i zasadził szlachetne szczepy. Wybudował w niej potem wieżę, wykuł w kamieniu tłocznię - oczekiwał dorodnych winogron, a wydała nic niewarte owoce.³ Teraz więc, mieszkańcy Jerozolimy i wy, zamieszkali w Judzie, rozsądźcie pomiędzy Mną a moją winnicą!⁴ Co jeszcze należało w niej zrobić, a czego w niej nie zrobiłem? Dlaczego oczekiwałem gron dorodnych, a wydała nic niewarte owoce?⁵ Otóż teraz chcę wam ogłosić, co mam zamiar uczynić mej winnicy: Rozbiorę jej płot - i niech ją ogołocą! Rozwalę jej mur - i niech ją podepczą!⁶ Wystawię ją na zniszczenie: nie będzie przycinana i nie będzie pielona. Niech porasta cierniem i ostem! A obłokom rozkażę, aby na nią nie spuściły ani kropli deszczu.⁷ Tak, winnicą PANA Zastępów jest dom izraelski, Judejczycy są Jego ulubioną sadzonką. Oczekiwał prawa, a oto rozlew krwi; sprawiedliwości, a oto krzyk.

⁸ Biada tym, którzy przyłączają dom do domu i pole dodają do pola, tak że nie ma wolnego miejsca - tylko wy rozsiedliście się w tej ziemi!⁹ Usłyszałem głos PANA Zastępów: Wiele domów ulegnie spustoszeniu! W tych wielkich i tych pięknych zabraknie mieszkańca!¹⁰ Obszar dziesięciu zaprzęgów winnicy wyda jeden bat wina, a z chomera wysianego ziarna zbiorą tylko efę.¹¹ Biada tym, którzy już od rana uganiają się za trunkiem, a wino rozpala ich po sam świt!¹² Na ich ucztach nie brak cytry i lutni, tamburynu, fletu - i wina, lecz o dzieło PANA nie dbają, nie dostrzegają czynów Jego rąk!¹³ Dlatego pójdzie w niewolę mój lud - bo zabrakło mu poznania. Jego możnych pościna głód, a pospólstwo uschnie z pragnienia.¹⁴ Stąd świat zmarłych rozwarł już swą gardziel, już rozdziawił szeroko swą paszczę; pochłonie śmietankę miejską i pospólstwo, zgiełk miasta i radosne wrzaski.¹⁵ Tak śmiertelnik będzie poniżony, ludzi spotka upokorzenie - wyniośli pospuszczają swe oczy.¹⁶ Tylko PAN Zastępów wywyższy się przez sąd, Święty Bóg uświęci się przez sprawiedliwość.¹⁷ Wtedy jagnięta paść się będą jak na własnym wygonie, cudzoziemcy będą wypasać na pustkowiach bogaczy.

¹⁸ Biada ściągającym winę sznurami marności, a grzech - niczym powrozami wozów!¹⁹ Biada powtarzającym: Niech czym prędzej ukaże nam swoje dzieło! Chcemy je wreszcie zobaczyć! Niechże już się spełni ten plan Świętego Izraela - niech go wreszcie poznamy!²⁰ Biada nazywającym zło dobrem, a dobro - złem; zamieniającym ciemność w światło, a światło - w ciemność, zamieniającym gorycz w słodycz, a słodycz - w gorycz!²¹ Biada mądrym we własnych oczach i we własnym mniemaniu rozumnym!²² Biada bohaterom w piciu wina i mistrzom w mieszaniu trunku,²³ tym, którzy usprawiedliwiają bezbożnego za łapówkę, a sprawiedliwym odmawiają słuszności!²⁴ Dlatego jak ogień pożera słomę i plewa znika w płomieniu, tak ich korzeń strawi zgnilizna, a ich kwiat uleci jak pył - ponieważ odrzucili Prawo PANA Zastępów i odtrącili postanowienie Świętego Izraela.²⁵ Dlatego zapłonął gniew PANA na lud, podniósł swą rękę i uderzył weń. Wtedy zadrżały góry, a zwłoki walały się w pyle ulic jak gnój. Mimo to nie ustał Jego gniew, a Jego ręka pozostaje wyciągnięta!²⁶ Da On sygnał narodowi z daleka. Gwizdem zwabi go z krańców ziemi, a ten ściągnie niezwłocznie i szybko.²⁷ Nikt w nim nie jest zmęczony i nikt się nie potyka, nikt w nim nie jest znużony i nikt nie zaspany. Nikomu na biodrach pas się nie rozluźnia ani nie pęka rzemyk u obuwia!²⁸ Jego strzały są ostre, wszystkie łuki napięte, kopyta koni uchodzą za krzemień, koła wozów mkną niczym huragan.²⁹ Jego ryk - jak u lwa! Ryczy niczym lwięta! Warknął! I porwał łup! I uniósł - nie było ratującego!³⁰ Zahuczy on nad nim w tym dniu tak, jak huczy morze! Gdziekolwiek spojrzeć, ziemię spowija budząca grozę ciemność, światło kryje się za jej chmurami.