Read the Bible

¹ Słowo, które skierował PAN do Ozeasza, syna Beeriego, w czasach Uzjasza, Jotama, Achaza i Hiskiasza, królów Judy, oraz w czasach Jeroboama, syna Joasza, króla Izraela.

² To powiedział PAN przez Ozeasza na początku. PAN powiedział do Ozeasza: Idź, pojmij za żonę kobietę skorą do nierządu i dzieci [zrodzone z] nierządu, gdyż kraj w strasznym nierządzie odwraca się od PANA.³ Poszedł więc i pojął Gomer, córkę Diblaima. Poczęła ona i urodziła mu syna.⁴ Wówczas PAN powiedział do niego: Daj mu na imię Boże-zasiej, bo już wkrótce nawiedzę dom Jehu za krew przelaną w Jizreelu i położę kres królestwu domu Izraela.⁵ W tym dniu złamię łuk Izraela na równinie Jizreel.⁶ Potem znów Gomer poczęła i urodziła córkę. I powiedział do niego: Daj jej na imię Litości-jej-odmówiono, bo już dłużej nie będę litował się nad domem Izraela, bo Mnie bezwstydnie zdradzili.⁷ Jednak zmiłuję się nad domem Judy i wybawię ich przez PANA, ich Boga, lecz nie stanie się to za pomocą łuku, miecza, wojny, koni ani rydwanów!

⁸ A gdy odstawiła od piersi Litości-jej-odmówiono, znów poczęła i urodziła syna.⁹ I powiedział: Daj mu na imię Nie-mój-lud, bo wy nie jesteście moim ludem, a Ja nie będę waszym JESTEM.¹⁰ (2:1) A jednak z liczbą synów Izraela będzie jak z piaskiem morskim, którego nie da się zmierzyć ani zliczyć. I tam, gdzie do nich mówiono: Nie-mój-lud, będą mówić: Jesteście synami Boga żywego.¹¹ (2:2) Zebrani będą synowie Judy, a razem z nimi synowie Izraela, i ustanowią sobie jedną głowę, i ruszą w górę z ziemi! Tak! Będzie to wielki dzień dla Boże-zasiej!