Read the Bible

¹ Hiskiasz został królem, gdy miał dwadzieścia pięć lat, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Abija i była córką Zachariasza.² Czynił on to, co prawe w oczach PANA, dokładnie tak, jak jego praojciec Dawid.³ W pierwszym roku swojego panowania, w pierwszym miesiącu, Hiskiasz otworzył bramy świątyni PANA i naprawił je.⁴ Następnie sprowadził kapłanów i Lewitów i zebrał ich na dziedzińcu wschodnim.⁵ Powiedział do nich: Słuchajcie mnie, Lewici! Poświęćcie się jak najszybciej i poświęćcie świątynię PANA, Boga waszych ojców. Usuńcie z miejsca świętego, cokolwiek jest tam nieczyste.⁶ Nasi ojcowie bowiem dopuścili się niewierności. Czynili to, co złe w oczach PANA, naszego Boga. Opuścili Go, odwrócili się od przybytku PANA - wzgardzili Nim.⁷ Zamknęli drzwi przedsionka, pogasili lampy, nie spalali kadzidła ani nie składali całopaleń w świątyni Bogu Izraela.⁸ Dlatego spadł na Judę i na Jerozolimę gniew PANA. Za Jego sprawą ich los zaczął wkrótce budzić grozę. Zostali spustoszeni i stali się szyderstwem, jak to zresztą widzicie na swoje własne oczy.⁹ Nasi ojcowie polegli od miecza, a nasi synowie, córki oraz żony przebywają w niewoli.¹⁰ Dlatego leży mi na sercu zawarcie przymierza z PANEM, Bogiem Izraela, po to, by odwrócił od nas żar swojego gniewu.¹¹ Teraz więc, moi synowie, nie ociągajcie się! PAN wybrał was przecież, abyście stali przed Nim, służyli Mu, pełnili powierzone wam obowiązki i spalali kadzidło.

¹² Na te słowa powstali następujący Lewici: Machat, syn Amasaja, i Joel, syn Azariasza, z potomków Kehata; Kisz, syn Abdiego, i Azariasz, syn Jehalelela, z potomków Merariego; Joach, syn Zimmy, i Eden, syn Joacha, z Gerszonitów;¹³ Szimri i Jejel z potomków Elisafana; Zachariasz i Mataniasz z potomków Asafa;¹⁴ Jechiel i Szimei z potomków Hemana oraz Szemajasz i Uzjel z potomków Jedutuna.¹⁵ Zebrali oni swoich braci, poświęcili się i zgodnie z rozkazem króla, według słów PANA, weszli, aby oczyścić świątynię PANA.¹⁶ Gdy z tym zamiarem weszli do wnętrza świątyni PANA, całą nieczystość, którą zastali w przybytku PANA, wynosili na dziedziniec świątyni PANA. Stamtąd Lewici zabierali ją na zewnątrz i nieśli nad potok Cedron.¹⁷ Świątynię zaczęto oczyszczać w pierwszym dniu pierwszego miesiąca, a w ósmym dniu tego miesiąca kapłani weszli do przedsionka PANA. Poświęcali świątynię PANA przez dalsze osiem dni, a w szesnastym dniu pierwszego miesiąca - zakończyli.¹⁸ Wtedy przybyli do króla Hiskiasza i donieśli: Oczyściliśmy całą świątynię PANA, ołtarz całopalny wraz ze wszystkimi jego przyborami, stół dla rzędów chleba wraz ze wszystkimi jego przyborami,¹⁹ wszystkie też inne przybory, które za swojego panowania i w swojej niewierności usunął król Achaz, naprawiliśmy i poświęciliśmy - są przed ołtarzem PANA.

²⁰ Wtedy król Hiskiasz wstał wcześnie rano, zebrał książąt miasta i udał się do świątyni PANA.²¹ Wówczas przyprowadzono siedem młodych cielców, siedem baranów, siedem jagniąt i siedem kozłów, aby je złożyć w ofierze za grzech za królestwo, za świątynię i za Judę. I Hiskiasz polecił synom Aarona, kapłanom, złożyć ofiary całopalne na ołtarzu PANA.²² Zabito zatem cielce, kapłani wzięli ich krew i skropili nią ołtarz. Po nich zabito barany i krwią skropiono ołtarz. Potem zabito jagnięta i też krwią skropiono ołtarz.²³ Następnie przyprowadzono kozły na ofiarę za grzech przed króla i zgromadzenie, a oni włożyli na nie ręce.²⁴ A kiedy kapłani je zabili, ich krew za grzech wylali na ołtarz dla przebłagania za całego Izraela, król bowiem polecił, aby ofiara całopalna i ofiara za grzech złożona została za całego Izraela.²⁵ Hiskiasz polecił też, aby Lewici stawili się w świątyni PANA z cymbałami, lutniami i cytrami zgodnie z nakazem Dawida, królewskiego jasnowidza Gada oraz proroka Natana, ponieważ ten nakaz, pochodzący od PANA, przekazany został za pośrednictwem Jego proroków.²⁶ Stanęli więc Lewici z instrumentami Dawida, a kapłani z trąbami.²⁷ Wtedy Hiskiasz dał znak, aby złożyć ofiarę całopalną na ołtarzu. Gdy przystąpiono do jej składania, zaczęto śpiewać pieśń na cześć PANA. Przy wtórze instrumentów Dawida, króla Izraela, zagrały trąby.²⁸ W całym zgromadzeniu oddawano pokłony, śpiewano pieśni i grano na trąbach, a wszystko to trwało aż do zakończenia ofiary całopalnej.²⁹ Po jej złożeniu król oraz ci, którzy znajdowali się przy nim, uklękli i złożyli pokłon.³⁰ Potem król Hiskiasz wraz z książętami polecił Lewitom, aby wielbili PANA słowami Dawida i jasnowidza Asafa. Uczynili to z radością, klękali przy tym i bili pokłony.³¹ Hiskiasz zaś odezwał się do nich w te słowa: Właśnie przyjęliście na siebie obowiązki służby PANU. Podejdźcie i wnieście do świątyni PANA ofiary rzeźne i dziękczynne. I zgromadzenie przyniosło ofiary rzeźne i dziękczynne, a wszyscy chętnego serca - ofiary całopalne.³² Liczba ofiar całopalnych, złożonych przez zgromadzenie, wynosiła: siedemdziesiąt cielców, sto baranów i dwieście jagniąt - wszystko to złożono w ofierze całopalnej dla PANA.³³ Jako poświęcone dary złożono: sześćset cielców i trzy tysiące owiec.³⁴ Kapłanów było jednak za mało. Nie byli w stanie zdjąć skóry ze wszystkich zwierząt składanych w ofierze całopalnej. Z pomocą zatem pośpieszyli im ich bracia Lewici. Pomagali do końca, dopóki nie poświęcili się kapłani. Lewici bowiem okazali się w tej sprawie bardziej chętni niż oni.³⁵ W czasie całej uroczystości złożono też bardzo wiele ofiar całopalnych z tłuszczem ofiar pokoju, a także ofiar z płynów. W ten sposób w świątyni PANA wznowiono służbę.³⁶ Hiskiasz wraz z całym ludem cieszył się z tego, co przygotował im Bóg, wszystko to bowiem przebiegło zaskakująco dobrze.