Read the Bible

¹ (4:17) Pilnuj swoich kroków, gdy idziesz do domu Bożego. Przychodź, aby słuchać. To lepsze niż ofiary składane przez głupców, którzy nie umieją nic więcej, jak tylko czynić zło.² (5:1) Nie bądź prędki w mowie i zanim pomyślisz, nie wypowiadaj słów przed obliczem Boga, Bóg bowiem jest w niebie, ty jesteś na ziemi. Dlatego twoich słów niech będzie niewiele.³ (5:2) Gdyż jak wielość zajęć rodzi potrzebę snu, tak przy wielości słów wypowiadane są głupstwa.

⁴ (5:3) Gdy złożysz przed Bogiem ślub, nie zwlekaj z jego spełnieniem - Jemu się głupcy nie podobają. Co ślubowałeś, wypełnij!⁵ (5:4) Lepiej nie składać ślubów niż składać - i nie wypełniać.⁶ (5:5) Nie dopuść, aby usta doprowadziły do grzechu twe ciało, i nie tłumacz się przed posłańcem Bożym, że było to przeoczenie. Dlaczego Bóg ma się gniewać z powodu twych słów i niszczyć dzieło twoich rąk?⁷ (5:6) Bo przy wielu snach - wiele marności, a także słów wiele - lecz ty żyj w bojaźni Bożej!⁸ (5:7) Jeśli widzisz w kraju krzywdę ubogiego, gwałcenie prawa i sprawiedliwości, nie dziw się temu zbytnio. To dlatego, że: Nad wysokim czuwa wyższy, a nad nimi najwyższy.

⁹ (5:8) Korzyść dla kraju jest wtedy, gdy król dba o uprawę ziemi.¹⁰ (5:9) Kto kocha pieniądze, pieniędzmi się nie nasyci. Kto kocha bogactwo, zysku mieć nie będzie - to również jest marnością.¹¹ (5:10) Gdy przybywa bogactwa, przybywa tych, którzy z niego żyją. A ile ma z nich właściciel? Tyle, że jego oczy je widzą.¹² (5:11) Słodki jest sen służącego, czy zje mało, czy wiele. Temu, kto opływa w dostatki, brak wytchnienia, by spać.¹³ (5:12) Jest pewna bolesna sprawa, którą widziałem pod słońcem: Bogactwo zachowane na nieszczęście właściciela.¹⁴ (5:13) Otóż przez nieszczęśliwe zdarzenie całe bogactwo przepadło, a on spłodził syna i nie ma mu co dać.¹⁵ (5:14) Jak wyszedł z łona swej matki, tak nagi musi odejść; nic nie zabierze z tego, do czego przykładał dłoń -¹⁶ (5:15) to jest właśnie ta bolesna sprawa. Odchodzi tak, jak przyszedł. Cóż za korzyść, że trudził się dla wiatru?¹⁷ (5:16) Poza tym, przez całe życie jadł po ciemku, zamartwiał się, chorował i żył w niepokoju.

¹⁸ (5:17) Oto, co uznałem za dobre i piękne: Móc jeść i pić, i cieszyć się powodzeniem przy całym trudzie, który się znosi pod słońcem przez tych parę dni życia, których Bóg człowiekowi udziela - taki to ludzki dział.¹⁹ (5:18) Również, kiedy Bóg daje człowiekowi wielki majątek i pozwala mu z niego korzystać, jeść i pić, i cieszyć się przy całym trudzie, to jest to Boży dar.²⁰ (5:19) Ktoś taki nie pamięta zbyt wielu przykrych dni życia, ponieważ Bóg udzielił mu radości.